در نهایت هزاران نفر از دانشجویان و دانشآموزان کبکی روز جمعه ۱۵ مارس، کلاسهای درس را ترک کردند و همگام با دانشآموزان سراسر جهان به خیابان آمدند تا به سیاستمداران خود بگویند که انتظار جدیت بیشتری در تغییر برنامههای توسعهای در جهت برآورده شدن توافقات بینالمللی درباره کاهش گازهای گلخانهای و افزایش سهم انرژیهای نو دارند.
توسعه پایدار مونترال
از ۱۹ تا ۲۱ مارس در دانشگاه کنکوردیا کنفرانس «توسعه پایدار در شهر و فراتر از آن» برقرار بود. در این کنفرانس که در هر دو پردیس مرکز شهر و لویالای دانشگاه کنکوردیا برگزار شد، محققین و دانشجویان این دانشگاه با ارائه مقاله، معرفی پروژه، برگزاری کارگاه و میزگرد در زمینه توسعه پایدار، مشارکت نمودند.
در دو هفته پایانی ماه مارس در دانشگاه مکگیل حداقل چهار رویداد در حوزه توسعه پایدار برگزار شد و خبر برگزاری نهمین جایزه سالانه کاتالیست در اول آوریل که مربوط به محققان دانشگاه مکگیل درحوزه توسعه پایدار است، روی خبرگزاری این دانشگاه آمد. در این نشست محققان و دانشجویانی که نتایج کارهایشان برای پیشبرد اصول توسعه پایدار در دانشگاه مکگیل موثر بود، مورد تقدیر قرار گرفتند.
بودجه کبک و محیطزیست
در میان تمام خبرهای خوبی که فعالان محیطزیستی مونترالی را در این ماه به تکاپو واداشته بود، یک اتفاق غیر منتظره نیز رخ داد. بودجه استانی کبک که ۲۱ مارس تقدیم مجلس شد، خشم بسیاری از فعالان محیطزیستی را برانگیخت. با اینکه «بنوا شارت» وزیر محیطزیست کبک وعده داده بود که قرار است بودجه بیشتری برای حوزه محیطزیست در نظر گرفته شود، معلوم شد که حزب CAQ تصمیم گرفته به جای آنکه حملونقل عمومی را گسترش دهد، میلیاردها دلار به بودجه راهسازی در استان کبک اختصاص خواهد داد.
این حزب حدود ۲۵ میلیارد دلار برای گسترش شبکه جادهای در ده سال آینده تصویب کرده که در واقع چهار میلیارد دلار بیش از چیزی است که دولت لیبرال گذشته مصوب کرده بود. در حالیکه بودجه حملونقل عمومی فقط ۴۰ میلیون دلار افزایش یافته و در همان محدوده یعنی کمی بیش از ۹ میلیارد دلار باقی مانده است.
از تصمیمات دیگری که فعالان محیطزیستی و برنامهریزان شهری آن را به باد انتقاد گرفتهاند تصمیم دولت برای اختصاص ۳۲۵ میلیون دلار برای مطالعات مربوط به احداث تونلها و پلهای جدید است. از نظر فعالان محیط زیست، دولت حرف دانشمندان در خصوص تغییرات اقلیم را باور ندارد. زیرا منبع اصلی گازهای گلخانهای در استان کبک، گازهای حاصل از خودروهایی است که سوختهای فسیلی میسوزانند و گسترش ظرفیت استفاده از وسایل نقلیه، بزرگترین مانع رسیدن استان کبک به اهداف توافقنامه پاریس است.
بنابراین صرف پول بیشتر برای راهسازی غیر ضروری است و به جای آن باید بودجه بیشتر برای گسترش شبکه حملونقل عمومی اختصاص یابد.
با اینکه سیستم کلاه و تجارت مالیات بر کربن در کبک، میزان گازهای گلخانهای خروجی از صنایع را محدود کرده ولی گازهای تولید شده توسط خودروهای سبک و سنگین در حال افزایش هستند. همین موضوع سبب شده که فعالان محیطزیستی این تصمیمات جدید دولت را یک عقبگرد ناامیدکننده در حوزه محیطزیست بدانند.
دومینیک شامپن که پاییز گذشته بعد از جمعآوری طوماری با ۲۵۰ هزار امضا برای درخواست سیاستهای آبوهوایی جدیتر و متعاقب آن دیدارش با نخست وزیر، نامش در رسانهها مطرح شد، در اعتراض به تصمیمات اخیر دولت گفت: «امروز صبح فرانسوا لوگو نتوانست در چشمان دو پسرش نگاه کند» او به سخنرانی یک سال پیش فرانسوا لوگو اشاره داشت که گفته بود:«نمیتواند به چشمهای دو پسرش نگاه کند بدون آنکه قدمهای جدی در راستای مقابله با تغییرات اقلیم بردارد.» نخستوزیر با این کلامش میخواست به زعم خود حمله تند منتقدان به برنامههای ضعیف زیستمحیطی حزبش را فرونشاند.
انجمن آمریکانا
در کنار اقدامات بحثبرانگیز دولت استانی، در هفتهای که گذشت خانم «کاترین مک کنا» وزیر محیطزیست دولت فدرال کانادا برای بازگشایی کنفرانس انجمن Americana (انجمن محیط زیست و تجارت بینالمللی برای فنآوریهای زیستمحیطی) به مونترال آمد. این کنفرانس در روزهای ۲۶ تا ۲۸ مارس میزبان تعداد زیادی از محققین و دانشمندان در حوزه محیطزیست و ابداعکنندگان روشهای زیستسازگار از سراسر جهان بود تا به جریان توسعه پایدار در شهرمان سرعت بخشد.