مطالب دریافتی
همراهان عزیز،
دلیل و سرچشمه وجودی «جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی در مونترال» نه به عنوان یک گروه، حزب یا ارگان متمرکز، بلکه به عنوان یک اندیشه و شبکه، ایجاد همدلی و همراهی حداکثری بین مردم، گروه‌ها، انجمن‌ها و فعالین در جامعه مونترال بوده‌است، تا این همبستگی بتواند علاوه بر ابراز حمایت از مردم ایران، صدای خواسته‌ها و اعتراضات مردم ایران را در برابر رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، بلندتر از پیش به گوش جهان و مسئولین در کانادا برساند. در این راستا، جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی در مونترال همواره اعلام کرده که تمام گروه‌ها و افراد با هر گرایش سیاسی و حزبی را به حمایت از این همبستگی دعوت می‌کند.
روز گذشته و از طریق ویدیویی منتشر شده در رسانه مداد مطلع شدیم که علیرغم هماهنگی‌های انجام شده و اعلام برنامه توسط جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، برای راهپیمایی روز ۲۲ اکتبر و با وجود تلاش و سابقه موفق این همبستگی در پنج تجمع گذشته، گروهی تازه‌تأسیس موسوم به ICU قصد برگزاری برنامه‌ای موازی را در همان روز دارند. بدیهی است، این تلاش، با منش و تفکر همگرایی تناقض جدی داشته و عملا اعلام انشعاب و انشقاق در جامعه ایرانی مونترال است.
شب گذشته، ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، در تماسی ۱ ساعت و ۳۶ دقیقه‌ای در ساعت ۸:۱۸ به درخواست آقای Mike Yami که خود را نماینده گروه موسوم به «همبستگی ایرانی-کانادایی» یا ICU معرفی می‌کرد، با یکی از داوطلبین مطلع جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی در مونترال، گفت‌و‌گویی انجام شد، که در این گفت‌و‌گوی بسیار طولانی، مواضع و ساختار شبکه‌ای و غیر پارتیزانی «جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، در مونترال» در قبال همکاری‌ها و حمایت‌ها تفصیل شد.
همچنین، آقای یامی که خود را نماینده گروه ۳۵ نفره ICU معرفی می‌کرد، اعلام کرد که به شخصه با منشور جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی موافقت دارد و تلاش خواهد کرد تا سایر اعضای گروه تازه تاسیس ۳۵ نفره ICU را نیز به حمایت از منشور و این جنبش و همبستگی تشویق کند.
در این گفتوگو، به تفصیل و مستند به رفتارهای آقای رستمی به عنوان «سخنگو»ی گروه تازه تاسیس ICU اشاره شد و این رفتارها مورد انتقاد جدی قرار گرفت و طرفین گفتوگو تاکید کردند که انتخاب آقای رستمی به عنوان سخنگوی این گروه ۳۵ نفره اشتباهی استراتژیک از طرف ICU بوده است. همچنین از طرف جناب یامی اعلام شد که گروه ICU در حال تصمیم‌گیری درباره ادامه فعالیت آقای رستمی به عنوان سخنگو و نماینده این گروه از دوشنبه آینده است.
از آنجا که «جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، در مونترال» به عنوان یک جنبش و همبستگی غیرجانبدار با شبکه بزرگ حامیان و داوطلبان مردمی، موفق به برنامه‌ریزی و برگزاری قدرتمند رویدادهای مثل راهپیمایی و تجمع هماهنگ و بزرگ ۱۲ هزار نفره یکم اکتبر، زنجیره انسانی ۲۷ سپتامبر، پرفورمنس و تحصن ششم اکتبر، تجمع شش هزار نفره ۲۴ سپتامبر، و تجمع پلاکاردنویسی و زنجیره انسانی هشتم اکتبر بوده، و از پیش با هماهنگی رسانه‌ها، پلیس مونترال و افراد و گروه‌های حامی، برنامه‌های خود را برای روز ۱۵ اکتبر و ۲۲ اکتبر اعلام نموده، اعلام وجود گروه تازه‌تاسیس ICU و اعلام برنامه‌های همزمان توسط این گروه، به منزله ایجاد یک انشعاب تلقی می‌شود که طبیعتا با تلاش‌های جامعه برای همگرایی و همینطور تلاش و اهداف «جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، در مونترال» برای جلب حمایت و همراه کردن گروه‌ها و افراد متکثر در جهت ایجاد همبستگی حداکثری در عین استقلال، تناقض جدی دارد.
