گفتگو با نگین آشوری، یکی از کارآفرینان آینده‌دار کانادا

او پژوهش را از دبیرستان شروع کرده و از همان‌جا وارد عرصه رباتیک شده. در سال‌های دبیرستان، در رشته شبیه‌سازی رباتیک همراه با هم‌تیمی‌ها در مسابقات ربوکاپ و لیگ شبیه‌سازی شرکت می‌کرده و موفق به کسب جوایز ملی، از جمله جایزه خوارزمی، و بین‌المللی شده است. در دانشگاه، در رشته مهندس الکترونیک درس خوانده و به علت علاقه به رباتیک به دنیای کامپیوتر هم راه پیدا کرده. تدریس رباتیک جزو اولین کارهایش بوده، ولی در مقطع فوق لیسانس، رشته علوم کامپیوتر را پی گرفته و عمده فعالیت‌هایش در زمینه کاربرد هوش مصنوعی در حوزه سلامت و پزشکی است.

اولین سوال ما از نگین درباره شروع استارت‌آپ، یافتن ایده مناسب و چگونگی شکل گرفتن این پروژه بوده که به زبان خودش تقدیمتان می‌کنیم.

شروع این استارت‌آپ از برنامه‌ای دانشگاهی به نام Surgical Innovation یا خلاقیت در حوزه جراحی آغاز شد که برنامه مشترکی است بین دانشگاه مک‌گیل و کونکوردیا و ETS، وابسته به دانشکده پزشکی مک‌گیل. در این برنامه افرادی را از حوزه‌های مختلف، فنی، پزشکی، و حتی کسب‌وکار گرد هم می‌آورند و در هر تیم مراحلی از جمله تحقیق و بررسی و طراحی طی می‌شود. گروه هفت نفره ما در بخش پزشکی زنان فعالیت می‌کرد. تکنولوژی‌ در این شاخه از پزشکی چندان پیشرفت نکرده است و عمده توجه و تمرکز شرکت‌های مهندسی پزشکی در حوزه باروری انباشت شده و کمتر دیگر مشکلات را در بر می‌گیرد. از دل تحقیقاتی که گروه ما بر روی نیازهای موجود در این حوزه انجام داد، به علاوه بررسی راه حل‌های مختلف و برآورد نیاز بازار موفق شدیم این ایده را تبدیل به محصولی کنیم که موجب رفع مشکل و ناراحتی در بسیاری از زنان خواهد شد.

لطفا درباره اختراعتان بیشتر توضیح بدهید. مشکلی که شما در پروژه‌تان به آن پرداختید چه بوده؟

مشکلی که ما در طرحمان بررسی کردیم بیماری شایعی است که ممکن است از هر ده زن، یک نفر را درگیر کند و با بالاتر رفتن سن و حتی بعضا در پی بارداری باعث ایجاد افتادگی در رحم، مثانه یا رکتوم در بیمار می‌شود. این مشکل در حال حاضر از طریق جراحی و کار گذاشتن Mesh یا توری جراحی مخصوص بر طرف می‌شود. یک راه حل دیگر استفاده از نوعی پروتز موقت است که به دست پزشک و یا خود بیمار در واژن گذاشته می‌شود. این پروتز موقت، علاوه بر اینکه به صورت انبوه و بدون در نظر گفتن ساختار فیزیکی و خصوصیت‌های بدن فرد تولید می‌شود و ممکن است باعث بروز ناراحتی و عوارض جانبی شود، هزینه قابل توجهی را نیز به بیمار تحمیل می‌کند.

ایده استارت‌آپ ما تولید این پروتز‌ها از طریق پرینت سه‌بعدی و به صورت منحصر به فرد است که بر اساس بدن افراد اندازه‌گیری و تهیه شده است. این محصول منحصر به فرد تاثیر به‌سزایی در راحتی بیمار در استفاده از این نوع پروتز داشته. از سویی نیز، هزینه برآورد شده پرینت کردن این پروتز موقت حدود یک دهم نمونه‌های موجود در بازار است.

