زینب یوسف‌زاده
افزایش جمعیت کایوتی‌ها (Coyote) در شهر و حمله‌ی چند سال پیش آنها به سه کودک در مونترال باعث شد تا از مدتی پیش شهرداری مونترال برنامه‌ای برای مدیریت وضعیت کایوتی‌ها ارائه کند.
اطلاعات ما از کایوتی‌ها فقط محدود به اخبار رسانه‌ای مربوط به تنش‌های ناشی از حضور آنها در جوامع انسانی است. با این حال جالب است بدانیم که کایوتی‌ها نقش مهمی در تعادل زیستی دارند و به عنوان حیوانات شکارگر، جمعیت موجودات کوچک‌تر را به تعادل می‌رسانند. برای مثال جوندگان یکی از غذاهای اصلی کایوتی‌ها هستند و تحقیقات نشان می‌دهد که با کاهش کایوتی‌ها، جمعیت جونده‌ها به شکل چشم‌گیری افزایش می‌یابد.
کایوتی‌ها سگ‌سانان بومی آمریکای شمالی هستند. آنها از نزدیک‌ترین گونه خود یعنی گرگ‌ها نسبتا کوچکترند و توانایی تطبیق‌پذیری بالایی با محیط های انسانی دارند. به همین دلیل توانسته‌اند جمعیت خود را از آمریکای شمالی به سمت مکزیک و آمریکای مرکزی گسترش دهند. کایوتی‌ها بیشتر به رنگ خاکستری روشن با بخشهای زرد و نارنجی بر روی خزشان دیده می‌شوند ولی رنگشان بسته به موقعیت جغرافیایی محل زندگیشان تغییر می‌کند. مشخصه ظاهری آنها پوزه باریک و دم پرپشت افتاده‌ای است.
کایوتی‌ها سگ‌سانان بومی آمریکای شمالی هستند. آنها از نزدیک‌ترین گونه خود یعنی گرگ‌ها نسبتا کوچکترند و پوزه باریک و دم پرپشت افتاده‌ای دارند.
کایوتی‌ها معمولا در ماه فوریه جفت‌گیری می‌کنند و معمولا تک همسر هستند. دوره بارداری آنها مشابه اغلب سگها، حدود دو ماه است. آنها تنها درفصل فرزندآوری از لانه استفاده می‌کنند و بقیه سال را در فضاهای باز می‌گذرانند. کایوتی‌ها بسته به میزان مواد غذایی منطقه در هر دوره بین ۴ تا ۶ توله به دنیا می‌آورند. با اینکه طول عمر آنها بین ۱۳ تا ۱۵ سال است ولی اغلب کایوتی‌های آزاد، بیش از سه سال شانس زندگی ندارند. مهمترین علت مرگ کایوتی‌ها در مناطق شهری، تصادف با اتومبیل در جاده‌هاست.
کایوتی‌ها هم به صورت جمعی و در گروه‌های ساکن در یک قلمرو دیده شده‌اند و هم به صورت حیوانات تنهایی که به دنبال تشکیل قلمرو مستقل یا پیوستن به یک گروه جدیدند. اما علی‌رغم زندگی جمعی، اغلب به تنهایی به شکار می‌روند. روحیه‌ای کاملاً متضاد با گرگ‌ها، پسرعموهای بزرگ جثه آنها.
محققانی که روی کایوتی‌های شهری مطالعه می‌کنند معتقدند رفتارهای خشن این حیوانات، اغلب واکنشی به اقدام‌های انسانی است. به همین خاطر و برای جلوگیری از حمله کایوتی‌ها، موارد زیر توصیه می‌شود:
- به کایوتی‌ها غذا ندهید. عادت دادن این حیوانات به غذاهای شهری، ترس طبیعی‌شان از انسان‌ها را از بین می‌برد. با اینکه آنها عموما از جوامع انسانی دوری می‌کنند ولی عادی شدن حضورشان در مناطق مسکونی، ممکن است در زمان کمبود منابع غذایی، حیوانات خانگی یا انسان‌ها را به گزینه شکارشان تبدیل کند. باید توجه نمود گاهی این غذا دادن به صورت ناخودآگاه و با رها کردن ضایعات غذا در سطل‌های زباله رخ می‌دهد.
- از رها کردن حیوانات خانگی بدون محافظ اجتناب کنید. حیوانات خانگی (به ویژه گربه‌ها) ممکن است در نزاع با کایوتی‌ها کشته شوند.
- در هنگام مواجهه با یک کایوتی ندوید. اگر با این حیوان روبرو شدید به جای فرار کردن، فریاد بزنید یا چیزی را به سمتش پرتاب کنید. حالت دفاعی کایوتی معمولا یک رفتار فصلی است که به احتمال زیاد برای محافظت از توله‌هایش رخ می‌دهد. در این شرایط بهترین راه تغییر مسیر برای جلوگیری از ایجاد درگیری با این حیوان است که به طور معمول، آرام و از انسان فراری است. تولید صدا در هنگام قدم زدن در مناطق خارج از شهر می‌تواند به عدم مواجهه با کایوتی‌ها کمک کند.
- از تحریک کردن یک کایوتی آرام بپرهیزید.
- از فنس در اطراف حیاط خود استفاده کنید. فنس‌های با ارتفاع ۲ متر به خوبی می‌توانند یک منطقه محصور کوچک را از و‌رود کایوتی‌ها در امان نگاه دارند.
- در صورت مطلع شدن از حضور یک کایوتی شجاع که از حضور انسان‌ها نمی‌ترسد، مورد مشاهده شده را فورا به مراکز رسمی منطقه گزارش دهید.
همچنین بخوانید:
