در این نشست، ابتدا نظامالدین کیایی، صدابردار پیشکسوت سینما، عضو سابق هیئتمدیره خانه سینمای ایران و دوست و همکار ناصر ملکمطیعی خاطراتی از نخستین برخوردهایش با ملکمطیعی و شکلگیری رفاقت بین خودشان را بیان کرد و بعد هم ضمن بیان داستانهایی از رفتارهای ناصر ملکمطیعی با مردم به بررسی شخصیت متواضع، مردمی و نجیب او پرداخت.
نظامالدین کیایی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مداد ضمن اشاره به یک خاطره تاثیرگزار به شوق و آرزوی بازگشت مجدد ناصر ملکمطیعی به روی پرده سینما اشاره کرد که در ۴۰ سال پس از انقلاب از کار سینمایی محروم شده بود. کیایی اشاره کرد که در ماجرای فوت «فردین» هنگامیکه ناصر ملکمطیعی با فاطمه معتمدآریا روبرو میشود، درحالیکه گریه امانش نمیداد به معتمدآریا میگوید بزرگترین آرزویش بازی کردن در نقشی مقابل او است. جملهای ساده که فاطمه معتمدآریا آن را بزرگترین جایزه هنری همه سالهای فعالیت هنری خود قلمداد میکند و به نظامالدین کیایی میگوید همه جوایزم را می ریزم دور و همین یک جمله را برای خودم نگه میدارم.
در ادامه این گردهمآیی، هنرمندان مونترالی با احترام به حال و هوای جمع و به احترام ناصر ملکمطیعی، چند قطعه موسیقی سنتی اجرا کردند.
در انتها و مطابق رسم جلسه همدلان، مراسم پاتلاک برگزار شد و شام مختصری سرو شد.
درود به شما جناب آقای يزدانپناه با این گزارش بسيار زيبا، هنرمندانه و تاثيرگذار .با سپاس از حضور گرمتون و آرزوی موفقيت و تبريک به تيم صميمی و حرفهایتان كه با مديريت شما در عرصه رسانهای، مخاطب بسیار جذب کردهاید، به ویژه در میان مونترالیهای ایرانیتبار
خانم فروغ عزیز
از پیام مهربانانه شما بسیار ممنونیم. خدمت به مونترالیهای عزیز باعث افتخار ماست.