تحریریه «مداد»
انتشار تصاویر جنجالبرانگیز ترودو با چهره سیاه شده و گفتگوی عجیب مرد کانادایی با جاگمیت سینگ که او را به برداشتن عمامهاش تشویق میکرد، شاید از نظر برخی افراد، مواردی غیر مرتبط و تصادفی تلقی شود. با این وجود، جاسکاران سندهو (Jaskaran Sandhu) بر این باور است که این موارد، نشانههای یک رویکرد عمیق و جدی در جامعه کانادا علیه اقلیتهاست. آقای سندهو در گذشته مدیر اجرایی سازمان جهانی سیک در کانادا بود. او در مقالهای در سیبیسی به تشریح این دیدگاهش میپردازد.
اقدام نژادپرستانه را نمیتوان کارهایی اتفاقی و پراکنده دانست. این اقدامات نظاممند هستند و این تفکر معمولا به شکلی عمیق در ذهن برخی افراد جای دارد.
بسیاری از کاناداییها متوجه این موضوع نیستند یا حداقل نمیتوانند همانند یک شهروند اقلیت به عمق موضوع پی ببرند.
ما به خاطر داشتن کشوری که به تنوع و چندفرهنگی بودن معروف است به خودمان میبالیم. از نظرمان، نژادپرستی یک اقدام غیرعادی است، البته به شرطی که متوجه وجود چنین اقداماتی شویم!
اقدامات نژادپرستانه از دید بسیاری از کاناداییها، اقداماتی بیربط است که هیچ مشابهتی بین آنها وجود ندارد. بسیاری از شهروندان از همین دیدگاه به اخبار مربوط به این قضیه طی دوره تبلیغات انتخاباتی نگاه میکنند و هیچ ارتباطی میان آنها نمیبینند. به همین دلیل، چنین کارهایی را زودگذر و مقطعی میبینند.
سیاهکردن صورت و قانون ۲۱
اما واقعیت این طور نیست!
سیاه کردن صورت که جاستین ترودو بارها به آن مبادرت کرده بود، اقدامی فراتر از یک پوشش متفاوت بود. چنین کاری، سابقهای طولانی در تاریخ کانادا دارد.
اولین نمایشها با چهرههای سیاه شده ظاهرا از ۱۸۴۱ در کانادا شکل گرفت. سیاه کردن چهره نماد برتری سفیدپوستان بود. چنین کاری تحقیرآمیز است، زیرا هرگز ظاهرمان را مشابه کسانی که فکر میکنیم با ما برابر هستند نمیکنیم. با این وجود، پس از عذرخواهی ترودو، هیچ تحلیل و تفسیر عمیقی درباره چرایی این موضوع عرضه نشد.
قانون ۲۱ که کاناداییها را از پوشیدن نمادهای مذهبی در برخی مشاغل در کبک باز میدارد، چیزی بیش از یک قانون معمولی است. سیاه کردن صورت همچون پوشیدن لباس هویت فردی دیگر است. اما قانون ۲۱ به معنای درآوردن لباس مذهبی برخی شهروندان است.
این یک تبعیض نظاممند است.رهبران فدرال به راحتی با آن کنار میآیند و البته این قانون به صورت مستقیم با زندگی اقلیتها در کبک در ارتباط است. با اینکه شاید برخی ترجیح دهند این قانون را یک مساله داخلی برای کبک بدانند، بیشتر کاناداییها از قوانینی مشابه در استان خود حمایت میکنند.
محافظهکاران میگویند اگر نامزدهای این حزب به خاطر عملکرد نژادپرستانه گذشته خود عذرخواهی کنند، از آنها حمایت خواهند کرد. لیبرالها نیز با وجود اظهارنظر نژاپرستانه و جنسیتزده جیمی بتسیت همچنان از او حمایت میکنند. در نتیجه، هیچ کدام از این دو حزب از نامزدهای خود نخواستند درباره اینکه چرا بالاخره به این نتیجه رسیدند که اظهاراتشان نژادپرستانه است توضیح دهند. عذرخواهی بدون ذکر دلیل و واکاوی مساله، یک حرف توخالی است.
