سپهر صادقی
وقتی خبر یک رسوایی یک نامزد انتخاباتی، آن هم در میانه دوره تبلیغات پیش از انتخابات منتشر می‌شود، همه انتظار دارند شاهد اثرات منفی آن بر میزان آرای کاندیدای مذکور باشند. معمولا همان اطلاعات اندکی که در روزهای نخست پس از افشای رسوایی درباره ریزش آرای این کاندیدا منتشر می‌شود، می‌تواند تائیدکننده افت محبوبیتش در میان رای‌دهندگان باشد.
انتشار تصاویر جاستین ترودو در دوره جوانی و پیش از ورود به عرضه سیاست که صورتش را سیاه کرده بود، یکی از این دسته رسوایی‌هاست که شاید اصلا نتوان چیزی معادل آن در تاریخ سیاست کانادا یافت.
این اقدام ترودو، پرسش‌هایی جدی درباره جایگاه نژادپرستی در کشور را در اذهان عمومی ایجاد کرده است و البته این موضوع از جمله مواردی است که حتما کانادایی‌ها در روز انتخابات مد نظر قرار خواهند داد.
با این وجود، هنوز برای نتیجه‌گیری درباره اثرات سوء این رسوایی بر محبوبیت ترودو زود است. نتایج نظرسنجی‌های مختلف که چند روز پس از انتشار تصاویر ترودو در مجله تایم منتشر شد، هیچ نشانه قطعی از افت محبوبیت او را نشان نمی‌دهد و در واقع، نتایجی متناقض را در برابرمان قرار می‌دهد.
نظرسنجی‌ها چه می‌گویند؟
نظرسنجی صورت گرفته توسط نانوز ریسرچ در بازه ۱۹ تا ۲۱ سپتامبر نشان می‌دهد که لیبرال‌ها ۳ درصد از محافظه‌کاران در سراسر کشور عقب هستند. این در حالی است که نظرسنجی صورت گرفته بین ۱۵ تا ۱۷ سپتامبر همین موسسه نشانگر پیشتازی دو درصدی محافظه‌کاران بود. جالب اینجا است که هر دو حزب شاهد کاهش تعداد طرفداران‌شان بوند.
موسسه فوروم ریسرج نیز نتایج نظرسنجی‌اش بین ۱۹ تا ۲۱ سپتامبر را منتشر کرد که نشان می‌داد این دو حزب رقیب هر کدام ۳۳ درصد از آرای شهروندان را به خود اختصاص می‌دهند، در حالی که نظرسنجی ۱۱ سپتامبر همین موسسه از پیشتازی ۴ درصدی محافظه‌کاران نسبت به لیبرال‌ها خبر می‌داد.
در نتیجه، شواهد موجود هیچ نظر واحدی در این زمینه ندارند. شاید بتوان از این شواهد این گونه برداشت کرد که انتشار عکس‌های جنجالی ترودو هیچ تاثیر چشمگیری بر محبوبیت حزب متبوع او نداشته است. با این وجود، شاید بهتر باشد منتظر دستیابی به داده‌های بیشتر در این خصوص باشیم.
» همچنین بخوانید نگاهی به احزاب سیاسی عمده کانادا در آستانه انتخابات فدرال
اما حتی نتایج نظرسنجی‌های روزهای آینده نیز کاملا تعیین‌کننده نیست و فقط نتایج نهایی انتخابات می‌تواند تاثیر این ماجرا بر محبوبیت ترودو را مشخص کند.
نکته مهم اینجاست که واکنش اولیه رای‌دهندگان به یک رسوایی الزاما نشانگر دیدگاه آنها در روزهای بعد یا روز انتخابات نیست.
نگاهی به رسوایی‌های صورت گرفته در جریان انتخابات ایالات متحده، به درک بهتر موضوع کمک می‌کند.
فقط برخی رسوایی‌ها، تعیین‌کننده هستند
در روز ۷ اکتبر ۲۰۱۶، روزنامه واشنگتن پست یک ویدئو از دونالد ترامپ (که در آن زمان نامزد انتخاباتی حزب جمهوری‌خواه بود) را منتشر کرد که او در آن از الفاظ رکیکی درباره زنان استفاده می‌کرد.
نظرسنجی‌های صورت گرفته در آن روز نشان می‌داد که ترامپ در سراسر ایالات متحده ۳/۵ درصد از رقیب اصلی خود یعنی هیلاری کلینتون عقب افتاده بود. این فاصله در روزهای بعد تشدید شد و فاصله کلینتون با ترامپ به ۷/۵ درصد رسید.
اما اثرات این رسوایی چندان به درازا نیانجامید. تا ۲۷ اکتبر، ترامپ توانست جایگاه خود را بهبود دهد و حمایت ۴۳ درصد از مردم را به دست آورد.
البته موضوعاتی نظیر مناظره‌های انتخاباتی و اخباری در زمینه بررسی‌های اف‌بی‌آی درباره ایمیل‌های لو رفته از سرور اختصاصی کلینتون نیز در این میان موثر بود.
