▪️سال ۱۸۳۶ – نخستین کشتی بخار در اقیانوس آرام.
بیور (Beaver) نام یک کشتی بخار بود که در ابتدا متعلق به «شرکت خلیج هادسن» (Hudson’s Bay Company) بود و توسط آنها اداره میشد. این کشتی اولین کشتی بخاری بود که در منطقه شمال غرب اقیانوس آرام آمریکای شمالی فعالیت میکرد و دسترسی به مناطق دورافتاده سواحل غربی کانادا برای تجارت دریایی پوست حیوانات را آسان کرد. نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا نیز در دورهای این کشتی را برای نقشهبرداری از خط ساحلی بریتیش کلمبیا اجاره کرد. بیور از سال ۱۸۳۶ تا ۱۸۸۸ در سواحل فعالیت میکرد تا اینکه در نهایت دچار سانحه شد.
▪️سال ۱۹۱۸ – مصوبه فدرال تغییر ساعت زمستانی و تابستانی.
بندر آرتور، انتاریو (اکنون بخشی از تاندربِی) اولین شهرداری در جهان بود که ساعت تابستانی را در اول جولای ۱۹۰۸ به اجرا درآورد و پنج شهر دیگر کانادایی، طبق مصوبه محلی، پیش از سال ۱۹۱۸ از ساعت تابستانی استفاده کردند: رجاینا، ساسکاچوان، در ۲۳ آوریل ۱۹۱۴؛ برندون و وینیپگ، مانیتوبا در ۲۴ آوریل ۱۹۱۶؛ هلیفاکس، نوا اسکوشیا در ۱ می ۱۹۱۶؛ همیلتون، انتاریو در ۴ ژوئن ۱۹۱۶.
سنت جانز، نیوفاندلند (اکنون نیوفاندلند و لابرادور) نیز پیش از ۱۹۱۸ از ساعت تابستانی استفاده می کرد، اما این استان تا سال ۱۹۴۹ بخشی از کانادا نشد.
▪️سال ۲۰۱۹ – قانون جدید رانندگی در مستی تصویب شد.
در دسامبر ۱۹۸۵، اصلاحاتی در قانون کیفری کانادا برای اعمال مجازاتهای شدیدتر برای رانندگان در مستی، امکان گرفتن نمونه خون در صورت عدم امکان گرفتن نمونه تنفس، و معرفی ۲ اتهام جدید رانندگی در حالت مستی ارائه شد. این اصلاحات که به طور کلی به عنوان لایحه سی-۱۹ شناخته میشوند، حداقل جریمه را برای رانندگی در حالت غیرهوشیاری، رانندگی با بیش از ۸۰ میلیگرم الکل در ۱۰۰ میلیلیتر خون و امتناع از ارائه نمونه خون یا تنفس از ۵۰ دلار به ۳۰۰ دلار افزایش داد.
در بازنگری این قانون در سال ۲۰۱۹، تصمیم مبنی بر اجرای گرفتن نمونه تنفس بر عهده افسر حاضر در صحنه قرار داده شد و دیگر برای این آزمایش به دلیل بارز برای ظن به مستی راننده احتیاجی نیست. این قانون همچنین میزان جریمه رانندگی در مستی را افزایش داد.