چگونگی یادگیری زبان خارجی

» یادداشت دوم را بخوانید
تسلسل باطل زبان‌آموزی مهاجران

برای اینکه بتوانید زبان خارجی را به عنوان زبان دوم یاد بگیرید باید بتوانید بفهمید از این زبان خارجی در شرایط مختلف چگونه استفاده می‌شود. این قدمی مهم و بنیادین در مسیر یادگیری زبان مقصد است. به بیان دیگر٬ پیش از آنکه از خود بپرسیم چه یاد بگیرم٬ باید بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم که کجا میخواهیم از زبان مقصد استفاده کنیم.

این موضوع به شکل ناخودآگاه نوعی انگیزه و گرانش نسبت به زبان مقصد ایجاد می‌کند. یادگیری زبان بدون درنظر گرفتن بستری که زبان در آن استفاده می‌شود و چگونگی استفاده از آن، تنها منجر به سردرگمی زبان‌آموز و حس سرخوردگی او می‌شود. در عوض٬ هرچه زبان‌آموز خود را در عمق فرهنگی زبان مقصد غرق کند٬ راحت‌تر و سریع‌تر می‌تواند آن زبان را فراگیرد.

زبان آموزی و دانش زبان

واقعیت این است که یادگیری زبان با یادگیری هر فن و هنر و مهارتی متفاوت است. صرفا کسب اطلاعات و جمع‌آوری دانش درباره‌ی زبان، کمکی به توانایی گفتگو و اصولا تولید زبان مقصد نمی‌کند. زبان، حاصل و محصول برهم‌کنش عوامل متعدد اجتماعی، فرهنگی٬ فردی، روانی و البته زبانشناختی است که هریک از این عوامل به تنهایی موضوع بحث و تحقیق دانشمندان علم زبانشناسی است.

یادگیری زبان خارجی بدون درنظر گرفتن بستری که زبان در آن استفاده می‌شود، تنها منجر به سردرگمی زبان‌آموز و حس سرخوردگی می‌شود. اما در عوض٬ هرچه زبان‌آموز خود را در عمق فرهنگی زبان دوم غرق کند٬ راحت‌تر و سریع‌تر می‌تواند آن را فراگیرد.

وظیفه‌ی یک معلم زبان در این بین نه تنها اشراف و دانش علم صرف و نحو زبان مقصد و نه تنها آشنایی به فرهنگ و عوامل اجتماعی زبان مقصد٬ بلکه آگاهی از آخرین دستاوردهای علم زبانشناسی و زبانشناسی کاربردی٬ روانشناسی٬ آموزش و بسیاری دیگر عوامل موثر در مسیر آموزش و فراگیری زبان مقصد است.

امروزه مسئولیت معلم زبان بسیار فراتر از نگاه سنتی و کلاسیک به آموزش زبان است. به همان اندازه که نمی‌توان مرزی برای دانش زبان تعیین کرد٬ نمی‌توان مرزی برای یک مدرس زبان متصور بود. یک مدرس زبان با ورود به کلاس، خود را در میانه‌ی انبوهی عوامل و متغیرهای فردی و گروهی می‌یابد که باید برای هریک راه‌حلی و درمانی داشته باشد.

» همچنین بخوانید مهاجران و مشکل یادگیری زبان خارجی

زبان‌آموزان از سوی دیگر باید به این مساله توجه داشته باشند که زبان نه یک ابزار٬ نه یک فن٬ و نه یک تخصص است. زبان بخشی جدا نشدنی از مغز است که از سلسله اعصاب و سلول‌های مغزی تشکیل شده و نیازمند تغذیه و رشد است. اینکه چه غذایی به این سیستم بدهید و غذارسانی را چگونه انجام دهید، موضوعیست که باید درباره آن صحبت کرد.

» یادداشت چهارم را هم بخوانید:
زبان و گفتگو، ابزار تبادل ایده