در این مطلب به سراغ آشپزی ترکیهای میرویم، روند تاریخی تغییر آن را بررسی میکنیم، نگاهی میاندازیم به برخی از معروفترین خوراکیهای ترکیهای و در نهایت، شش رستوران معروف ترکیهای در مونترال را معرفی خواهیم کرد.
پس با مداد همراه شوید!
روند تاریخی تحول آشپزی ترکیهای
تاریخ آشپزی ترکیه ریشه عمیقی در آداب و رسوم قبایل ترک باستان از آسیای مرکزی دارد. این عادات غذایی اولیه عمدتاً توسط سبک زندگی عشایری شکل گرفته بود که حول محور مصرف گوشت و لبنیات میچرخید. با مهاجرت ترکها به سمت غرب، آشپزی آنها شروع به تکامل کرد و مواد اولیه و تکنیکهای جدیدی را از مناطقی که از آن عبور میکردند، از جمله خاورمیانه و آناتولی، در خود جای داد.
زندگی در آسیای مرکزی
در آسیای مرکزی، رژیم غذایی ترکهای عشایر عمدتاً بر پایه گوشت، به ویژه اسب و گوسفند، و محصولات لبنی بود. این امر عمدتاً به دلیل سبک زندگی عشایری بود که نیاز به غذاهایی داشت که حمل و نگهداری آنها آسان باشد. آب و هوای سخت و زمین استپها نیز بر انتخابهای غذایی آنها تأثیر گذاشت و سبب شد بیشتر به دامداری متکی باشند تا کشاورزی. با این حال، شواهدی وجود دارد که ترکهای باستان به کشاورزی نیز میپرداختند و غلاتی مانند گندم و جو را کشت میکردند و میوههایی مانند سیب و انگور میکاشتند.
تکنیکهای آشپزی ترکهای آسیای مرکزی با محیط زیست آنها سازگار شده بود. آنها از روشهای ساده پخت مانند کباب کردن و جوشاندن استفاده میکردند و غذاهای آنها اغلب شامل سوپ و خورشتهایی بود که در دیگهای بزرگ پخته میشد. نان، در اشکال مختلف، یک ماده غذایی اصلی بود و نانهای تخت معمولاً همراه غذا سرو میشدند.
کوچ به آناتولی
مهاجرت ترکها به آناتولی در قرن یازدهم نقطه عطف مهمی در تکامل آشپزی ترکیه بود. این دوره شاهد ترکیب سنتهای آشپزی آسیای مرکزی با سنتهای جوامع مستقر در آناتولی، از جمله تأثیرات یونانی، بیزانسی، عربی و ایرانی بود.
زمینهای حاصلخیز آناتولی امکان تنوع بیشتری در محصولات کشاورزی را فراهم کرد که وارد رژیم غذایی ترکها شد. گندم به یک ماده اصلی تبدیل شد که برای تهیه نان و شیرینی استفاده میشد و امروزه همچنان از مواد اصلی آشپزی ترکیه است.
تأثیر امپراتوری سلجوقی
در دوران سلجوقی، که از قرن یازدهم تا سیزدهم ادامه داشت، آشپزی ترکیه شکل پیچیدهتری به خود گرفت. سلجوقیان به ضیافتهای مجلل و شیوههای آشپزی متنوع خود معروف بودند. در این دوره، غذاهای جدیدی شکل گرفتند که ترکیبی از گوشت، گندم و چربی بودند و به تنوع بیشتر این سبک آشپزی انجامیدند. این دوره همچنین با توسعه تکنیکهای جدید آشپزی و استفاده از ادویهجات و گیاهان معطر همراه بود که پیچیدگی و عمق بیشتری به طعم غذاهای ترکی افزود.
سلجوقیان با استقرار پایتخت خود در قونیه، فرهنگ آشپزی متمایزی را توسعه دادند که تحت تأثیر سنتهای ایرانی و مولوی قرار داشت. در این دوره غذاهایی مانند مانتی (نوعی دامپلینگ) و یوفکا (ورقههای نازک خمیر) معرفی شدند که به عناصر نمادین آشپزی ترکیه تبدیل شدهاند.
