نیروانا احسانی
به گزارش Noovo.inf، فرم متابولیزه‌شده‌ی اسیدفولیک می‌تواند امیدی برای والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به شمار رود.
پژوهش‌های پزشک آمریکایی دکتر ریچارد فرای (Richard Frye)، متخصص مغز و اعصاب کودکان روی لوکوورین (leucovorin) نشان می‌دهد می‌توان این مشکل را دور زده و فولینیک اسید موردنیاز را مستقیماً به بدن رساند.
استفاده از اسیدفولیک برای رشد طبیعی لوله‌ی عصبی جنین بیشتر به زنان باردار توصیه می‌شود.
دکتر فرای و برخی از متخصصان معتقدند که برخی از مشکلات عصبی مرتبط با اوتیسم ناشی از ناتوانی بدن در تبدیل اسیدفولیک به فولینیک اسید است و در نتیجه، مغز این افراد از دریافت آن محروم می‌شود.
لوکوورین داروی عمومی مشتق‌شده از اسیدفولیک است که می‌تواند برای افرادی که قادر به متابولیزه کردن آن نیستند، تجویز می‌شود تا بتوانند فولینیک اسید موردنیاز را تأمین کند.
دکتر شوو گُش (Shuvo Gosh)، رئیس برنامه‌ی رشد کودکان در بیمارستان کودکان مونترال، درباره‌ی این رویکرد می‌گوید: «این موضوع پیش‌تر به‌طورمبهم مطرح شده بود، اما هرگز به‌عنوان یک روش درمانی یا مدیریتی برای مشکل مورد بررسی قرار نگرفته بود.»
پژوهشگران بیش از بیست سال است که احتمال کمبود فولینیک اسید را به‌عنوان یکی از دلایل بالقوه‌ی اختلالات عصبی-رشدی، از جمله اوتیسم بررسی کرده‌اند.
یک پزشک آلمانی دریافت که سطح اسیدفولیک در خون کودکان اوتیستیک طبیعی است، اما میزان آن در مایع مغزی-نخاعی آن‌ها پایین‌تر از حد معمول است.
مطالعات بعدی نشان داد که سه‌چهارم کودکان مبتلا به اوتیسم دارای سیستم ایمنی بیش‌فعال علیه گیرنده‌هایی هستند که اسیدفولیک را به مغز و جفت انتقال می‌دهند.
البته یک مکانیسم جایگزین نیز وجود دارد که می‌تواند لوکوورین (فولینیک اسید) را به مغز منتقل کند، اما کارایی آن کم‌تر است.
چندین مطالعه نشان داده‌اند مصرف لوکوورین در برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم باعث بهبود در مهارت‌های زبانی و برخی رفتارها می‌شود. بااین‌حال، این پژوهش‌ها در مقیاس کوچک انجام شده‌اند و نمی‌توان نتایج آن‌ها را به همه‌ی کودکان اوتیستیک تعمیم داد.
از نظر دکتر گُش، در میان کودکان اوتیستیک، درصد بیش‌تری دچار نوعی مقاومت در جذب اسیدفولیک به مغز و مایع نخاعی هستند. این یافته جالبی است، اما اینکه آیا این موضوع ارتباطی مستقیم با علائم اوتیسم دارد، هنوز مشخص نیست.
او همچنین تأکید کرد اسیدفولیک و فولینیک اسید دو ماده‌ی متفاوت هستند و مصرف مقادیر بالای اسیدفولیک نمی‌تواند کمبود فولینیک اسید را جبران کند.
بااینکه مکمل‌های فولینیک اسید با نسخه‌ی پزشک قابل‌دریافت هستند، دکتر گُش هشدار می‌دهد که هنوز دوز مناسب برای این کودکان مشخص نشده و حتی معلوم نیست که آیا آن‌ها واقعاً دچار مشکل در گیرنده‌های خود هستند یا نه.
در ضمن، این یافته از این جهت جالب است که به‌نظر نمی‌رسد عوارض جانبی خاصی داشته باشد. اگر این درمان بتواند حتی اندکی به برخی از والدین و کودکان آن‌ها کمک کند، اتفاق خوبی خواهد بود. اما قطعاً باعث نخواهد شد که این کودکان ناگهان عادی شوند.
به گفته‌ی وی، اوتیسم یک طیف است و حتی در صورت تأیید این نظریه، ممکن است فقط بخشی از کودکان اوتیستیک از آن بهره‌مند شوند. برخی از علائم اوتیسم احتمالاً به مشکلات تغذیه‌ای مربوط می‌شوند و یکی از این مشکلات می‌تواند کمبود فولینیک اسید باشد.
قابل‌توجه است که برخی افراد غیراوتیستیک نیز دچار اختلال در عملکرد گیرنده‌های فولینیک اسید هستند.
در نهایت دکتر گُش نتیجه گرفت باید این گروه را به‌طوردقیق مطالعه کرد که آیا واقعاً تغییرات رفتاری قابل‌توجهی در آن‌ها مشاهده می‌شود یا خیر. اگر چنین باشد، می‌توان این نظریه را تأیید کرد.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
