پوریا ناظمی
کسانی که به زانر وحشت در سینما علاقه دارند حتما با نام فیلم احضار یا Conjuring آشنا هستند.
این فیلم و دنباله آن که به نام احضار 2 ساخته شد، ادعا می‌کنند بر مبنای داستان‌هایی واقعی ساخته شده اند و در آن روایت یک زوج محقق در زمینه دنیای ماورالطبیعه و ارواح را روایت می‌کنند.
این زوج، در این دو فیلم به سراغ دو داستان و دو پرونده ماورالطبیعه می‌روند و در آن به بررسی روایت هایی می پردازند که در آن ادعا می شود نیروهایی ماورالطبیعه، ارواح یا موجودات خبیث مکان یا افرادی را تسخیر کرده‌اند.
این دو فیلم ژانر وحشت به خصوص با تکیه بر ایده واقعی بودن برخی از روایت ها و همچنین ایجاد حس تعلیقی بزرگ، به آثاری هراسناک و موفق بدل شدند. اگرچه شاید نتوان آن‌ها را با آثاری مانند جن‌گیر یا پروژه جادوگر بلیر مقایسه کرد اما در میان انبوهی از فیلم‌های ژانر وحشت که هر سال ساخته می شوند، جایگاه مناسبی دارند. این دو فیلم تنها بر المان وحشت مبتنی بر تعلیق پیش نمی روند و در کنار تلاش برای به هراس انداختن شما سعی می کنند روایت و داستانی قابل قبول را برای مخاطب خود روایت کنند.
از دل داستان های این دو فیلم چند داستان جنبی دیگر نیز بیرون آمده است. برای مثال داستان عروسک نفرین شده آنابل که در این دو فیلم مورد اشاره قرار می گیرد به طور مستقل به دو داستان و فیلم مستقل بدل شده است و در نهایت این مجموعه فیلم ها دنیایی به هم پیوسته را ساخته است.
در قسمت دوم فیلم احضار شخصیت اصلی داستان خود را در مواجهه با روح یک راهبه می بیند. این راهبه خبیث با وجودی که نقشی مهم در داستان بازی می کند اما ما از پیشینه و داستان او مطلع نمی‌شویم.
حالا تهیه کنندگان این مجموعه فیلم به این شخصیت برگشته‌اند تا داستان روح راهبه را روایت کنند.
این داستان در سال ۱۹۵۲ رومانی آغاز می‌شود. جایی که دو خواهر روحانی که در صومعه ای به نام کارتا زندگی می کنند از سوی موجودیتی شریر مورد حمله قرار می گیرند. این آغاز داستان راهبه است.
فیلم راهبه با وجودی که نتوانسته نظر منتقدان را به خود جلب کند و امتیاز آن در IMDB تنها ۶/۲ است و در روتن تومیتوز تنها توانسته است ۲۹% آرا به خود اختصاص دهد اما با این وجود به نوعی آغاز فصل فیلم های ترسناک سال به شمار می‌رود.
فصلی که با نزدیک شدن به هالووین به اوج خود می رسد و پاییز را به بهار علاقه‌مندان دنیای وحشت بدل می کند.
- این مقاله در شماره بیست‌وچهارم مجله «مداد» منتشر شده است