دوره سلجوقی همچنین آغاز رویکردی ساختارمندتر به غذا خوردن بود، با آداب و رسوم خاص و اصول آداب معاشرت به همراه وعدههای غذایی. این پالایش فرهنگی زمینه را برای پیشرفتهای آشپزی فراهم کرد که بعداً تحت امپراتوری عثمانی شکوفا شد.
دوران امپراتوری عثمانی
امپراتوری عثمانی، که از سال ۱۲۹۹ تا ۱۹۲۳ ادامه داشت، دورهای از پیشرفت عظیم آشپزی و تبادل فرهنگی بود که به طور قابل توجهی آشپزی ترکیه مدرن را شکل داد. گستره وسیع این امپراتوری در اروپا، آسیا و آفریقا، امکان ترکیب غنی سنتهای آشپزی و مواد اولیه را فراهم کرد که در مجموعه آشپزی عثمانی ادغام شدند.
آشپزی عثمانی در دوران سلطنت مراد دوم در قرن پانزدهم شکل گرفت. فرهنگ آشپزی امپراتوری حول آشپزخانههای کاخ، به ویژه در کاخ توپکاپی در استانبول، متمرکز بود. در این مکان، آشپزهایی از نقاط مختلف امپراتوری گرد هم میآمدند تا غذاهای جدیدی کرده یا خوراکیهای ملل دیگر را با ذائقه سلطان و درباریان هماهنگ کنند.
آشپزخانه عثمانی به پیچیدگی و ظرافت خود معروف بود. وعدههای غذایی اغلب با آبگوشتهایی از عصاره گوشت گاو یا مرغ، ماست یا عصاره ماهی شروع میشد و به دنبال آن انواع غذاها شامل گوشت، غلات و سبزیجات سرو میشد. استفاده از ادویههایی مانند دارچین، زیره، گشنیز و زعفران نیز رایج بود.
نفوذ امپراتوری عثمانی فراتر از مرزهایش گسترش یافت و بر شیوههای آشپزی مناطق همسایه تأثیر گذاشت و به شباهتهایی که امروزه در آشپزی خاورمیانه، بالکان و مدیترانه دیده میشود، کمک کرد. این امپراتوری غذاها و مواد اولیهای مانند باقلوا و قهوه ترک را به دنیا معرفی کرد که در بسیاری از فرهنگها به غذاهای اصلی تبدیل شدهاند.
رژیم غذایی عثمانی سرشار از غلاتی مانند بلغور، گندم و برنج بود که برای تهیه نان و پلو استفاده میشد. حبوباتی مانند نخود و عدس پروتئین ضروری را تأمین میکردند، در حالی که میوهها و آجیلها، از جمله زردآلو، انجیر، گردو و پسته، هم در غذاهای شور و هم در غذاهای شیرین استفاده میشدند.
برخی از معروفترین غذاهای عثمانی که امروزه همچنان محبوب هستند عبارتند از:
- کباب: انواع گوشتهای سیخی و کباب شده، با تنوع منطقهای فراوان.
- مزه: مجموعهای از غذاهای کوچک که به عنوان پیش غذا سرو میشوند، از جمله حمص، بابا غنوج و دلمه.
- باقلوا: یک شیرینی که از لایههای خمیر فیلو پر شده با آجیل و شیرین شده با عسل یا شربت تشکیل شده است.
- پلو: یک غذای برنجی که با عصاره گوشت، ادویهجات و اغلب گوشت یا سبزیجات پخته میشود.
دوران جمهوری و مدرن
انتقال از امپراتوری عثمانی به جمهوری ترکیه در سال ۱۹۲۳، نقطه عطف مهمی در فرهنگ آشپزی ترکیه بود. این دوره با مجموعهای از اصلاحات مشخص میشد که هدف آن مدرنسازی جنبههای مختلف جامعه ترکیه، از جمله آشپزی آن بود. دوران جمهوری تغییراتی را در عادات غذایی، معرفی مواد اولیه جدید و تأثیر شیوههای آشپزی غربی به همراه داشت.
اصلاحات آشپزی و تأثیر غرب
با تأسیس جمهوری، تلاش آگاهانهای برای مدرنسازی آشپزی ترکیه صورت گرفت. این مدرنسازی تحت تأثیر سنتهای آشپزی غربی بود که شروع به نفوذ در فرهنگ غذایی ترکیه کرد. استفاده از میز غذاخوری و وسایل غذاخوری مانند چنگال و کارد رایجتر شد و از شیوه سنتی غذا خوردن از یک سینی مشترک فاصله گرفت.