» همچنین بخوانید آمار تکاندهنده از وجود تبعیض و نژادپرستی در پلیس مونترال
مدتی پیش بود که جاگمیت سینگ در سفر تبلیغاتی خود به مونترال با مردی روبرو شد که به او میگفت بهتر است عمامهاش را باز کند تا بیشتر کانادایی به نظر برسد و شانس بیشتری برای انتخاب شدن داشته باشد. سینگ پاسخ داد که او کانادایی به نظر میرسد و اینکه کاناداییها ظاهرهای مختلفی دارند. این پاسخ سینگ با تحسین عمومی روبرو شد و نشانگر رفتار بزرگمنشانه و صبر او بود.
اما واقعیت دیگری نیز در این میان وجود دارد و آن هم اینکه آیا آقای سینگ، راه دیگری هم داشت؟ اگر با خشم به آن مرد پاسخ میداد، آیا باز هم او را تحسین میکردیم؟ بیتردید این اولین باری نیست که یک فرد سیکمذهب با پوشش عمامه، با چنین برخوردی روبرو میشود. سایر اقلیتهای کانادا هم چنین وضعیتی دارند. با این وجود، نظر مردم به واکنش سینگ جلب شد و نه آنچه سبب شد یک شهروند به خودش اجازه بیان چنین چیزی را به سینگ بدهد.
پذیرش واقعیتها در کانادا
نژادپرستی یک مساله عادی و معمول در کشور است. کاناداییهایی که اصالتشان به کشورهایی دیگر باز میگردد، گاهی در تعاملات روزمره خود با چنین برخوردهایی روبرو میشوند. گاهی اوقات این برخوردها را به خوبی میبینیم، گاهی در سکوت صورت میگیرد و در بسیاری از اوقات اصلا متوجه آن نمیشویم. با این وجود، همیشه چنین رفتارهایی وجود دارد.
وقت آن رسیده که کاناداییها این واقعیت را بپذیرند که نژادپرستی بخشی از این کشور است. این انتخابات فرصتی فراهم کرد که نشان دهد کشورمان با این مشکل به شکلی نظاممند دستوپنجه نرم میکند. رفتارها و برخوردهایی که طی دوره تبلیغات انتخاباتی میبینیم، استثناء نیستند. تقریبا همه اقلیتها تجربه بیتوجهی از سوی اکثریت را دارند. چنین رفتارهایی را نمیتواند انحراف از واقعیت نامید، بلکه بخشی از واقعیت روزمره در این کشور است.
اینها تصویری است که ما به عنوان شهروندان قربانی نژادپرستی، هر روز با آن سروکار داریم و البته بسیاری از ما فکر میکنیم که به تنهایی با این پدیده مبارزه میکنیم. توصیه من به کاناداییها این است که با ما (به عنوان اقلیتهای نژادی) همدلی کنند و ما را درک کنند. واقعیتهای زندگی ما را بپذیرید! کانادا یک کشور رویایی بدون نژادپرستی که در خیالمان داریم نیست!
البته در اینکه تا ممکن است تبعیض نژادی وجود داشته باشد موافقم اما در مورد تصویری ( مردی که با سینگ حرف می زند) که به عنوان نژاد پرستی کرده اید کاملا مخالفم و از این معترض به عمامه جناب سینک شدیدا حمایت می کنم. این یک نماد مذهبی و نشان از یک ایدیولوژی است. خوب به خاطر داشته باشید که انسان های تا این حد پایبند در شرایط سخت انتخاب ایدئولوژی و مذهب را بر انسانیت ترجیح می دهند، ضمن این که کانادا یک کشور سکولار است و این نوع پوشش هویت یک کشور خاص را نشان می دهد هیچ تناسبی با کانادا ندارد. این همان قدر عجیب است که یک آخوند با عمامه ریس جمهور آمریکا شود. اگر یه سرخپوست نیم برهنه کاندیدا بود تشخیص هویت کانادایی از قیافه و پوشش ایشان راحتتر بود.