شهرام يزدان‌پناه
وجود نیما مشعوف به عنوان یک اپیدمیولوژیست در راس این گروه باعث می‌شد تا حس اعتمادی ایجاد شود که این کار قرار نیست یک حرکت احساسی و صرفا عملیاتی باشد. خانه ایران خیلی زود با مقامات بهداشتی استان تماس گرفت و قدم‌های گروه‌های داوطلب را بر اساس دستورالعمل‌های دولت برنامه‌ریزی نمود. همچنین به رابط بین اعضای کامیونیتی ایرانیان و دولت تبدیل شد و دغدغه‌های هر دو گروه، چه آنهایی که از سفر به ایران بازگشته بودند و چه آنهایی که از شیوع بیماری توسط دیگر رفقایشان در کامیونیتی هراسناک بودند را به مقامات مسئول انتقال داد و پاسخ‌های رسمی را دست‌مایه اقدامات عملیاتی و همیاری بین اعضای کامیونیتی نمود.
» گروه تلگرامی «خانه ایران» برای کمک به ایرانیانی که باید قرنطینه شوند
«خانه ایران» یک نهاد مردمی مونترالی است که تشکیل شده تا فارغ از جهت‌گیری‌های سیاسی و مذهبی و قومی، چتری باشد برای همه ایرانیان ساکن استان کبک. این نهاد در راستای دفاع از منافع و حقوق ایرانیان کبک از سال ۲۰۰۷ تشکیل شده و تا امروز در شرایط خاص یک سری فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی انجام داده که امروزه عمدتا روی دو فعالیت «جشنواره بهار» در انتهای نوروز و برپایی غرفه ایران در جشنواره اوریانتالیس در فصل تابستان متمرکز است.
نیما مشعوف، رئیس «خانه ایران» یک اپیدمیولوژیست کبکی است. او همچنین یک فعال سیاسی-اجتماعی با افکار چپ است که در انتخابات اکتبر گذشته مجلس نمایندگان کانادا از طرف حزب NDP نماینده بخش پاپینو از شهر مونترال شده بود اما رقابت را به رقیب خود از حزب لیبرال باخت. نیما مشعوف در کنار فعالیت‌های حرفه‌ای خود در جامعه بهداشت و درمان استان کبک و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، یک مربی رقص هم هست. او مدت‌هاست در مونترال گروه رقص خورشید را رهبری می‌کند و رقص‌های سنتی ایرانی را به کودکان و نوجوانان ایرانی و غیر ایرانی آموزش می‌دهد.
این گفتگو قبل از دستورالعمل جدید دولت کبک درباره اجبار قرنطینه ۱۴ روزه همه مسافرانی که از خارج از کشور وارد استان کبک می‌شوند، انجام شده است.
چرا خانه ایران در ماجرای قرنطینه خانگی ایرانیانی که به تازگی از سفر به کشور بازگشته بودند، وارد شد؟
قرنطینه کار سختی است.مردم وقتی از سفر باز‌می‌گردند معمولا تمام تعطیلات و مرخصی خودشان را برای سفر، استفاده کرده‌اند و روبرویی ناگهانی با ماجرای لزوم قرنطینه دو هفته‌ای کل نظام زندگی نرمال آنها را به هم می‌ریزد. این در حالی است که معمولا این افراد علائمی ندارند و راضی کردن آنها به اینکه برای حفظ سلامت بقیه افراد جامعه خود را در خانه حبس کنند، کار سختی است. خانه ایران به همین دلیل تصمیم گرفت تا شرایط را برای جامعه ایرانی تسهیل کند چون دائما نگرانی‌ها در حال افزایش بود.
