قانون استانداردهای کار (Labour Standards Act) در استان کبک ضوابط مشخصی را درباره ساعات اضافه مشخص کرده است و حتی مواردی مثل حق رد کردن کار اضافه در برخی موقعیتها نیز در این قانون گنجانده شده است.
این قانون شامل حال تقریبا همه کارمندان و کارگران در کبک میشود. با این حال، برخی از کارمندان (برای مثال کارمندان دولت فدرال) تحت پوشش این قانون قرار ندارند یا فقط بخشهایی از آن شامل حال آنها میشود.
برای بیشتر کارمندان، هفته کاری معمول ۴۰ ساعته است.
ساعات کاری فقط به کار کردن اختصاص ندارد و شامل موارد زیر هم میشود:
- ساعاتی که کارگر باید در محل کار منتظر دریافت کار بماند
- استراحتهای داده شده توسط کارفرما
- زمان سفر خواسته شده از سوی کارفرما
دقت داشته باشید که زمان داده شده برای غذا خوردن، جزء ساعات کاری محسوب نمیشود. اما اگر مجبور باشید در حین صرف غذا در همان محل دقیق کارتان بمانید، در این صورت، زمان غذا خوردن هم جزو ساعات کاری محسوب میشود. برای مثال، اگر باید به تلفنهای مشتریان پاسخ دهید و سر همان میزتان ناهار بخورید، زمان ناهار خوردن هم جزو ساعات کاریتان محسوب میشود.
معمولا، به کارگران برای هر ساعتی که بیش از ۴۰ ساعت در هفته کار کنند، اضافهکاری پرداخت میشود. بنابراین، حتی اگر هفته کاری معمولتان ۳۲، ۳۵ یا ۴۰ ساعت باشد، فقط ساعات مازاد بر ۴۰ ساعت به صورت اضافهکاری پرداخت خواهد شد.
استثنائات هفته کاری معمول
بر اساس قانون، برخی از کارگران که در برخی از مشاغل فعالیت میکنند، هفته کاری بیش از ۴۰ ساعت دارند. کسانی که در مناطق دوردست یا قلمرو جیمز بی (James Bay) کار میکنند و افرادی که در صنایع چوببری و ارهکشی مشغول بهکارند، جزو این افراد هستند.
قانون همچنین میگوید برای کسانی که در برخی مشاغل مشخص مشغول به کار هستند، اضافه کاری بر اساس هفته کاری ۴۰ ساعته محاسبه نمیشود. کسانی که «هفته کاری منظم» ندارند در این دسته قرار میگیرند که برای نمونه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دانشجویانی که برای یک اردوگاه تابستانی یا یک سازمان غیرانتفاعی با ماموریت اجتماعی یا کامیونیتیمحور کار میکنند
- کارمندان ارشد بخش مدیریت
- کارگرانی که در فصل برداشت محصول در بستهبندی، کنسروسازی یا انجماد میوه و سبزیجات فعالیت میکنند
- کارمندان مراکز ماهیگیری، فرآوری ماهی یا کنسروسازی
- کارگران بخش کشاورزی
- کارگرانی که در منزل به افراد خدمات مراقبتی ارائه میدهند
همچنین کارمندانی که خارج از محل کار کارفرما مشغول به کار هستند و ساعات کاری آنها قابل کنترل توسط کارفرما نیست، در این دسته قرار میگیرند.
همچنین کارمندانی که دورکاری میکنند (مثلا یک کارمند با حقوق ثابت به صورت دورکاری و در مکانی خارج از کنترل کارفرما کار میکند). اما این استثنا تنها در صورتی اعمال میشود که ساعات کاری کارمند قابل کنترل توسط کارفرما نباشد. فقط این که یک کارمند دورکاری میکند، به این معنی نیست که ساعات کاری او غیرقابل کنترل است. در واقع باید بین «ساعات غیرقابل کنترل» (uncontrollable hours) و «ساعات بدون کنترل» (uncontrolled hours) تفاوت قائل شویم.
کارفرما اغلب میتواند اقداماتی را انجام دهد تا اطمینان حاصل کند که کارمندان دورکار، ساعات کاریشان را رعایت میکنند. کارفرما همچنین میتواند به کارمندانش اطلاع دهد که اضافه کاری مجاز نیست و پذیرفته نخواهد شد. علاوه بر این، کارفرما باید اقداماتی را انجام دهد تا اطمینان حاصل کند که زمانهای صرف غذا، استراحت و حداکثر ساعات کاری رعایت میشوند.