تأثیر غرب همچنین تغییراتی در انواع غذاهای مصرفی ایجاد کرد. مواد اولیه و غذاهایی از اروپا، مانند پاستا و انواع دسرها، شروع به ظهور در آشپزخانههای ترکیه کردند. این دوره شاهد کاهش تدریجی برخی از شیوههای سنتی بود، زیرا تمرکز به سمت تجربیات غذایی فردگرایانهتر تغییر کرد.
علیرغم تأثیر غرب، آشپزی ترکیه تنوع منطقهای خود را حفظ کرد. سنتهای آشپزی مناطق مختلف، مانند دریای سیاه، اژه و جنوب شرقی آناتولی، همچنان رونق داشت و هر کدام مواد اولیه و روشهای پخت منحصر به فرد خود را داشتند. به عنوان مثال، منطقه دریای سیاه به استفاده از ماهی، به ویژه آنچوی، معروف است، در حالی که منطقه اژه به غذاهای با پایه روغن زیتون شهرت دارد.
در دهههای اخیر، جهانی شدن تأثیر بیشتری بر آشپزی ترکیه گذاشته است. معرفی فست فود و آشپزی بینالمللی، به ویژه در مناطق شهری، رایج شده است. زنجیرههای فست فود و رستورانهایی که غذاهای جهانی مانند آشپزی ایتالیایی، چینی و ژاپنی را ارائه میدهند، به ویژه در شهرهایی مانند استانبول محبوب شدهاند. این امر منجر به ترکیبی از شیوههای آشپزی سنتی و مدرن شده است، به طوری که برخی از غذاهای سنتی برای تطبیق با قالبهای فست فود اصلاح شدهاند.
مواد اصلی در آشپزی ترکیهای
آشپزی ترکیه به خاطر تنوع غنی و استفاده از مواد تازه و خوش طعم که نشانگر جغرافیای متنوع و تأثیرات فرهنگی این کشور است، شهرت دارد. مواد اصلی در آشپزی ترکیه را میتوان به طور کلی به سبزیجات، گوشتها، غلات، حبوبات، ادویهجات، آجیل و روغنها تقسیم کرد. این عناصر با هم ترکیب میشوند تا غذاهای پرطراوت و خوشبویی را ایجاد کنند که آشپزی ترکیه به آنها معروف است.
سبزیجات سنگ بنای آشپزی ترکیه هستند و اغلب هم در غذاهای اصلی و هم به عنوان همراه غذا استفاده میشوند. سبزیجات رایج عبارتند از:
- گوجه فرنگی و بادمجان: اینها شاید نمادینترین سبزیجات در آشپزی ترکیه باشند که در غذاهای متعددی مانند امام بایلدی (بادمجان شکمپر) و منمن (نوعی املت ترکی با گوجه فرنگی و فلفل) ظاهر میشوند.
- پیاز و سیر: برای افزودن عمق و طعم ضروری هستند و در طیف گستردهای از غذاها، از خورشها گرفته تا سالادها، استفاده میشوند.
- کدو سبز و خیار: در سالادها، دیپها و غذاهای پخته استفاده میشوند و به ویژه در ماههای تابستان محبوب هستند.
- فلفل: هم انواع شیرین و هم تند آن استفاده میشود، اغلب در مزه (پیش غذا) یا به عنوان تزئین.
گوشت نقش مهمی در آشپزی ترکیه دارد و گوشت بره، گاو، مرغ و ماهی بیشترین مصرف را دارند:
- گوشت بره و گاو: اغلب در کبابها، خورشها و غذاهایی مانند کوفته (کتلت) استفاده میشود و در بسیاری از خانوادههای ترکیه یک ماده غذایی اصلی است.
- مرغ: به طور گسترده مصرف میشود و اغلب به صورت سیخی یا در خورشها تهیه میشود.
- ماهی: به ویژه در مناطق ساحلی، ماهیهایی مانند ساردین و آنچوی محبوب هستند که منعکس کننده میراث غنی دریایی ترکیه است.
