المپیک تابستانی ۱۹۷۶ که بهطور رسمی با نام «بازیهای المپیاد بیست و یکم» شناخته میشود، از ۱۷ ژوئیه تا ۱ اوت ۱۹۷۶ میلادی در شهر مونترآل و با حضور ۶٬۰۲۸ ورزشکار زن و مرد از ۹۲ کشور جهان، در ۲۱ رشته ورزشی برگزار شد. درواقع، این اولین بار بود که کشور کانادا و شهر ما، مونترال، میزبان بازیهای صلح و دوستی بود.
شاید تا بهحال صدف مونترال برجایمانده از بازیهای المپیک مونترال را دیده باشید. اگر نه از نزدیک و از داخل، دستکم از دور آن را دیدهاید. نمیتوان در این شهر زندگی کرد و این صدف زیبای مونترال را ندید.
این نماد باشکوه، تنها خاطرهی بهجامانده از این رویداد جهانی نیست. قطعاً، هر یک از شرکتکنندگان و تماشاچیان المپیک آن سال، نکتهای یا خاطرهی خاصی از آن در ذهن دارند که برای فرزندان خود تعریف کنند. اما بارزترین و عمومیترین آنها، این چند اتفاقی است که در ادامه از آنها میگوییم:
حضور یک نماینده از خانواده سلطنتی بهعنوان ورزشکار
ما عادت کردهایم که همیشه، درجریان رویدادهای ورزشی، خانوادهی سلطنتی را در جایگاه ویژه ببینیم که نشستهاند و بازی را تماشا میکنند؛ معمولاً هم، از یک بالکن اختصاصی در جایگاه ویژه. گرچه، ملکه الیزابت دوم، خود، رسماً، بازیهای المپیک 1976 را افتتاح کرد، نمایش اصلی آن سال را یکی دیگر از افراد خانوادهی سلطنتی اجرا کرد: پرنس Anne، دختر ملکه که بهعنوان اسبسوار و با اسب سلطنتی خود، بهنشانهی حسننیت، در مسابقات مونترال به رقابت با دیگر ورزشکاران پرداخت. گرچه او هیچ مدالی را با خود به خانه نبرد،اما حضورش اتفاق خاص المپیک آن سال شد.
کسی فندک دارد؟
روشنکردن مشعل المپیک، مراسمی آئینی بهحساب میآید و لحظهای خاص برای شرکتکنندگان در این رویداد است. در مونترال، اجرای این رسم همیشگی المپیک، با بدی آبوهوا مواجه شد. مشعل آن سال، پس از روشنشدن در آتن، یونان، به جایگاهش در مونترال منتقل و در اینجا روشن شد. این مشعل باید درطول برگزاری مسابقات همواره روشن بماند. اما وقوع یک طوفان شدید، چند روز پس افتتاحیه، آن ار خاموش کرد. اما یکی از مقامات برگزاری المپیک، مخفیانه و با یک فندک آن را دوباره روشن کرد.
امتیاز کامل 10 برای نادیا
درست است که مفهوم «کاملبودن» برای برخی افراد معنایی ندارد؛ اما با تماشای مسابقهی ژیمناستیک نادیا کومانچی در مونترال، داوران تمام تلاششان را کردند تا ایرادی در اجرای او پیدا کنند. اما موفق نشدند. این ژیمناست 14 ساله رومانیایی اولین ژیمناست تاریخ شد که تمام ده امتیاز کامل را در تاریخ المپیک بهدست آورده است. اعجازی که او در المپیک ۱۹۷۶ آفرید برایش لقب «ملکه مونترال» را به ارمغان آورد. نادیا با بهدستآوردن سه مدال طلا و یک برنز، رکورد ژیمناستیک جهان را شکست. آوازه شهرت او، تصویر حرکتهای زیبا و ماهرانه او از اقیانوسها گذشت و در جایجای دنیا همه را به پای تلویزیونها و تماشای بازیهای زیبای المپیک ۱۹۷۶ مونترال کشاند. او گوهری بود که در دل صدف بزرگ استادیوم المپیک مونترال درخشید و هنوز هم یاد او، نام و تصویر زیبایش زینتبخش این استادیوم بزرگ است.
یک مدال نقره به ارزش طلا
در روز پایانی مسابقات، کانادا، همچنان، در انتظار یک مدال طلا مانده بود. فینالیست کانادایی رشته پرش ارتفاع در بخش آقایان، گِرِگ جوی، بیش از هرچیزی دلش میخواست که این مدال طلا را در خاک وطن کسب کند و بسیار هم مصمم بود. او قهرمانانه و به طرز شگفتآوری رکورد رقیب آمریکایی خودش را زده و با پرش 2.23 سانتیمتری او، ورزشگاه از فریاد شادی هواداران و هموطنانش منفجر شد. گرچه، او، در نهایت، مسابقات را با مقام دومی به پایان رساند، اما به یک قهرمان ملی بدل شد و پرچم کانادا را در مراسم اختتامیه حمل کرد. تا امروز، همچنان، از آن مدال نقرهی باورنکردنی، عاشقانه یاد میشود. خودش میگوید: «گرچه آن المپیک با مقام دومی من بهپایان رسید، اما روزی نیست که کسی آن را بهیادم نیاورد.»
رکورد دهگانهی بروس جِنِر
خیلی خیلی قبلتر از اینکه برنامهای مثل خواهران کارداشیان یا برنامههای مشابه آن، در دنیا پخش شده و توجه همه را به خود جلب کند، نام بروس جِنِر بود که برنامهی تلویزیونی Caitlin را متوقف کرد تا مسابقهی او در جریان بازیهای المپیک مونترال پخش شود. این ورزشکار دو دهگانه توانست مدال طلا و 8634 امتیاز را در مسابقات بهدست آورد. او خیلی زود بهعنوان «قهرمان همیشگی آمریکا» لقب گرفته و لقب «بزرگترین ورزشکار دنیا» را البته بهطور غیررسمی از آن خود کرد.
منبع: CULT MTL