زینب یوسف‌زاده
جغد برفی (Snowy Owl) یکی از گونه‌های جغد ساکن کاناداست که حیوان نمادین استان کبک است. همان‌طور که از نامش پیداست، رنگ پرهای این جغد سفید است. البته پرنده‌های نر از ماده‌ها سفیدترند. در فصل‌های گرم سال و در زمان زادآوری، جغد برفی در توندراهای وسیع و بدون درخت قطب شمال زندگی می‌کند و زمستان‌ها به جنوب کانادا، یعنی کبک و مخصوصاً مونترال و قسمت‌هایی از انتاریو مهاجرت می‌کند.
برخلاف بقیه جغدها که روزها را می‌خوابند و شبها شکار می‌کنند، جغد برفی روزها برای به دست آوردن طعمه خود در تکاپوست.
همچنین به نظر می‌رسد بیشترین زمان فعالیت او سپید‌ه‌دم و نزدیک غروب خورشید است. موش‌های قطبی مهم‌ترین منبع غذایی جغد برفی محسوب می‌شوند. طوری که اگر تعدادشان در یک سال کم باشد، جغدها را از تخم‌گذاری در آن دوره منصرف می‌کنند. این جغدها همچنین از سایر جوندگان کوچک، خرگوش‌ها، پرنده‌ها و ماهی‌ها نیز تغذیه می‌کند.
» همچنین بخوانید سینه سرخ، آواز زندگی در زمستان یخ‌زده مونترال
جغد برفی معمولا روی زمین یا مکانهای کوتاه می‌نشیند و با صبوری زیادی در انتظار طعمه می‌ماند. با اینکه این پرنده قدرت بینایی خوبی دارد ولی مسلما نمی‌تواند طعمه‌اش را در زیر لایه‌های برف ببیند. برای شکار این حیوانات، جغدهای برفی از توانایی فوق‌العاده خود در شنیدن صداها استفاده می‌کنند.
برای همین در هنگام شکار، نزدیک به زمین پرواز می‌کنند و وقتی صدای شکارشان را در زیر برف می‌شنوند، در محل مورد نظر می‌نشینند و با چنگالهای نیرومندشان آن را می‌شکافند.
ژانویه سه سال پیش در اتوبان ۴۰ مونترال اتفاق جالبی افتاد که جغد برفی را برای مدت‌ها به سوژه محبوب رسانه‌های خبری شهر تبدیل کرده بود. یکی از دوربین‌های کنترل ترافیک، به صورت اتفاقی فیلم یک جغد ماده برفی را ثبت کرد که در هنگام عبور از مقابل دوربین، مستقیم به آن چشم دوخته بود.جغدهای برفی به طور متوسط ۹ سال زندگی می‌کنند و وقتی با هم جفت می‌شوند، معمولا تا پایان عمر با هم می‌مانند. آنها آشیانه خود را روی زمین در جایی که غذا فراوان است می‌سازند. هر جغد ماده در هر بار می‌تواند بین ۳ تا ۱۱ تخم بگذارد. هرچه غذای در دسترس آنها بیشتر باشد، تخم‌های بیشتری نیز می‌گذارند. جغد ماده تا زمان به دنیا آمدن جوجه‌ها روی تخم‌ها می‌نشیند و در این دوره یک ماهه، جغد نر برای او غذا می‌آورد.
جوجه‌ها وقتی به دنیا می‌آیند بدنشان با کرک سفیدی پوشیده می‌شود و به تدریج پوشش اولیه بدنشان با پرهای قهوه‌ای رنگ جایگزین می‌گردد. کمتر از یک ماه زمان لازم است تا آنها برای تجربه جهان بیرون از لانه خارج شوند. همچنین وقتی یک ماه و نیمه هستند به خوبی می‌توانند پرواز کنند. با این حال پدر و مادرشان تا ده هفته بعد نیز از آنها مراقبت می‌کنند تا قبل از آغاز زندگی مستقل‌شان از خطرات در امان بمانند.
مونترال یکی ازمکان‌های شناخته شده کانادا برای پرنده‌نگری‌ست. چشمهای طلایی جغد برفی در میان پرهای سفیدش، او را تبدیل به یکی از سوژه‌های مورد علاقه پرنده‌نگرها و عکاسان نموده است. اگر شما هم سودای دیدن یکی از این جغدهای برفی را دارید، در زمان غروب و طلوع خورشید، چشم از دشت‌های وسیع بدون درخت زمستانی مونترال برندارید.
» همچنین بخوانید موش‌خرمای کانادایی؛ آیا بهار نزدیک است؟
دو هفته‌ای است که وب‌سایت شما را پیدا کردم. واقعا ممنونم برای همه مطالب خوبتان. مخصوصا این چند تا مطلب درباره حیوانات کانادا واقعا خواندنی بود.
اگر می‌شود لطفا کمی هم درباره اونتاریو و تورونتو بنویسید. می‌خواهیم برویم آنجا اما اطلاعات لازم داریم
خوشحال هستیم که باب طبعتان بوده و ممنون برای ارسال نظرتان. مطالب مداد بیشتر متمرکز بر مونترال و کبک است ولی گاهی از بقیه نقاط کانادا هم مطلب داریم. مجله هفتگی دیجیتال مداد پر از مطالب متنوع درباره اتفاقات هنری و مکانهای تفریحی است. اگر کانال تلگرام مداد را دنبال کنید می توانید هر هفته آن را دانلود کنید یا از اپلیکیشن مداد برای خواندن مجله و خبرهایش استفاده کنید.
سلام
اتفاقا من همیشه از خودم میپرسیدم چرا خونه کبکی‌ها مجسمه جغد داره. نگو حیوان رسمی کبکه
جالب بود،
درباره حشرات عجیب و غریب اینجا هم بنویسید. مخصوصا این ساس لعنتی