گفتید که این اختراع در ابتدا در یک برنامه دانشگاهی شکل گرفته. برای ثبت اختراع و نهایتا تاسیس شرکت دانش‌بنیان خود چه مسیری را طی کردید؟

برنامه مشترکی که ما گذراندیم از طریق NSERC یا شورای تحقیقات مهندسی و علوم طبیعی کانادا حمایت مالی شده بود. ناگفته نماند که گروه ما اولین کمپانی بود که موفق شد طرح خود را به استارت‌آپ تبدیل کردیم. پس از پایان پروژه هم در مسابقه‌ای که دانشگاه مک‌گیل برگزار می‌کند، به نام Dobson Cup، شرکت کردیم که در این مسابقه مقام دوم را کسب کردیم. شرکت در این مسابقه زمینه ثبت شرکت را برای ما ایجاد کرد، چرا که برای دریافت جایزه ناگزیر از ثبت شرکت بودیم.

پس به نوعی شما را به سمت ثبت شرکت و ایجاد استارت‌آپ سوق داده‌اند. از این نظر، آیا حمایت یا راهنمایی دیگری هم دریافت کردید؟ مخصوصا برای دانشجویانی که سابقه طولانی‌تری در محیط دانشگاهی دارند و نمی‌دانند که قدم‌های ابتدایی ورود به بازار را چطور باید بردارند چه توصیه‌ای دارید؟

اولین توصیه‌ای که به ذهنم می‌رسد این است که حتما از امکانات دانشگاه خود که در این زمینه ایجاد شده استفاده کنند. در دانشگاه کنکوردیا (District 3 Innovation Hub)، مک‌گیل (X1 Accelerator) و (Lean Startup) و Centech که در دانشگاه ETS است، به‌خصوص، پژوهشگران را گام به گام با مراحل تحقیق و بررسی، توسعه ایده و همین‌طور راه‌اندازی کسب‌وکار آشنا می‌کنند. برگزاری کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی در زمینه استارت‌آپ‌ها، مدیریت محصول، و حتی تشکیل پایگاه داده از افرادی که برای ایجاد یک تیم و گروه کاری لازم خواهید داشت از جمله فعالیت‌ها و خدماتی است که در فضاهای اینچنینی به علاقه‌مندان خلاق ارائه می‌شود.

یکی دیگر از سازمان‌هایی که در زمینه کمک به ایده‌های استارت‌آپی و ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان کمک شایانی به پژوهشگران می‌کند همین سازمان غیرانتفاعی Mitcas است که رابط میان محیط‌های دانشگاهی، بخش خصوصی و دولت در کاناداست و برنامه‌های متنوع آموزشی در زمینه تحقیقات و خلاقیت‌های در حوزه صنعت و اجتماعی ارائه می‌دهد.

مایتکس همان موسسه‌ای است که جایزه سالانه کارآفرینان آینده‌دار کانادا را هم به پژوهشگران اهدا می‌کند. این جوایز به چه افرادی تعلق می‌گیرد؟

اجازه بدهید اضافه کنم که مایتکس یک بنیاد غیرانتفاعی است و از سوی دولت کانادا و نیز دولت‌های استانی، از جمله کبک، حمایت می‌شود. جایزه مایتکس در چند بخش متفاوت هر سال به تنها پنج کارآفرین تعلق می‌گیرد که فعالیت ویژه‌ای در این زمینه انجام داده باشند. به عنوان مثال، در بخش «تاثیر جهانی»، این جایزه به افرادی تعلق می‌گیرد که ایده و طرح استارت‌آپشان برای موضوعی در سطح جهانی راه‌ حلی ارائه دهد. از دیگر بخش‌های این جایزه سالانه، «کارآفرین برتر»، «جایزه تغییر»، «کارآفرین زیست‌محیطی» هستند. 

در پایان آیا نکته‌ای هست که بخواهید به صحبت‌ها اضافه کنید؟

بله، حتما. می‌خواستم از این فرصت استفاده کنم تا از خانواده، دوستان، خواهرم نگار و به خصوص عماد (صالحیان) تشکر کنم که با از خود گذشتگی‌های فراوان باعث شد تا بتوانم وقتم را کاملا در این پروژه صرف کنم و آن را به نتیجه برسانم.