کیانا لالوی چرا شمشیربازی را دوست دارد؟

چون من از ورزشهای رزمی و مبارزه دو نفر با هم خوشم می‌آید.

کلاً آدم مبارزی هستی؟ دوست داری همیشه برنده باشی؟

لازم نیست همیشه برنده شوم. اگر بتوانم به کاری که می‌کنم افتخار کنم و با آن خوشحال باشم، برایم کافی است.

این اولین مسابقه رزمی زندگیت بود؟

بله این اولین باری بود که در یک مسابقه واقعی شرکت می‌کردم البته مربیمان، ما را خیلی سخت تمرین داده بود و خیلی وقت‌ها همه بچه‌های کلاس را دعوت می‌کرد و مسابقه بین خودمان می‌گذاشت. در ضمن من در کلاس کاراته هم مبارزات شبیه این کرده بودم.

پس کلاس کاراته هم میروی؟ به نظر می رسد کیانا لالوی دختر جنگجویی است. این روحیه را با دوستانت در مدرسه هم داری؟

من با دوستانم مهربانم اما روحیه جنگجو بودنم را در مدرسه در مبارزه انتخاباتی برای نماینده کلاس دومی‌ها شدن، نشان دادم و حسابی مبارزه کردم تا برنده شدم.

چه فرقی بین مبارزه انتخاباتی مثل نماینده کلاس شدن با مبارزه ورزشی مثل شمشیربازی هست؟

خب در شمشیربازی باید نقطه ضعف آدم مقابلت را پیدا کنی و روی آن متمرکز شوی اما در  مبارزه سیاسی نباید تلاش کنی حریفت را بیاری پایین‌تر بلکه باید خودت را ببری بالاتر. مثلاً نباید مثل ترامپ و هیلاری کلینتون باشی که دائم سعی داشتند یکدیگر را خراب کنند، باید برنامه داشته باشی و تلاش کنی برنامه‌هایت را برای رأی‌دهندگان معرفی کنی و خودت را ببری بالا.

ورزش کردن چه کمکی به تو کرده تا زندگی بهتری داشته باشی؟

خب اول از همه اینکه بهتر تمرکز می‌کنم و حواسم بیشتر جمع اطرافم هست. چون در  شمشیربازی همیشه باید روی حرکات رقیب متمرکز باشی تا بفهمی چه زمانی او می‌خواهد به تو حمله کند و یا چه زمانی برای حمله تو مناسب است. سرعتم هم خیلی بهتر شده و الان بهتر عکس‌العمل نشان می‌دهم.

دوست داری در آینده کدام یک از این سه کار را ادامه دهی؟ ورزش، دانش یا فعالیت‌های اجتماعی؟

به نظرم هیچ کدام از این‌ها جلوی آن دیگری را نمی گیرد. می‌شود هر سه را همزمان انجام داد. فقط باید زمان را برای هر سه کار، خوب مدیریت کرد.

برنامه آینده کیانا لالوی چیست؟

من دوست دارم دندانپزشک شوم یا وکیل. البته فکر می‌کنم به خاطر فعالیت‌های اجتماعی که انجام می‌دهم، وکالت برایم بهتر باشد چون این کارها می‌توانند به هم کمک کنند. ورزش‌های رزمی هم به من کمک می‌کنند تا بتوانم بهتر، نقطه ضعف یا قوت موکلم و طرف مقابلش را پیدا کنم چون در ورزش به ما یاد می‌دهند که خیلی سریع بتوانیم حریف را ارزیابی کنیم.

دوست داری به دوست‌های هم‌سن و سال خودت چیزی بگویی؟

اگر یک زمانی کاری را شروع کردند و سخت بود یا با مشکلی برخورد کردند، تسلیم نشوند و ادامه بدهند.

اولین مسابقه من

«بازی‌های مونترال» یا آن‌طور که نام فرانسوی‌اش نوشته می‌شود Les Jeux de Montréal یک المپیاد ورزشی مخصوص کودکان و نوجوانان مونترالی است که در آغاز هر بهار توسط شهرداری مونترال و با حمایت مالی شرکت‌های بزرگ برگزار می‌شود تا در طی آن بچه‌ها در ۴ گروه سنی زیر ۹ سال، زیر ۱۱ سال، زیر ۱۳ سال و زیر ۱۵ سال با هم به رقابت بپردازند.

رقابت‌ها در رشته‌های ورزشی استاندارد است و معمولاً ابتدا حدود ۱۵ هزار مونترالی نوجوان در محله خود به رقابت می‌پردازند و از بین آن‌ها ۵ هزار نفر راهی مسابقات در کل شهر می‌شوند.

هدف اصلی هم انگیزه دادن به نوجوانان برای ورزش و فعالیت بدنی است و امیدواری به اینکه این رقابت‌ها دلیلی باشد تا نوجوانان مونترالی ورزش را به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی خود تبدیل کنند.

بازی‌های مونترال نخستین بار در سال ۱۹۷۸ و دو سال پس از بازی‌های المپیک سال ۱۹۷۶ که در مونترال بود، برگزار شد. از آن زمان تاکنون حدود نیم میلیون نوجوان مونترالی، رقابت ورزشی را برای اولین بار در زندگیشان در جریان این بازی‌ها تجربه کرده‌اند و برخی از آن‌ها حتی پایشان به المپیک هم کشیده شد و تا به امروز ۲۶ مدال برای کشورشان به ارمغان آورده‌اند.

این را هم بخوانید: مثلثی برای ورزشکار شدن