شهرام يزدان‌پناه
رضا پارسانژاد، متخصص علوم ژنتیک و پژوهشگر دانشگاه مک گیل است. اما موضوع گفتگوی ما، ربط مستقیم به ژنتیک ندارد.
رضا پارسانژاد که مؤسس بنیاد پارس‌آ (ParsA)است به زودی «سومین گرهمایی متخصصان ایرانی کبک» را برگزار خواهد کرد.
گردهمایی که دو دوره قبلی آن با واکنش های خوبی از سوی جامعه متخصصان ایرانی روبرو شده است.
با او در دفتر کارش که آن را «محضر» نامیده، درباره این گردهمایی به گفتگو نشستیم.
چرا گردهمایی متخصصان ایرانی؟
آمار و مطالعات نشان می‌دهد که نسل اول مهاجرین در همه ملیت‌ها کمتر از توانمندی‌های خود در کشور مقصد استفاده می کنند. معمولاً آدمها با تحصیلات و تجربیات بالا وارد کشور میزبان می‌شوند؛ اما در عمل به دلیل عدم شناخت صحیح از بازار کار و نداشتن شبکه حرفهای مناسب مجبور به تن دادن به کارهایی می‌شوند که پایینتر از ظرفیت علمی و عملی آنهاست. نسل اول مهاجران ایرانی هم از این موضوع مستثنی نیستند. گردهمایی متخصصان ایرانی که امسال سومین دوره آن برگزار میشود، می‌خواهد این نقطه ضعف را در حد توانایی‌های خودش برطرف کند.
فکر می کنید با چند سخنرانی واقعاً این مشکل حل شود؟
نه! فقط چند سخنرانی نیست. در واقع در گردهمایی متخصصان ما چند کار را همزمان انجام می‌دهیم.
اولاً آدم‌های باسابقه و باتجربه از صنعت و دانشگاه می‌آیند. درکنار برگزاری کارگاه و سخنرانی فرصت مناسبی برای ایجاد آشنایی و ایجاد ارتباط با این افراد از سوی نسل اول مهاجران ایرانی ایجاد میشود. دوم اینکه شنیدن و گوش دادن به حرفهای آدمهایی که به قول ما ایرانی‌ها، خاک این کشور را خورده‌اند و چَم و خم کار را بلدند، قطعاً می‌تواند یک متخصص را کمک کند تا میانبری به سمت موفقیت پیدا کند.
میانبرها الزاماً کارگشا نیستند، هستند؟
برای مثال مجموعه تجربیات یک مهندسی را در نظر بگیرید که در کانادا ده سال زحمت کشیده است، چند راه مختلف را رفته تا توانسته در نهایت مسیر درست کاریابی یا کارآفرینی را پیدا کند. این مجموعه تجربیات قطعا ارزشمند است. البته درست است همه میانبرها کارگشا نیستند. ما در مجموعه اجرایی خود این آدمها را با دقت گلچین می‌کنیم تا مخاطبان بهترین بهره را ببرند.
مخاطبان چه کسانی هستند؟
ما امسال تقریباً از همه رشته‌ها و حرفه‌های مختلف سخنران دعوت کردهایم و منتظر پاسخ آن‌ها هستیم. از حقوق و پزشکی و مهندسی تا کسب و کار و حتی از سال گذشته ما بخش ویژه جوانان را داریم.
ولی جوان‌ها برخلاف والدین مهاجرشان در مدرسه‌ها و کالج‌ها فرصت ایجاد شبکه را دارند. آن‌ها دیگر چرا؟
همانطور که اشاره کردم نسل اول زیر قابلیت‌های اسمی خود عمل می‌کند. متأسفانه این موضوع در نسل دوم مهاجران هم همچنان قابل مشاهده است که در واقع مشکل، باز نسل اول مهاجران هستند.
نسل اولی که اینجا نقش والدین این جوانان را بازی می‌کنند و انتظار می‌رود تا بتوانند در بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها به فرزندانشان کمک کنند. قطعاً با من هم عقیده هستید که این پدر و مادر مهاجر که خود تجربیات جوانی مشابهی در کانادا نداشته و از ضعف در شبکه دوستان و همکاران رنج می‌برد، نمی‌تواند کار زیادی برای فرزندش انجام دهد. در این بخش ویژه جوانان ما تلاش داریم تا خانواده‌ها را با آینده بازار کار کانادا آشنا کنیم تا پدر و مادر نسل اولی که خودش هیچ کدام از این مسیرها را در کشور جدیدش طی نکرده، بتواند با استفاده از تجربیات دیگران، راهنمایی بهتری به فرزندانش بدهد و آن‌ها را در مسیر موفق‌تری هدایت کند.