غلات و حبوبات اساس آشپزی ترکیه هستند و تغذیه و تنوع را فراهم میکنند:
- برنج و بلغور: این غلات در پلوها، سبزیجات شکمپر و به عنوان غذای جانبی استفاده میشوند. پلوها گواهی بر هنر آشپزی ترکیه هستند و اغلب با ادویهجات، آجیل و میوهها طعمدار میشوند.
- نخود و عدس: اغلب در سوپها و خورشها استفاده میشوند، این حبوبات منبع مهمی از پروتئین هستند و در غذاهایی مانند مرجیمک چورباسی (سوپ عدس) نقش اساسی دارند.
ادویهها و گیاهان معطر به طور گسترده در آشپزی ترکیه برای تقویت طعمها استفاده میشوند:
- فلفل قرمز، زیره و نعناع: اینها از جمله رایجترین ادویهها هستند که گرما و عطر به غذاها اضافه میکنند.
- سماق و آویشن: اغلب برای تزئین سالادها و گوشتها استفاده میشوند و طعمی ترش و خاکی ایجاد میکنند.
- زعفران و دارچین: در غذاهای شور و شیرین استفاده میشوند و عمق و پیچیدگی منحصر به فردی به غذا میافزایند.
مغزها و روغنها در غذاهای شور و شیرین ترکیه ضروری هستند:
- پسته، گردو و بادام: این آجیلها اغلب در دسرهایی مانند باقلوا و همچنین در غذاهای شور استفاده میشوند.
- روغن زیتون و روغن آفتابگردان: روغن زیتون به ویژه در منطقه اژه رایج است و در پخت و پز و به عنوان سس سالاد استفاده میشود. روغن آفتابگردان نیز معمولاً برای سرخ کردن استفاده میشود.
غذاها و شیرینیهای معروف ترکیه
۱. باقلوا
باقلوا یک دسر اصیل ترکی است که به خاطر طعم غنی و شیرین و بافت ظریف و لایهلایهاش شناخته شده است. این شیرینی از لایههای خمیر فیلو که با آجیل خرد شده، معمولاً پسته، گردو یا بادام پر شده و با شربت یا عسل شیرین شده، تهیه میشود. درباره منشأ باقلوا بحثهایی وجود دارد و فرهنگهای مختلفی مدعی اختراع آن هستند. با این حال، عموماً بر این باورند که باقلوا در دوران امپراتوری عثمانی، به ویژه در آشپزخانههای کاخ توپکاپی در استانبول، به کمال رسیده است.
در ترکیه، باقلوا فراتر از یک دسر است؛ نمادی از مهماننوازی و جشن است. این شیرینی به طور سنتی در مناسبتهای جشن مانند عروسیها و تعطیلات مذهبی مانند عید سرو میشود که نشاندهنده شیرینی و شادی است. شهر قاضیعنتاب در ترکیه به خاطر باقلوای خود که با پسته محلی تهیه میشود، به ویژه مشهور است و توسط کمیسیون اروپا به عنوان نشان جغرافیایی محافظت شده به رسمیت شناخته شده است.
۲. دونر کباب
دونر کباب یک غذای محبوب ترکی است که در بسیاری از کشورهای جهان به یک غذای اصلی تبدیل شده است. این غذا شامل گوشت طعمدار، معمولاً بره، گاو یا مرغ است که روی یک سیخ عمودی پخته میشود. گوشت به صورت برشهای نازک تراشیده شده و به اشکال مختلف، مانند در نان پیتا، به صورت ساندویچ پیچیده شده، یا روی بشقاب با همراهیهایی مانند برنج و سالاد سرو میشود.
ریشههای دونر کباب را میتوان به امپراتوری عثمانی ردیابی کرد که در آن دوران، کبک به طور سنتی روی سیخ افقی پخته میشد. سیخ عمودی، که اکنون مترادف با دونر کباب است، در قرن نوزدهم در شهر بورسای ترکیه مورد استفاده قرار گرفت. این نوآوری به شخصی به نام اسکندر افندی نسبت داده میشود که شیوه پخت و سرو گوشت را متحول کرد.