این موضوع نیز به تفصیل در گفت‌و‌گوی شب گذشته مورد بررسی و نقد قرار گرفت و از گروه موسوم به ICU نیز دعوت شد تا همانند گروه‌های دیگر حامی، نه به ائتلاف، بلکه به حمایت از این جنبش مردمی و همبستگی غیر متمرکز و مردمی بپردازد.
«جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، در مونترال» همچون گذشته از تمامی گروه‌ها، افراد، احزاب و انجمن‌ها دعوت می‌کند تا با اعلام حمایت از منشور تدوین شده، با بدنه جامعه همراه شوند تا شاهد همراهی حداکثری جامعه در یک همبستگی بزرگ در حمایت از مردم ایران در برابر رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی باشیم.
امید داریم تمام تلاش‌ها و گفت‌و‌گوهای انجام شده، من‌جمله گفت‌و‌گوی شب گذشته موجب همبستگی و همراهی بیشتر گروه‌ها و افراد با صدای مردم ایران شود.
روابط عمومی «جنبش و همبستگی زن، زندگی، آزادی، در مونترال»
آقای ابوذر بهشتی،
عبارت کثیفی وجود داره بنام “بازیهای سیاسی”. واقعا برات متاسفم و برای اون فرشته های معصومی که دارند پرپر میشوند و افرادی چون تو و همسرت، این وسط دنبال امتیاز گرفتن و کوبیدن دیگران و اعتبار خریدن برای خودتی.
خودت میدانی اینروزها چقدر تلاش کردم تا همبستگی ایجاد کنم، اما با این خامی ای که کردی و با این اطلاعیه نسنجیده و نقل قولهای بی اجازه ای که منتشر کردی نشان دادی دل امثال آقای رستمی و همان “سی و پنج نفر دلسوز و بی زدوبند” اگر خونه حق دارند. متاسفم برای همه مون که اتحاد و همدلی مون بازیچه یکسری خودپسندی های زشت شده. متاسفم.
بنده به شخصه فقط برای حمایت از مردم ایران و کوتاه کردن دست حمایت دولت کانادا ار رژیم دیکتاتور ایران در راهپیماییها شرکت میکنم و هیچ علاقه ای به دیدن چنین بیانیه ها و جنگ قدرت هایی که باعث تفرقه میشه ندارم.
راهپیمایی موفق اول اکتبر در تمام حدود ۱۷۰ شهر خارج از ایران موفق بوده و نشان از عزم و همبستگی مردم ایران داره و هیچ گروهی نمیتونه از موفقیت و از حضور مردم در راهپیماییها از شروع انقلاب مهسا امینی، به عنوان تبلیغات برای موفقیت خودش سوء استفاده کنه.
من از شما و گروهی که مخالف شماست و براش بیانیه صادر کردید، میخوام که به هر نحوی شده با هم به صلح برسید تا دیگه شاهد بیانیه صادر کردن و اینها نباشیم و اتحادمون رو حفظ کنیم و همچنین گفتگو و رسیدن به صلح رو برای آینده ایران تمرین کنیم.
ممنونم
یه چیز دیگه هم اضافه کنم 🙂
یکی از دلایلی که ایران در این وضعیته، اینکه احزاب از روز اول این رژیم حذف شدند.
اهمیت اینکه حضور یک حزب یا یک فرد رو با اینکه دیدگاهاش صد و هشتاد درجه با ما متفاوته بپذیریم ، خیلی بالا و به نفع تمام جامعه ست. در دراز مدت البته. میتونید به سخنرانیهای جردن پیترسون در این مورد گوش کنید.
اگه واقعا دغدغه پیشرفت ایران رو دارید، به همه تریبون بدید، به هوش و شعور جمعی مردم اعتماد کنید. مردم احتیاجی به رهبر ندارند.
کسایی که راهپیمایی هارو ترتیب میدن فقط در حد هماهنگ کننده هستند و باید این رو بپذیرند.
بنابراین اگر واقعا دغدغه و هدف رهایی ایرانه، این جنگ قدرت بی معنیه کاملا.