پوریا ناظمی
به بهانه برگزاری کنسرت شهرام ناظری در مونترال
موسیقیِ آوازیِ معاصر ایران شاهد ظهور و درخشش ستاره‌های فراوانی بوده است. اما در دهه‌های اخیر دو ستون مهم، بنای آواز ایران را شکل داده‌اند؛ استاد محمدرضا شجریان که نامش اکنون اعتبار و شناسنامه آواز موسیقی ایرانی است و شهرام ناظری که در کنار موسیقی سنتی، تلاشش برای ایجاد نوآوری در آواز ایرانی و سبک صدای منحصر به فردش روایت‌گر بخشی از موسیقی ایرانی است که بیشتر به دوران کهن و نواحی ایران اختصاص دارد.
شهرام ناظری متولد محله برزه‌دماغ در شهر کرمانشاه است. او که در خانواده‌ای آشنا و علاقه‌مند به موسیقی به دنیا آمده بود در هفت سالگی نخستین برنامه هنری خود را در رادیو کرمانشاه اجرا و پس از آن در سن یازده سالگی در رادیو تلوزیون ایران به اجرای برنامه پرداخت.
او در سال ۱۳۴۵به تهران آمد و آواز را نزد اساتیدی چون عبدالله دوامی، نورعلی‌خان برومند، عبدالعلی وزیری، محمود کریمی و محمدرضا شجریان تکمیل کرد و همزمان زیر نظر استاد احمد عبادی به یادگیری سه تار پرداخت.
او در سال ۱۳۵۴به پیشنهاد نورعلی خان برومند به استخدام رادیو تلویزیون ایران در آمد و همکاری خود را با گروه شیدا به رهبری محمد رضا لطفی و پس از آن با گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده آغاز کرد. در سال ۱۳۵۵ او در نخستین آزمون موسیقی سنتی ایران که به نام آزمون باربَد برگزار می‌شد شرکت کرد و توانست مقام نخست را به دست آورد.
همکاری شهرام ناظری با گروه های شیدا و عارف در جریان تولید آلبوم‌های معروف چاووش صدای او را به جامعه معرفی کرد.
او پس از انقلاب از نخستین هنرمندان موسیقی بود که توانست آلبوم موسیقی سنتی خود را منتشر کند. او به همراه جلال ذوالفنون در سال ۱۳۶۰ آلبوم «گل صدبرگ» که به مناسبت هشت صدمین سالگرد تولد مولانا اجرا شده بود را منتشر کرد که با استقبال فراوانی روبرو شد.
شهرام ناظری پس از آن علاوه بر همکاری با اساتید موسیقی سنتی و محلی سعی کرد تا مسیرهای تازه‌ای را پیش روی سنت آوازی ایران بگشاید و برای این کار به سراغ بخش‌هایی از قطعات آوازی و اشعار رفت که کمتر مورد توجه واقع شده بود.
تمرکز بر گوشه‌های آوازی برآمده از فرهنگ عامه و باقی مانده از سنت آوازی پیش از دوران ردیف آوازی و انتخاب اشعاری از شاعران شعر نو ایران و همچنین توجه ویژه به اشعار حماسی مولانا باعث شد تا او سبک و لحن خاص خود را به دست آورد.
او پس از تلاش برای وارد کردن اشعار حماسی مولانا به آواز ایرانی به سراغ فردوسی رفت و پروژه‌ای بزرگ، برای تبدیل اشعار شاعر حماسه سرای ایران به آواز را آغاز کرد.
او تا کنون چند اثر از جمله آلبوم «درفش کاویانی» را بر مبنای اشعار فردوسی ارایه کرده است.
او همچنین نقش مهمی در معرفی و ترویج موسیقی محلی کُردی میان شنوندگان غیر کُرد زبان داشت. گستردگی فعالیت او و تنوع و تازگی کارهای ناظری او را به چهره آشنایی برای مجامع موسیقی خارج از ایران نیز بدل کرده است.
او در سال ۲۰۱۴ نشان لژیون دونور را از دولت فرانسه دریافت کرد. نیویورک تایمز او را بلبل فارسی‌خوان لقب داده و نشریه کریستین ساینس مانیتور او را با لوچانو پاواروتی مقایسه کرده است.
شهرام ناظری حالا قرار است بار دیگر به مونترال بیاید و در ماه اکتبر، به همراه حافظ ناظری به اجرای کنسرت «ناگفته: آغاز نو» بپردازد.
حافظ ناظری فرزند شهرام ناظری است که تحصیلات موسیقی کلاسیک خود را در نیویورک دنبال کرده و در سال‌های اخیر سعی در ارایه شکلی ترکیبی از موسیقی سنتی و مدرن دارد.کنسرت شهرام ناظری در مونترال در روز ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸در تئاتر St Denis برگزار خواهد شد و بخشی از تور تازه کانادای شهرام و حافظ ناظری است.
در این کنسرت علاوه بر اجرای قطعاتی تازه از مجموعه ناگفته، انتظار می‌رود شهرام ناظری تعدادی از قطعات خاطره‌انگیز خود را نیز در مونترال اجرا کند.
بلیت کنسرت شهرام ناظری در مونترال از طریق وب سایت Vtixonline قابل تهیه است.
همچنین بخوانید:
این مطلب ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸ در مجله مداد شماره ۱۷ منتشر شده بود
