پوریا ناظمی
اما در این بین خطر جدی وجود دارد که ممکن است اگر مورد توجه قرار نگیرد چه به صورت فردی و حتی به صورت اجتماعی ما را باردیگر با مشکل جدی مواجه کند و آن فراموش کردن این واقعیت است که همه‌گیری تمام نشده است.
در کانادا و بر اساس داده‌های رسمی ۲۹ میلیون دز واکسن تا کنون تزریق شده است و از کل جمعیت ۳۷/۵ میلیون نفری این کشور تنها ۴/۵۹ میلیون نفر یعنی در حدود ۱۲/۲ درصد جمعیت به طور کامل واکسینه شده‌اند.
اگر فرض را بر این بگذاریم که همه این افراد صددرصد ایمنی دارند (که البته اینگونه نیست و در درصد اندکی از افراد واکسینه، هنوز احتمال ابتلا وجود دارد) و همینطور اگر فرض را بر این بگذاریم که همه کسانی که مبتلا به کووید شده‌اند، اکنون مصونیت کامل دارند (که باز هم می‌دانیم این گونه نیست) به این معنی خواهد بود که ۱/۴ میلیون نفر یا ۳/۷ درصد به طور طبیعی دارای ایمنی و ۱۲/۲ درصد به واسطه واکسیناسیون دارای ایمنی هستند. به عبارت دیگر در کل و در حالت خوش‌بینانه چیزی در حدود ۱۶ درصد جمعیت کانادا در برابر ویروس ایمنی دارند.
بررسی مدل‌های همه‌گیری نشان از آن دارد که برای اینکه همه‌گیری به طور قابل توجه مهار شود ما نیاز به این داریم که جمعیتی بیش از ۷۰ درصد جمعیت کشور دارای ایمنی باشند. و این یعنی راه ما تا رسیدن به مرز ایمنی جمعی در کانادا راهی طولانی است.
در این شرایط مثبت شدن روند کاهش بستری و ابتلا از یک سو، فشار اجتماعی و اقتصادی از سوی دیگر و فشار ذهنی باعث می‌شود تا دولت اقدام به بازگشایی‌های عمده کند.
این اتفاق ممکن است برای بسیاری از ما – که به خصوص از تجربه حدود یک سال و نیم حالت نیمه قرنطینه خسته شده‌ایم – به معنی این باشد که همه‌گیری پایان یافته است. بی مهابا ماسک‌ها را کنار بگذاریم، در رعایت اصول بهداشتی که امروز از اثر بخشی آن‌ها مطمئن هستیم کم کاری کنیم و بدون رعایت و ملاحظه در مجامع عمومی، میهمانی‌های مختلف یا مکان‌های عمومی شرکت کنیم.
این دقیقا جایی است که ممکن است همه زحمات این چندین ماه به طور فردی و اجتماعی، بر باد برود.
ما می‌دانیم که همه‌گیری تمام نشده و جامعه به ایمنی جمعی نرسیده است و ما می‌دانیم که سویه‌های مختلف به خصوص سویه دلتا دارای امکان انتقال بالاتر و مقاومت نسبتا بیشتری در برابر واکسن است و این یعنی ما هنوز از تونل همه‌گیری خارج نشده‌ایم.
عدم رعایت توصیه‌های بهداشتی، حضور بی دلیل در میان جمع‌هایی که از ایمنی آن‌ها مطمئن نیستید، حضور بی‌دلیل و غیر ضروری در بارها و رستوران‌ها، تنها به صرف اینکه حوصله ما سر رفته است یا چون این مراکز باز شده است پس هیچ خطری وجود ندارد، می‌تواند ما را قربانی این ویروس کند. روندی که اگر تعداد آن زیاد شود ممکن است موجب ایجاد موج تازه‌ای از همه‌گیری شده و بار دیگر محدودیت‌های عمده را به جامعه بازگرداند.
به همین دلیل هم نباید محاسبه خطر / فایده را کنار گذاشت.
اگر تصمیم دارید به میهمانی بروید ،اگر تصمیم دارید به رستوران یا بار بروید، اگر قصد دارید در اجتماعی که از ایمن بودن دیگران در آن مطمئن نیستید شرکت کنید و یا اگر خودتان هنوز واکسن دریافت نکرده و قصد دارید در مجامع عمومی شرکت کنید، به این فکر کنید که آیا ریسکی که می‌کنید و خطری که به جان خود و دیگران می‌خرید، ارزشش را دارد؟
همه‌گیری به زودی به پایان می رسد، به زودی ایمنی جمعی در کانادا و سایر کشورهای جهان ایجاد می‌شود و به زودی بار دیگر همه ما امن و ایمن می‌توانیم هم را ببینیم و در آغوش بکشیم. تا آن زمان کمی بیشتر تحمل کنیم. کمی محتاطانه‌تر عمل کنیم و کمی مطمئن‌تر به سوی پایان تونل گام برداریم.
خبرهای صبحگاهی
نیروانا احسانی
