شهرام يزدان‌پناه
سرمای سخت زمستان‌های کبک و نمک‌پاشی روی جادهها شرایط سختی برای آسفالت کف خیابان به وجود می‌آورد که سرعت استهلاک آن را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر برخی نیز تعمیرات انجام شده را فاقد کیفیت و استاندارد لازم می دانند و خیلی‌ها حتی صحبت از مافیای راه‌سازی در استان کبک می‌کنند.
حال اگر اعتراضاتی از راننده‌های کبکی شنیده‌اید و با خودتان فکر کردید طرف دارد زیادی سخت می‌گیرد، بهتر است نظر خود را عوض کنید.
گزارش جدید وزارت حمل و نقل کبک نشان می‌دهد که وضعیت و کیفیت جادهای کبک، علی‌رغم صرف بودجه دو میلیارد دلاری برای تعمیر و نگهداری از آنها، از سال ۲۰۱۴ به این طرف، در مسیر نزولی قرار داشته و اوضاع دائم در حال خراب‌تر شدن است.
این همان نگرانی عمده‌ای است که بهار گذشته توسط یک هیئت مستقل به وزارت حمل‌ونقل کبک منتقل شده بود.
کارشناسان معتقد بودند که سرعت بازسازی فعلی که بر اساس بودجه راههای استان تعیین شده است، به مراتب عقب‌تر از سرعت تخریب راه های استان است و به زودی زیرساخت حمل و نقل استان با مشکلی بزرگ روبرو خواهد شد. کارشناسان همچنین معتقدند وقتی بازسازی مناسب صورت نگیرد،سرعت تخریب حتی روند افزایشی پیدا می‌کند و تخریب سال آینده از تخریب امسال بیشتر نیز خواهد شد.
تخریب راههای استان حد ومرز هم ندارد. از راههای دورافتاده روستایی تا بزرگ‌راه‌های مهم استان که شاهرگ حیاتی حمل‌ونقل جادهای کبک هستند، همگی در حال تخریب و از دست دادن کیفیت خود هستند. درصد جادههای خوب استان از ۸۸/۳ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۸۶/۷ درصد در سال ۲۰۱۷ رسیده است. ۱/۶ درصد جاده خراب بیشتر در استان وقتی زیاد به نظر می‌رسد که بدانیم در کل کبک حدود ۸ هزار کیلومتر جاده استراتژیک وجود دارد. این یعنی در کمتر از ۴ سال حدود ۱۲۵ کیلومتر از جادههای استراتژیک استان کیفیت خود را برای رانندگی از دست داده‌اند و در زمره جادههای خراب قرار گرفته‌اند.
جنبش بازسازی زیرساخت‌های جادهای کبک
سی‌ام سپتامبر سال ۲۰۰۶ زمانی که یک پل عابرپیاده در منطقه لاوال فروریخت، ۵ نفر را به کام مرگ کشاند و شش نفقر دیگر را به شدت مجروح کرد. این موضوع سرآغاز تحقیقات گسترده کبک درباره وضعیت زیرساخت‌های جادهای استان و سرمایه گذاری کلان در بازسازی آن بوده است. جنبشی که سالانه ۳ میلیارد دلار پول به جادههای کبک سرازیر کرد.
در آن زمان فقط ۶۸ درصد راههای استان در وضعیت مناسب قرار داشتند. موضوعی که تا ۶ سال بعد به حدود ۸۰ درصد رسید. اما سرمایه‌گذاری وزارت حمل‌ونقل کبک از سال ۲۰۱۳ رو به افول نهاد. اکنون بودجه بازسازی راههای استان به حدود نصف سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ رسیده است. این یعنی سالانه ۱۵۰ کیلومتر جاده کمتر مورد ترمیم قرار می‌گیرند.
میزان ترمیم جادهها در این سال‌ها کمتر از میزان استهلاک آنهاست و این یعنی کبک هر سال حجم بیشتری از جادههای مناسب و باکیفیت خود را از دست می‌دهد.
پل‌های کبکی در مسیر توسعه
اگر وضعیت جادهها و بزرگ‌راه‌های کبک نگران‌کننده است و زنگ‌ها برای کیفیت راههای استان به صدا درآمده‌اند، در عوض وضعیت پل‌های استان کبک بهبود یافته و اوضاع نسبت به ۱۰ سال پیش بسیار مناسب‌تر است.
نمونه واضح این موضوع را می‌توان در شهر مونترال دید. در چند سال گذشته چندین پل مهم جدید فقط در این شهر ساخته شده و تعمیرات اساسی روی چند پل مهم دیگر نیز انجام شده و یا در شرف انجام است.
پل جدید ساموئل شامپلن، پل‌های متقاطع تورکات، پل مرسیه و پل بن اوانتور از آن جمله هستند.
در سال ۲۰۰۸ و هنگامیکه جنبش بهسازی زیرساخت‌های جادهای کبک آغاز شد، فقط نیمی از پل‌های استان در وضعیت مناسبی قرار داشتند. در پایان سال ۲۰۱۷ این مقدار پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرد و به ۳ پل مناسب از هر چهار پل موجود در استان رسید. با این حساب هنوز وضعیت پل‌هایی که زیر نظر شهرداری‌ها اداره می‌شود، چندان مناسب نیست. در حال حاضر نیمی از پل‌هایی استان کبک که زیر نظر شهرداری‌ها اداره می‌شود فاقد شرایط مطلوب هستند.
از هر ۵ پلی که زیر نظر شهرداری‌ها اداره می‌شود، دو پل در شرایط خیلی بد قرار دارند.
وضعیت آسفالت: بد
جدای از وضعیت زیرساخت جادهها و راه‌ها و شرایط پل‌های استان، وضعیت آسفالت و روکش جادههای استان در وضعیت خیلی بدی قرار دارد. در کل استان کبک حدود ۳۲ هزار کیلومتر راه از انواع و اقسام گوناگون قرار دارد. نیمی از این راه‌ها فاقد آسفالت مناسب هستند. حجم گسترده‌ای از خرابی روکش راه‌هّای استان که سالانه حدود یک درصد یعنی ۳۰۰ کیلومتر دیگر نیز به آن اضافه می‌شود. وضعیت آسفالت در بزرگ‌راه‌ها و جادههای اصلی و استراتژیک بهتر از دیگر جادههای استان است اما با این حساب باز هم ۲۵ درصد آنها فاقد آسفالت مناسب هستند.
جاده های کبک با توجه به شرایط آب‌وهوایی ویژه استان و استفاده فراوان از نمک برای یخ زدایی در زمستان‌ها به رسیدگی بیشتر و یا فناوری پیشرفته‌تر نیاز دارد. حجم پولی که در حاضر صرف بازسازی جادهها می‌شود کافی نیست و تزریق پول بیشتر خطر نامتعادل کردن وضعیت اقتصادی استان و افزایش تورم را به همراه دارد.
این مطلب در شماره چهل و یکم مجله «مداد» منتشر شده است.