دونر کباب تأثیر فرهنگی قابل توجهی داشته است، به ویژه در اروپا، جایی که در قرن بیستم توسط مهاجران ترک محبوب شد. به عنوان مثال، در آلمان به یک غذای خیابانی محبوب تبدیل شده است که اغلب با سالاد و سسهای مختلف در نان رول سرو میشود. این غذا همچنین الهامبخش غذاهای مشابه در فرهنگهای دیگر، مانند گیروس یونانی و شاورمای خاورمیانه شده است.
۳. لهمجون
لهمجون، یکی از محبوبترین غذاهای خیابانی ترکیه، اغلب به عنوان “پیتزای ترکی” شناخته میشود. این غذای خوشمزه از یک خمیر نازک و ترد تشکیل شده که با مخلوطی از گوشت چرخ کرده (معمولاً گوشت بره یا گوساله)، سبزیجات ریز شده و ادویهجات پوشیده شده است.
ریشه لهمجون به منطقه جنوب شرقی ترکیه، به ویژه شهرهایی مانند غازیآنتپ و اورفا برمیگردد. نام آن از کلمه عربی “لحم بعجین” گرفته شده که به معنای “گوشت روی خمیر” است.
در تهیه لهمجون، خمیر را بسیار نازک پهن میکنند و سپس مخلوط گوشت را روی آن میگسترانند. این مخلوط معمولاً شامل پیاز، سیر، فلفل قرمز، گوجه فرنگی، جعفری و ادویههایی مانند فلفل قرمز، زیره و نعناع خشک است. لهمجون را در تنور یا فر داغ میپزند تا خمیر ترد و مواد روی آن کاملاً پخته شود.
لهمجون معمولاً به صورت تکی یا در جفت سرو میشود. روش سنتی خوردن آن، پیچیدن لهمجون با سبزیجات تازه مانند جعفری، پیاز و گوجه فرنگی است. برخی نیز ترجیح میدهند آن را با آبلیمو بخورند. این غذا اغلب با آیران، نوشیدنی سنتی ماست ترکی، همراه میشود.
علیرغم سادگی، لهمجون طعمی غنی و پیچیده دارد که آن را به انتخابی محبوب برای وعدههای سریع و سبک تبدیل کرده است.
۴. شیش کباب
شیش کباب، یا به ترکی «شیش کباپ»، یک غذای کلاسیک و شناخته شده جهانی است که شامل تکههای مکعبی مارینه شده گوشت است که روی سیخ کباب میشود. اصطلاح «شیش کباب» از کلمات ترکی «شیش» (سیخ) و «کباب» میآید. به طور سنتی، شیش کبابها با گوشت بره تهیه میشوند، اما میتوانند شامل گوشت گاو، مرغ یا ماهی نیز باشند و اغلب با سبزیجاتی مانند فلفل سبز، پیاز و قارچ همراه میشوند.
ریشههای شیش کباب به قبایل کوچنشین در منطقهای که اکنون ترکیه است برمیگردد.
راز تهیه یک شیش کباب خوشمزه در سسی است که گوشت در آن خوابانده میشود. این سس معمولاً شامل روغن زیتون، آب لیمو و ترکیبی از ادویهها مانند زیره، پاپریکا و فلفل جامائیکایی است. گوشت برای چند ساعت مارینه میشود تا طعمها را جذب کند. در ترکیه، معمول است که گوشت و سبزیجات را جداگانه کباب کنند تا پخت یکنواختی داشته باشند.
۵. پیده
پیده، که اغلب به عنوان پیتزای ترکی شناخته میشود، یک نان تخت محبوب ترکی است که به طور سنتی با انواع مختلفی از مواد روی آن پخته میشود. این نان بیضی شکل است و میتواند به صورت باز یا بسته باشد، با پر کردن داخل نان. پیده یک غذای اصلی در نانواییهای ترکیه است و به عنوان میان وعده یا غذا در سراسر کشور مصرف میشود.
پیده یک غذای محبوب در ترکیه است که اغلب در رستورانها و دکههای غذای خیابانی سرو میشود.
خمیر پیده معمولاً از آرد، مخمر، آب و نمک تهیه میشود که منجر به بافتی پفکی و کمی جویدنی میشود. این نان به طور سنتی در تنور سنگی پخته میشود که به آن طعم و بافت متمایزی میدهد.