سخنرانان چه کسانی هستند؟
سال گذشته ما حدود ۸۰ سخنران داشتیم که متوسط اقامتشان در کانادا ۲۰ سال بود و همه در رشته خود متخصص و صاحب تجربه بودند. استاد دانشگاه، کارمند عالی‌رتبه، مدیران صنایع کانادایی و کارآفرینانی که توانسته بودند اینجا در کانادا کسب‌و‌کار موفقی را بنا بگذارند. افرادی مانند دکتر امیر اقدم، معاون دانشگاه کنکوردیا، رئیس دانشکده مکانیک کنکوردیا، آقای دکتر دولت‌آبادی، رئیس دانشکده معدن مک‌گیل، آقای دکتر حسنی و استادان دیگر که حدود ۴۰ نفر از دانشگاه بودند. مدیران شرکت‌های بزرگ هواپیمایی و دارویی که همه ایرانی بودند.
ایجاد شبکه با مدیران ایرانی خوب است اما غیرایرانی‌ها قطعاً سهم بزرگتری باید داشته باشند.
بله به همین خاطر امسال داریم تلاش می‌کنیم تا افراد متخصص غیرایرانی را هم دعوت کنیم. حداقل یک وزیر فدرال هم برای سخنرانی قول داده است.
گردهمایی متخصصان ایرانی امسال سومین دوره خود را برگزار می کند. آیا از دوره‌های پیشین مثال‌هایی از موفقیت شرکت‌کنندگان وجود دارد.
بله! آنقدر که امسال ما قصد داریم بخشی به عنوان «داستان موفقیت» بگذاریم. حتی یکی از این دوستان با کمک شبکه‌ای که در همین گردهمایی برای خود درست کرد، کار پیدا کرد و وقتی آن شغل تمام شد، دوباره و توسط همان شبکه، کار دوم را پیدا کرد. این همان موفقیتی است که ما آرزو داریم این گردهمایی برای همه ایجاد کند. موضوع اخراج از کار به دلیل تمام شدن پروژه یا موضوعات مالی همانطور که می‌دانید اینجا در کانادا به وفور اتفاق می‌افتد و میانگین تغییر شغل در کانادا سه سال اعلام شده است.
پیش‌بینی شما از تعداد شرکت‌کنندگان چه تعداد است؟
در سال اول حدود ۴۰۰ نفر ثبت‌نام کننده داشتیم که در سال دوم به ۷۰۰ نفر رسید. امسال در ساختمان «جان مولسون» دانشگاه کنکوردیا جای بزرگتری در اختیار داریم و آمادگی پذیرش تعداد بیشتری را داریم. در مورد پیش‌بینی تعداد، نمی‌توانم آماری به شما بدهم اما با توجه به جمعیت ۴۰ هزار نفری ایرانیان ساکن مونترال که یکی از بیشترین تعداد افراد تحصیل‌کرده را در خود جای داده است، انتظار داریم حدود چهار هزار نفر مخاطب این کنگره باشند. حالا باید دید چه تعدادی واقعاً می‌آیند.
ویژگی کنگره امسال در چه خواهد بود؟
ما امسال روی دو موضوع جوانان و راه‌اندازی کسب و کار سرمایه‌گذاری زیادی کردهایم. مخصوصاً موضوع جوانان را خیلی با جدیت جلو می‌بریم. چون والدین مهاجر نسل اول از آنجاییکه دوره جوانی خود را در کانادا سپری نکرد‌ه‌اند از بسیاری مسائل و مشکلات و راه‌حل‌ها آگاه نیستند. کارشناسان، افراد باتجربه و قدیمی‌هایی که اینجا فرزندان موفق تربیت کرده‌اند در کنگره سوم حضور خواهند داشت تا دریایی از اطلاعات را به رایگان در اختیار والدین مهاجر نسل اول قرار دهند. در مورد کسب و کار هم میهمانانی از دولت خواهیم داشت که ریزه‌کاری‌های راه انداختن یک تجارت شخصی در کانادا و مخصوصاً مونترال را به مخاطبان آموزش خواهند داد.
هزینه ثبت‌نام چقدر است؟
در سال اول ۱۵ دلار هزینه داشت، سال دوم رایگان بود و امسال هم به احتمال خیلی زیاد رایگان خواهد بود اما هنوز تصمیم نگرفته‌ایم.
و همه این اتفاقات در چند روز می‌افتد؟
در یک روز! روزیکشنبه، نهم سپتامبر در ۷ سالن مختلف در طبقه نهم ساختمان جان مولسون دانشگاه کنکوردیا، حجم عظیمی از اطلاعات و تجربیات در اختیار جامعه ایرانی مونترال قرار خواهد گرفت. برنامه زمان‌بندی سخنرانی‌ها را نیز به زودی روی وب‌سایت گردهمایی متخصصان ایرانی به نشانی canadasymposium.ca قرار خواهیم داد.
این مطلب ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸ در مجله مداد شماره ۱۷ منتشر شده است