» همچنین بخوانید تشکیل کارگروه مقابله با همه‌گیری کروناویروس در «خانه ایران مونترال»
با توجه به اینکه کامیونیتی چینی‌های مونترال تقریبا دو ماه زودتر از کامیونیتی ایرانیان با این مشکل روبرو بودند، آیا شما تلاش کردید تا از تجربیات آنها استفاده کنید؟
اولین کاری که کردیم، همین بود. آنها هم اتفاقا همان شرایط ما را داشتند. سفرهای فراوان اتباع چینی و کانادایی‌های چینی‌تبار بین آن کشور و کانادا، از نظر فرهنگی ملتی هستند که خیلی درون جامعه خودشان و با خودشان زندگی می‌کنند و رفت‌‌و‌آمد زیادی با هم دارند و از همه مهم‌تر هم‌زمان شدن شیوع این بیماری در چین و سال نوی آنها که باعث شده بود چینی‌ها هم با مشکل گردهمایی بین خودشان در مونترال روبرو شوند. مخصوصا اینکه تا امروز در جامعه چینی‌های مونترال هیچ نمونه‌ای از کرونا یافت نشده است. در تماس با نهادهای اجتماعی چینی‌های مونترال مشورت‌های خیلی خوبی دریافت کردیم و پروتکل عملکرد خودمان را بر اساس دستورالعمل‌های دولت، آن مشورت‌ها و تجربه خودمان از رفتار کامیونیتی ایرانیان بنا کردیم.
به نظر شما دلیل اینکه علی‌رغم گسترش شدید شیوع بیماری کووید-۱۹، مونترال شاهد ورود هیچ‌گونه بیماری توسط چینی‌ها نبود، چه می‌تواند باشد؟
اولین بیمار ونکوور گویا از چین وارد کانادا شده بود اما در کل این حرف صحت دارد و یک دلیلش می‌تواند این باشد که در داخل خاک چین کنترل بسیار بالایی صورت گرفته بود. وقتی دولت می‌پذیرد که یک شهر ده میلیون نفری را قرنطینه کند و در خیابان به مردم ماسک و دستکش می‌دهد، باید قبول کنیم که بیماری زود کنترل می‌شود. در ضمن اعضای کامیونیتی چینی‌ها در مونترال خیلی زود بین خودشان تشکیل گروه دادند و همیاری را شروع کردند. خیلی از جشن‌ها و مراسم خود را لغو کردند و در آنهایی هم لغو نشد، وسایل ضدعفونی و محافظت شخصی مثل ماسک و دستکش در اختیار میهمانان قرار می‌دادند.
در کنار کارهایی که اعضای کامیونیتی مثل خانه ایران انجام می‌دهند موضوعات کلان‌تری هم هست مثل دانشجویان و کارمندانی که به دلیل ایزوله شخصی خود، مجبورند غیبت کنند علی‌رغم اینکه علائم بیماری هم ندارند. آیا شما با دولت فدرال یا دولت استانی یا هر مقام مسئول دیگری در این خصوص رایزنی کرده‌اید؟
ما مشورت کرده‌ایم، راهکار خواسته‌ایم و نیازهای جامعه را هم منتقل کرده‌ایم. مثلا در خصوص تازه مهاجران یا دانشجویانی که تازه وارد مونترال می‌شوند و جایی برای اطراق اولیه که حالا با وجود قرنطینه خانگی شده دو هفته، ندارند. این آدم‌ها شناختی از جامعه ندارند، تلفن‌های اضطراری را ندارند، راهکارها را بلد نیستند، حساب بانکی ندارند تا بتوانند کارهایشان را بدون خارج شدن از خانه و آنلاین انجام دهند. بله درباره اسکان کسانی که جا ندارند و باید قرنطینه شوند، انتظار داریم که دولت به زودی یک راهکار ارائه دهد و یک سری قرنطینه به وجود بیاورند. در مورد کسانی که خودشان را پس از سفر ایران قرنطینه می‌کنند و درآمدشان مشکل پیدا می‌کند با «سانته پوبلیک» صحبت کردیمو به ما گفته شد اگر کسی علائم بیماری دارد که به راحتی می تواند از بیمه بی‌کاری و استراحت پزشکی استفاده کند و برای بقیه که خودشان را بدون علامت بیماری ایزوله می‌کنند فقط کافیست عنوان شود که به خواست دولت و به دلیل سفر به ایران خودشان را قرنطینه کرده‌اند و از همان پرداخت بیمه بیماری استفاده خواهند کرد. کسانی که کارمند نیستند و شغل آزاد دارند، امید داریم که دولت فدرال در طرح جدیدش فکری کرده باشد. در واقع دولت تلاش دارد تا موانع قرنطینه نشدن را از جلوی پای مردم بردارد تا افراد داوطلبانه خودشان را محدود کنند تا جلوی انتشار لجام گسیخته این بیماری گرفته شود.
