پریسا کوکلان
پابلو پیکاسو در سال ۱۸۸۱ به دنیا آمد و در سال ۱۹۷۳ از دنیا رفت. او نقاش، مجسمه‌ساز و طراح اسپانیایی است که بیشتر سال‌های عمرش را در فرانسه به سر برده است. پیکاسو از مهم‌ترین و مشهورترین هنرمندان قرن بیستم محسوب می‌شود و می‌توان از او به‌عنوان پایه گزار سبک کوبیسم در هنرهای تجسمی، به همراهی ژرژ براک یادکرد. سبک کوبیسم از تحولات بی‌بدیل هنری در قرن بیستم به‌حساب می‌آید که بر روی معماری، ادبیات و موسیقی نیز تأثیر گذاشته است. در این سبک اشیاء تحلیل می‌روند، گویی از فرم خود خارج‌شده و فرم جدیدی را با نگاه هنرمند از زوایای مختلف و سه‌بعدی، در فضای دوبعدی تابلو پیدا می‌کنند. نورها و سایه‌ها نیز از حالت طبیعی و واقعی خود خارج، سطوح مسطح و توهم‌زا شده و سوژه همچون مکعب‌های در کنار هم چیده شده درمی‌آید. از آثار مشهور این هنرمند می‌توان به تابلوی «گِرنیکا» اشاره کرد که در آن هنرمند خشم و تنفر خود از جنگ را بیان می‌کند. پابلو پیکاسو از هنرمندانی است که به‌شدت تحت تأثیر هنر آفریقایی و مجسمه‌های ساخته‌شده به دست هنرمندان گمنام قرارگرفته است. او مجسمه‌های آفریقایی را زیبا و باشکوه می‌داند و معتقد است که از بی‌نظیرترین آثار ساخته‌شده به دست بشر و نتیجه‌ی خلاقیت او هستند. پیکاسو با تأثیر گرفتن از این مجسمه‌ها و ماسک‌های آفریقایی آثار زیادی را خلق کرده است.