پیده میتواند با انواع مختلفی از مواد پوشیده شود که منعکس کننده طعمهای متنوع آشپزی ترکیه است. مواد روی نان رایج عبارتند از:
- کیمالی پیده: گوشت چرخ کرده ادویهدار، اغلب بره یا گاو، مخلوط با پیاز و فلفل.
- اسفناج و پنیر: یک گزینه گیاهی شامل اسفناج، پنیر ترکی (مانند کاشار) و گاهی تخم مرغ.
- سوجوک: سوسیس گاو ترکی ترکیب شده با پنیر و سبزیجات.
۶. ایمام بایلدی
ایمام بایلدی یکی از غذاهای معروف و خوشمزه آشپزی ترکیه است که در سراسر خاورمیانه و بالکان نیز محبوبیت دارد. نام این غذا به معنای “امام غش کرد” است و داستانهای مختلفی درباره منشأ این نام وجود دارد. یکی از روایتهای رایج میگوید که امامی پس از چشیدن این غذای لذیذ، از خوشحالی غش کرده است!
این غذا اساساً یک خوراک گیاهی است که با بادمجان به عنوان ماده اصلی تهیه میشود. بادمجانهای متوسط را به صورت طولی برش داده و داخل آنها را خالی میکنند. سپس آنها را با مخلوطی از پیاز، گوجه فرنگی، سیر، جعفری و گاهی کشمش پر میکنند. این مخلوط را با ادویههایی مانند نمک، فلفل، و گاهی دارچین طعمدار میکنند.
بادمجانهای پر شده را در روغن زیتون سرخ میکنند و سپس در فر یا روی اجاق با حرارت کم میپزند تا کاملاً نرم و خوشطعم شوند. در طول پخت، مقداری آب یا آب گوجه فرنگی به آن اضافه میکنند تا بادمجانها خشک نشوند.
ایمام بایلدی معمولاً به صورت سرد یا در دمای اتاق سرو میشود و اغلب به عنوان پیش غذا یا غذای اصلی گیاهی مصرف میشود. این غذا نه تنها خوشمزه است، بلکه سرشار از ویتامینها و مواد معدنی نیز هست.
در آشپزی ایرانی نیز غذایی مشابه به نام «بادمجان شکمپر» وجود دارد که نشاندهنده ارتباطات فرهنگی و غذایی بین این دو کشور است. ایمام بایلدی نمونهای عالی از غذاهای سنتی مدیترانهای است که سادگی و طعم را با هم ترکیب کرده است.
پنج رستوران معروف ترکیهای در مونترال
۱. رستوران اوستا
رستوران اوستا، یک مقصد غذایی ترکیهای اصیل در قلب مونترال است. این رستوران با ارائه طعمهای سنتی ترکیه و مهماننوازی گرم، تجربهای لذتبخش را برای مشتریانش فراهم میکند. آوستا به دلیل تعهدش به ارائه غذاهای اصیل ترکیهای که هم خوشطعم و هم رضایتبخش هستند، شهرت خوبی کسب کرده است.
منوی رستوران اوستا مجموعه متنوعی از غذاهای سنتی ترکیه را شامل میشود که برای سلیقههای مختلف مناسب است. از جمله غذاهای محبوب این رستوران میتوان به مانتی (دامپلینگهای گوشت گاو دستساز)، گوزلمه (یک نوع خمیر پر شده با مواد مختلف)، ساق بره (که به خاطر لطافت و طعم غنیاش مشهور است)، ساج کاوورما (غذایی پرمایه از گوشت و سبزیجات تفت داده شده) و دسرهای سنتی مانند باقلوا و کنافه اشاره کرد.
فضای داخلی رستوران اوستا با پارچههای دیواری و فرشهای ترکیهای تزئین شده که به فضای اصیل آن میافزاید. دکوراسیون رستوران محیطی صمیمی و خوشایند ایجاد کرده که آن را به مکانی ایدهآل هم برای غذا خوردن روزمره و هم برای مناسبتهای ویژه تبدیل کرده است. گاهی اوقات، موسیقی زنده نیز به فضای رستوران اضافه میشود که تجربه غذا خوردن را زندهتر و لذتبخشتر میکند.