نمونه دیگر در این زمینه نیز، شهادت جنیفر فلاورز در ژانویه ۱۹۹۲ در زمینه ارتباط نامشروع با بیل کلینتون بود. اما این رسوایی نیز نتوانست مانع نامزدی کلینتون از حزب دموکرات و پیروزی او در انتخابات سال بعد شود.
البته رسوایی‌های دیگری نیز در ایالات متحده روی داده‌اند که تاثیری مخرب بر جایگاه سیاسی فرد مرتبط گذاشته‌اند.
گری هارت نامزد پیشتاز حزب دموکرات آمریکا در سال ۱۹۸۸ بود تا اینکه خبر رسوایی مربوط به ارتباط نامشروع او سبب شد از دور رقابت‌ها حذف شود. جالب است که نظرسنجی‌ها در ابتدا از تاثیر اندک خبر رسوایی بر محبوبیت گری هارت حکایت داشت، اما در نهایت، اعتبار سیاسی او برای همیشه لکه‌دار شد.
اعتماد، پاشنه آشیل ترودو؟
نتایج نظرسنجی‌های کنونی یک زنگ خطر برای رهبر حزب لیبرال به شمار می‌رود. هنوز ترودو وقت زیادی برای پشت سرگذاشتن این ماجرا و متمرکز کردن رای‌دهندگان بر موضوعات دیگر دارد. تا روز انتخابات، سه مناظره تلویزیونی دیگر برگزار خواهد شد و هنوز ۴ هفته زمان تا روز انتخابات باقی مانده است.
در سال ۲۰۱۵، ترودو توانست از بازه زمانی طولانی‌مدت تبلیغات برای مقابله با حملات رقبایش استفاده کند. تبلیغات محافظه‌کاران می‌گفت که ترودو از آمادگی لازم برخوردار نیست. اما عملکرد خوب او در مناظره‌ها سبب شد که این شعار محافظه‌کاران از نظر مردم بی‌معنی شود. از آن به بعد، حملات رقبا که روی بی‌تجربگی ترودو تاکید داشت، دیگر کارآمد نبود.
» همچنین بخوانید دیدگاه ۶ حزب اصلی کانادا درباره موضوعات مهم برای کبکی‌ها
اما این بار، محافظه‌کاران با تاکید بر اینکه ترودو آن گونه که نشان می‌دهد، نیست، با او مقابله می‌کنند. نئودموکرات‌ها هم سعی می‌کنند بر این نکته دست بگذارند که ترودو فقط ظاهری متجدد دارد و در واقع نمی‌توان به او اعتماد کرد. به نظر می‌رسد این دو ابزار تبلیغاتی رقبای ترودو بیشتر بر افکار عمومی رای‌دهندگان تاثیر داشته باشد.
نتایج نظرسنجی موسسه آنگوس رید که چهارشنبه گذشته به انجام رسید نشان می‌داد که ۶ درصد از رای‌دهندگان غیرمتعهد به احزاب (که به هیچ حزب خاصی وفادار نیستند) اعلام کردند که ترودو یک فرد نژادپرست است، حال آنکه ۹۴ درصد آنها بر این باور بودند که او فردی دارای روحیه تساهل‌گری است. به نظر می‌رسد که رسوایی اخیر، تاثیر اندکی در این زمینه بر محبوبیت ترودو داشته باشد.
اما نظر مردم درباره راستگو یا دروغگو بودن ترودو متفاوت است. اکثریت شکننده‌ای از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی بر این باور بودند که او دروغگوست. در نظرسنجی‌های پیش از هفته گذشته نیز بسیاری از کانادایی‌ها به غیرقابل اعتماد بودن ترودو تاکید داشتند. به همین دلیل، ظاهرا ابزار رقبا علیه ترودو با نظر افکار عمومی هماهنگ است.
بر هر حال، نتایج این نظرسنجی‌ها به هیج وجه گویای روی گردانی تعداد قابل توجهی از رای‌دهندگان کانادایی از ترودو نیست. این احتمال وجود دارد که ترودو بتواند وضعیت به وجود آمده را به خوبی به نفع خود میدریت کند، زیرا هنوز زمان زیادی برای تبلیغات انتخاباتی وجود دارد.
با این وجود، داده‌های به دست آمده از نظرسنجی‌های پیش از انتشار تصاویر جنجالی ترودو بر این نکته تاکید داشتند که موضوع «اعتماد» پاشنه آشیل جاستین ترودو در این انتخابات خواهد بود. به هر حال، فعلا نمی‌توان هیچ نتیجه قطعی در این زمینه گرفت و باید اندکی بیشتر منتظر بمانیم.
نویسنده: اریک گرنیه
منبع: سی‌بی‌سی
» همچنین بخوانید هر آنچه باید درباره رای دادن در انتخابات فدرال ۲۰۱۹ بدانید