محاسبه اضافه کاری
به طور کلی، برای هر ساعت اضافه کاری، باید یک و نیم برابر دستمزد ساعتی معمولیتان به شما پرداخت شود. اما دو نکته را در نظر داشته باشید:
۱) در این فرمول محاسبه، پاداش (premium)، مثل پاداش شیفت شب، در نظر گرفته نمیشود. برای مثال، تصور کنید که سارا در شیفت شب کار میکند. حقوق او ۲۰ دلار در ساعت به علاوه پاداش ۱.۵۰ دلار در ساعت برای شیفت شب است. برای هر ساعت اضافه کاری، سارا یک و نیم برابر حقوق معمول ۲۰ دلار در ساعت، یعنی 30 دلار در ساعت، به اضافه همان پاداش ۱/۵ دلار در ساعت در شیفت شب را دریافت خواهد کرد. در واقع، پاداش هیچ تغییری نمیکند.
۲) ساعات اضافه کاری بر اساس هفتگی (و نه روزانه) محاسبه میشود. برای مثال، تصور کنید که بابک، به عنوان یک کارمند پارهوقت، روزی ۱۴ ساعت و در ۲ روز هفته کار می کند. از آنجا که مجموع ساعات کاری او در هفته کمتر از ۴۰ ساعت است، طبق قانون او اضافه کار نکرده است.
روزهای تعطیلی کارمند به جای اضافه کاری
یک کارفرما میتواند به جای اینکه اضافهکاری کارمندش را پرداخت کند، یک یا چند روز مرخصی باحقوق به او بدهد، البته فقط در صورتی که کارمند چنین درخواستی را مطرح کند یا اینکه کارمند، عضو یک اتحادیه شغلی باشد و این موضوع در قرارداد اتحادیه ذکر شده باشد.
اگر خودتان بخواهید که کارفرما به جای پول به شما مرخصی باحقوق بدهد، در این صورت، کارفرما ملزم است مرخصی معادل یک و نیم برابر ساعات اضافه کاری انجام شده را به شما بدهد. شما به عنوان کارمند باید از این مرخصی حداکثر ظرف یک سال استفاده کنید. در غیر این صورت، کارفرما باید اضافه کاری شما را به صورت نقدی پرداخت کند.
برای مثال، اگر آنا در یک هفته، علاوه بر ۴۰ ساعت کار هفتگی معمول، ۸ ساعت اضافه کار کند، میتواند یک و نیم روز (۱۲ ساعت) مرخصی باحقوق بگیرد.
مخالفت با درخواست کارفرما برای اضافهکار
اگر کارفرما از شما درخواست کرد که اضافه کار انجام دهید، در برخی موارد میتوانید از انجام اضافه کاری خودداری کنید:
- میتوانید از کار کردن بیش از ۲ ساعت فراتر از ساعات روز کاری معمولتان خودداری کنید، یا اگر روز کاری معمول ۱۰ ساعت یا بیشتر است، میتوانید از کار کردن بیش از ۱۴ ساعت در همان روز خودداری کنید.
- اگر ساعات کاری روزانه ثابتی ندارید، میتوانید از کار کردن بیش از ۱۲ ساعت در یک دوره ۲۴ ساعته خودداری کنید.
- همچنین میتوانید از کار کردن بیش از ۵۰ ساعت در همان هفته خودداری کنید (به استثنای کارگران در مناطق منزوی یا قلمرو جیمز بی، که در آنها، این بازه به ۶۰ ساعت افزایش مییابد).
علاوه بر این اگر باید به مراقبت، سلامت یا آموزش فرزندتان یا فرزند همسرتان برسید، یا اگر مسئولیتهایی در ارتباط با سلامت یکی از اعضای خانواده دارید، کارفرمایتان نمیتواند شما را مجبور به اضافه کاری کند. با این حال، باید تمام تلاشهای معقول را برای انجام این مسئولیتها بدون غیبت از محل کار انجام دهید (برای مثال با تلاش به منظور بهکارگیری یک پرستار کودک).
این حق خودداری از اضافه کاری در مواردی که خطری برای جان یا ایمنی عمومی وجود داشته باشد، در شرایط اضطراری، یا اگر امتناع با ضوابط اخلاقی که برای کارگر تعریف شده مغایرت داشته باشد، اعمال نمیشود.
جزئیات بیشتر را میتوانید اینجا بخوانید:
https://www.cnesst.gouv.qc.ca/en/working-conditions/wage-and-pay/wages/overtime