زینب یوسف‌زاده
به گزارش خبرگزاری CTV، امسال آتش‌نشانان مونترال درباره عادت بعضی از افراد سیگاری برای خاموش کردن ته سیگار خود در گلدان‌های شهر هشدار دادند. کودهای شیمیایی موجود در گلدانها تا پنج ساعت بعد از رها کردن فیلتر سیگار در خاکشان، می توانند مشتعل شوند و منجر به آتش سوزی گردند. در سال گذشته فقط در مونترال، حدود شصت مورد آتش سوزی به خاطر این عادت غلط افراد سیگاری به وقوع پیوسته است. امسال نیز تا ماه می دو آتش سوزی در ساختمان Le Devoir و منطقه Notre-Dame-de-Grâce به همین علت گزارش شد.
سیگار بیش و پیش از خطر افزایش آتش سوزی در مناطق شهری ، برای سلامت مصرف کنندگان آن بسیار مضر است به طوریکه سالانه حدود هفت میلیون نفر در جهان به خاطر بیماریهای ناشی از سیگار جان خود را از دست می‌دهند. علاوه بر آن سیگار در سطح بالاتری یکی از عوامل مهم آلودگی محیط زیست است.
برای تولید سیگار از تنباکو استفاده می‌شود که معمولا در جنگلهای بارانی و انبوه به عمل می‌آید. بنابراین صنعت کشت تنباکو و تولید سیگار یکی از عوامل جنگل زدایی در جهان است.
در کشت تنباکو در سطح بالایی از کودها و آفت کشهای شیمیایی استفاده می‌شود که منجر به آلودگی خاک و آب می‌گردد. این آلودگی باعث کاهش حاصلخیزی خاک می شود و استفاده از آن برای کشت سایر محصولات را غیر ممکن می کند.
فیلتر سیگار از فرآورده‌های پلاستیکی تهیه می‌گردد که تجزیه آن ده سال به طول می‌انجامد. در تمام این مدت فیلترها عامل آلودگی خاک هستند.
فیلتر سیگار به همراه جریان آب به رودخانه‌ها، دریاها و اقیانوسها راه می‌یابد. این زباله کوچک و سبک و پرتعداد، آب‌های جاری و زیر زمینی جهان را آلوده می‌کند و به شکل گسترده‌ای زندگی آبزیان جهان را در خطر جدی قرار می‌دهد.
مصرف گسترده سیگار یکی از عوامل تولید گازهای گلخانه‌ای دی‌اکسید کربن و متان است. دود کردن سیگار هر سال 2.6 میلیارد کیلوگرم دی اکسید کربن و 5.2 میلیارد کیلوگرم متان وارد جو زمین می‌کند.
حیوانات خانگی که برای گردش به خیابان ها آورده می‌شوند نیز از فیلترهای رها شده بر روی زمین آسیب می‌بینند. خورده شدن فیلتر سیگار توسط حیوانات می تواند موجب بروز آسم، بیماریهای ریوی و سرطان در آنها گردد.
فیلتر سیگار مصرف شده، یکی از عوامل آتش گرفتن جنگلهاست. آتش گرفتن جنگلها علاوه بر اثرات زیست محیطی ناشی از کاهش تنوع زیستی گیاهی و حیوانی ، سالانه باعث تخریب خانه و اموال و مرگ بسیاری از انسان‌هاست.
آیا وقت آن نرسیده است که به این عادت که سلامت، هوا، آب، اکوسیستم و زندگی شهری ما را به خطر می اندازد پایان دهیم؟
- این مقاله در شماره بیست‌وچهارم مجله «مداد» منتشر شده است