گویا برخی کارفرمایان از ایرانی‌ها خواسته‌اند که پس از قرنطینه دو هفته‌ای خود باید برگه سلامت از مقامات بهداشتی بیاورند تا اجازه بازگشت به کار پیدا کنند. این صحت دارد؟
خیر صحت ندارد. ببینید این موضوع ایزوله شخصی در خانه یک همکاری مشترک بین دولت و مردم و بر پایه اعتماد دوجانبه بنا شده است. همین که کسی از سفر به مناطق پرخطری مثل ایران بازگشت و دو هفته خودش را قرنطینه کرد که می‌دانیم در این دو هفته در تماس مداوم با اینفو سانته است و سلامتی اش کنترل می‌شود، این شهروند کار بسیار بزرگی انجام داده و وظایف شهروندی خود را انجام داده. اگر مشکلی وجود داشته باشد، مقامات اینفوسانته اطلاعات او را دارند و فورا فرد تحت مراقبت و درمان قرار می‌گیرد. بنابراین اگر کارفرمایی برگه سلامت خواست، فقط او را به تلفن ۸۱۱ ارجاع بدهید. اسم کارمند و مشخصاتش در سیستم ثبت شده و کارفرما می‌تواند تلفنی از سلامت کارمند خود و بازگشت امن او به محیط کاری مطمئن شود.
» همچنین بخوانید دولت کانادا: کروناویروس در راه است، آماده شوید!
قرنطینه خانگی همانطور که خودتان اشاره کردید بر مبنای اعتماد دوطرفه است. اگر کسی رعایت نکند، این زنجیره تلاش‌ها با یک حلقه ضعیف درهم خواهد شکست. راهکار ارائه شده برای آن افرادی که رعایت نمی‌کنند، چیست؟
دولت هنوز به مرحله قرنطینه اجباری نرسیده است. این موضوع در اختیار افراد و بر اساس اصل احترام و اعتماد دوجانبه است. به همین دلیل هم هست که خانه ایران قدم پیش گذاشته تا با فراهم کردن کمک و مشورت، افراد را قانع کند که در خانه بمانند و ما کمک‌شان کنیم تا این دو هفته سخت را پشت سر بگذارند. من امیدوارم همه رعایت کنند چون در غیر این صورت همه ما متضرر خواهیم شد. الان می‌بینیم که فرانسه و آلمان به سمت فاجعه پیش می‌روند.ایتالیا که عملا نصف کشور تعطیل شده و آمار وحشتناک است. در ایران خودمان شرایط اصلا نرمال نیست و فاجعه بزرگی آنجا در حال رخ دادن است. در کانادا هم امیدواریم که دولت کمی موضوع را جدی‌تر بگیرد. الان و علی‌رغم همه فعالیت‌های دولت کانادا و کبک، به نظرم اقدامات کافی نیستند و دولت هنوز موضوع را خیلی جدی نگرفته. به نظرم در فرودگاه‌ها به اندازه کافی کنترل و تاکید نمی‌شود.نگرانم روزی به صرافت بیفتند که کنترل از دستشان در رفته باشد.
به نظر می‌رسد دولت دیگر در موضوع تلاش برای مقابله با ورود به ویروس به کشور تسلیم شده و همه‌گیری را در کانادا پذیرفته است و الان تلاش دارد تا خودش را برای مقابله با بیماری در داخل خاک کانادا آماده کند. آیا این برداشت درست است؟
به نظرم دولت هر دو کار را در آن واحد انجام می‌دهد. من به عنوان یک متخصص «همه‌گیری بیماری‌های عفونی» به شما می‌گویم که پس از حدود سه هفته از ورود این بیماری به یک سرزمین باید منتظر جهش تصاعدی تعداد بیماران باشیم. در چنین شرایطی مسئولان بهداشتی که می‌دانند جلوی بیماری را نمی‌توان گرفت، تلاش خواهند کرد تا بیمار شدن مردم را به تعویق بیندازند تا جلوی فشار به سیستم درمانی را بگیرند. به این شکل که همه با هم به سراغ بیمارستان و اورژانس نروند. وقتی یک ویروس یا بیماری عفونی جدید شناسایی می‌شود، چه بخواهیم و چه نخواهیم آن بیماری به سراغ کشور ما هم خواهد آمد. باید امیدوار باشیم تا با رعایت اصول بهداشت شخصی، دیرتر آلوده شویم یا اصلا نشویم تا اینکه درمانش کشف شود.
» همچنین بخوانید کروناویروس در کانادا و نقش کامیونیتی ایرانی