این رستوران خدمات دیگری مانند ارسال غذا، خدمات پذیرایی و گزینههای رژیم بدون گلوتن را نیز ارائه میدهد که آن را برای طیف گستردهای از مشتریان در دسترس و مناسب کرده است.
نشانی:
2077 Saint-Catherine St W
۲. رستوران میرازو
رستوران میرازو یکی از رستورانهای مشعور ترکیهای در مونترال است که در منطقه لو پلاتو-مون-رویال قرار دارد. این رستوران که به خاطر غذاهای اصیل و خوش طعم با الهام از آشپزی خاورمیانه شناخته میشود، تجربهای منحصر به فرد را برای مشتریانش فراهم میکند.
میرازو به دلیل ارائه غذاهای اصیل ترکیهای که هم خوش طعم و هم زیبا ارائه میشوند، بسیار مورد استقبال مشتریان قرار گرفته است.
منوی میرازو متنوع است و طیف گستردهای از غذاهای سنتی ترکیه و خاورمیانه را ارائه میدهد.
فضای داخلی میرازو دلنشین و صمیمی است و با عناصر دکوراتیو مانند چوب و آجر، فضایی گرم و خوشایند ایجاد کرده است. رستوران همچنین یک تراس زیبا برای غذا خوردن در فضای باز دارد که به ویژه در ماههای گرمتر سال لذتبخش است. این محیط، میرازو را به مکانی ایدهآل هم برای وعدههای غذایی معمولی و هم برای مناسبتهای ویژه تبدیل کرده است.
نشانی:
5215 St Laurent Blvd
۳.رستوران استانبول گونش کباب
رستوران استانبول گونش کباب یک رستوران جذاب ترکیهای است که در شماره ۷۶۰۰ بلوار ویو در منطقه آنژو-سن لئونارد مونترال واقع شده است. این رستوران طعم اصیلی از غذاهای ترکیه را به مشتریانش ارائه میدهد.
این رستوران به خاطر محیط جادار و تمیزش که تجربه غذا خوردن راحتی را فراهم میکند، مورد تحسین قرار گرفته است. مشتریان اغلب از خدمات عالی سر میز و گزینه بیرونبر تعریف میکنند. قیمتهای این رستوران نیز از نظر بسیاری از مشتریان، منطقی است.
فضای داخلی استانبول گونش کباب جادار و خوشایند است که محیطی تمیز و راحت را برای غذا خوردن فراهم میکند.همچنین دکوراسیون رستوران منعکسکننده ریشههای ترکیهای آن است که به اصالت تجربه غذا خوردن میافزاید.
نشانی:
7600 Bd Viau RP 328, Saint-Léonard,
وبسایت رستوران استانبول گونش کباب
۴. رستوران آنتپ کباب
آنتپ کباب یک رستوران محبوب ترکیهای است که درخیابان سنت کاترین غربی در مونترال، نزدیک دانشگاه کنکوردیا واقع شده است. این رستوران که به خاطر غذاهای اصیل و خوشمزه ترکیهای شناخته میشود، تجربه غذا خوردن راحتی را ارائه میدهد و طیف متنوعی از مشتریان از جمله دانشجویان و کارمندان این منطقه را جذب میکند.
آنتپ کباب به خاطر تعهدش به طعمهای اصیل ترکیهای و مقرون به صرفه بودن، مورد توجه مشتریان قرار گرفته است. این ویژگیها، این رستوران را به انتخابی برتر برای کسانی که به دنبال وعدهای غذایی سریع و رضایتبخش هستند، تبدیل کرده است. رستوران به ویژه در میان دانشجویان و افرادی که به دنبال صرفهجویی هستند، به دلیل قیمتهای منطقی و پرسهای سخاوتمندانه، محبوبیت دارد.
آنتپ کباب محیطی راحت و ساده برای غذا خوردن ارائه میدهد که برای وعدههای غذایی سریع ایدهآل است. اگرچه برخی نظرات اشاره میکنند که فضای رستوران میتواند بهبود یابد، اما تمرکز اصلی بر کیفیت غذاست. فضای کوچک غذاخوری رستوران اغلب شلوغ است که نشاندهنده محبوبیت آن در میان افراد محلی است.
نشانی:
1626 Maisonneuve Blvd W