مریم ایرانی
ماجرای ساختن اینسکتوریوم (موزه حشره‌شناسی مونترال) برای ژرژ بروسار(د) حشره‌شناس از یک ملاقات شروع شد. ملاقاتی که او در سال ۱۹۸۵ با ژان درآپو Jean Drapeau شهردار وقت مونترال انجام داد. ژرژ مصمم بود از شهردار وقت مونترال هزینه ساخت یک نمایشگاه برای کلکسیون بی‌نظیرش از حشرات سراسر دنیا را به دست بیاورد!
به دنبال این دیدار، یک ملاقات مهم دیگر هم برای ژرژ اتفاق افتاد. ملاقات با پی‌یر بورک Pierre Bourque که رئیس مجموعه باغ گیاه‌شناسی مونترال بود. ژرژ در این دیدار مهم از کلکسیون خودش رونمایی کرد و پیتر بروک آنقدر این مجموعه را با ارزش یافت که حیفش آمد بیش از این در زیرزمین خانه ژرژ خاک بخورد.
به همین دلیل پیتر بورک از ایده ژرژ برای تاسیس یک موزه حشره‌شناسی به منظور نمایش این حشره‌ها برای مردم عادی، استقبال کرد. در قدم اول، بورک ترتیب برگزاری یک نمایشگاه با نام «زیباترین حشره‌های دنیا» را در محل باغ گیاه‌شناسی مونترال داد. اشتیاق و استقبال مردم باعث شد تا ایده ساخت یک نمایشگاه در ذهن پیتر و ژرژ پر‌رنگ‌تر شود.
در فاصله سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ این دو نفر به شدت تلاش کردند تا حمایت دولت برای تامین هزینه‌های ساخت را به دست بیاورند. سرانجام در سال ۱۹۸۷ موفق شدند حدود ۶۰۰ هزار دلار بودجه بگیرند. در همین سال، ژرژ مجموعه بی‌نظیر خود را که شامل ۲۵۰ هزار قطعه حشره از بیش از ۱۰۰ کشور دنیا بود به مونترال تقدیم کرد. دولت با دیدن این مجموعه بسیار جذاب و نیز بازدید نمایندگانش که از موزه‌ای مشابه در هیروشیمای ژاپن انجام داده‌بودند، متقاعد شد تا بالاخره موزه حشرات مونترال را بسازد.
یک اتفاق دیگر هم باعث تقویت این تصمیم شد. فرد دیگری به نام فیرمن لالیبرته Firmin Laliberté مجموعه حشرات خود را به مجموعه ژرژ اضافه کرد و تعداد گونه‌های آن به ۱۰۰ هزار عدد رسید. در هر حال ساخت بنای موزه در سال ۱۹۸۹ در محلی نزدیک به باغ گیاه‌شناسی آغاز شد و در سال ۱۹۹۰ آماده بهره‌برداری گردید. به نظر می‌رسید که رویای بزرگ ژرژ در حال تحقق است.
اینسکتوریوم مونترال، میراث بزرگ حشره‌شناسی دنیا
در روز ۷ فوریه سال ۱۹۹۰ بالاخره ژرژ در آیین افتتاح موزه حشره شناسی مونترال را که سال‌ها در رویاهایش آن را ترسیم کرده‌بود، شرکت کرد. این مجموعه بی‌نظیر را اینسکتوریوم (Insectarium Montreal) نامیدند. بیشتر حشرات این مجموعه، پروانه‌‌هایی بودند که ژرژ در طی سفرهای جهانگردی خود در سراسر دنیا جمع کرده‌بود. از سال ۱۹۹۴ این مجموعه جزو یکی از برگزارکنندگان برنامه‌های رسمی سازمان ملل برای نمایش عمومی گونه‌های حشره و پروانه برای مردم و سازمان‌ها و مدارس شد. همچنین از سراسر دنیا، گونه‌ها و نمونه پروانه‌های جدید را که به اینسکتوریوم اهدا می‌شدند به گونه‌های خود اضافه می کرد.
مصادف با سال ۲۰۰۰ که دهمین سال تاسیس انسکتوریوم بود این مجموعه در دنیا اسم و رسم خوبی به دست آورده بود و دو موزه اصلی حشره‌شناسی معروف که یکی در کانزاس آمریکا و دیگری در پاریس قرار داشت با اینسکتوریم به طور مشترک کار می‌کردند. در سال ۲۰۰۱ هم اولین مرجع آنلاین حشرات The Québec Insect Web در استان کبک و به طور بین‌المللی ایجاد شد.
درسال ۲۰۰۹ مدیران اینسکتوریوم تصمیم گرفتند که این مجموعه را بازسازی کنند. کار دو سال بعد تمام شد و در سال ۲۰۱۱ بعد از تغییراتی، دوباره موزه حشره شناسی مونترال (انسکتوریوم / Insectarium) برای بازدید عمومی بازگشایی شد. در این بازگشایی از یک بخش جدید به نام «ما حشرات هستیم» (We Are the Insects) رونمایی شد که شامل نمایش حشرات، نحوه تغذیه و مکانیسم‌های شکار و دفاع و نیز سازوکار تولید مثل و تطبیق‌پذیری آن‌ها با محیط بود.
در مقابل چشم بازدیدکنندگان بسیاری از این مسائل به نمایش در می‌آمد و لحظاتی عجیب و تجربه‌ای خارق‌العاده را برای علاقه‌مندان ثبت می‌نمود. امروز مجموعه اینسکتوریوم مونترال شامل سه هزار گونه نمایشی و ۱۰۰ گونه زنده از حشرات است. یک گلخانه زیبا و منحصر به فرد از گونه‌های گیاهی جدید هم در سال ۲۰۱۷ به این مجوعه اضافه شد.
در یک کلام، مجموعه اینسکتوریوم میراث با ارزش حشره‌شناسی دنیا است که مونترال با افتخار از آن میزبانی می‌کند. این مجموعه نقش مهمی در ارتقای دانش عمومی و نیز پیشرفت علم حشره‌شناسی ایفا می‌کند. مجموعه‌ای که روزی فقط رویای یک حشره‌شناس گمنام مونترالی بود.
در ضمن شاید برایتان جالب باشد که در موزه حشره شناسی مونترال از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۵، هر سال یک بار جشنواره اشپزی با حشرات برگزار می‌شد. این جشنواره حشره‌خواری سال ۲۰۱۷ هم دوباره اجرا شد اما گویا فعلا خبری از آن نیست. در این جشنواره غذاهایی با لارو سوسک، ملخ، موریانه و عقرب سرو می‌شده است.
این هم یک ویدئوی تبلیغاتی درباره این جشنواره:
همچنین بخوانید:
