شهرام يزدان‌پناه
در حالی که فقط دو روز از آغاز کارزارهای انتخاباتی احزاب کانادا گذشته بود، رهبران احزاب عمده کانادا برای شرکت در مناظره انتخاباتی به دفتر مجله مک‌لینز در تورنتو دعوت شدند.
» همچنین بخوانید آغاز رقابت‌های انتخاباتی
مجله مک‌لینز، هفته نامه‌ی سیاسی، اقتصادی معتبر کاناداست که از حدود ۱۱۵ سال پیش تاکنون، با انتشار اخبار و تحلیل‌های کارشناسی، نقش و سهمی بزرگ در شکل‌گیری کانادای امروز داشته است. به همین دلیل است که وقتی پای اولین مناظره انتخاباتی به میان می‌آید، چشم‌ها به این مجله و شریک تصویری آن در این برنامه یعنی کانال تلویزیونی CityTV دوخته شد.
اولین مناظره انتخاباتی بین رهبران احزاب عمده کشور، در حالی کانادایی‌ها را ساعت ۸ شب روز پنجشنبه، ۱۲ سپتامبر پای گیرنده‌های تلویزیونی یا دستگاه‌های موبایل‌شان نشاند که جاستین ترودو، رهبر حزب لیبرال از شرکت در این مناظره خودداری کرده و ترجیح داده بود در شهر ادمونتون و در جمع هوادارانش سخنرانی کند. موضوعی که اندرو شی‌یر، جاگمیت سینگ و الیزابت می، سه رهبر دیگر احزاب عمده کانادا با اشاره به آن، تصمیم نخست‌وزیر را سرزنش کردند.
الیزابت می، رهبر حزب «سبز» حتی در اقدامی نمایشی، زمانی که وارد سالن شد، به سمت محل تعیین شده برای ایستادن ترودو رفت و با نخست‌وزیر خیالی احوال‌پرسی نمود و دست داد. کاری که لبخند به صورت حضار آورد.
در این مناظره، اندرو شی‌یر، رهبر حزب محافظه‌کاران کانادا، به عنوان رقیب اصلی جاستین ترودو، تلاش کرد در نبود نخست‌وزیر در جلسه مناظره، چهره‌ای جدید از خود نشان دهد. او که حدود دو سال پیش، کاندیداتوری خود را برای رهبری حزب محافظه‌کار کانادا اعلام کرده بود، در شب مناظره دیگر آن خنده‌ی همیشگی و معروفش را بر چهره نداشت.
» همچنین بخوانید چالش‌های حزب محافظه‌کار کانادا در انتخابات امسال
شی‌یر تلاش داشت تا با قیافه‌ای جدی‌تر و نظراتی سیاست‌مدارانه‌تر، جای خالی نخست‌وزیر را پر کند و چهره‌ی یک رهبر را به خود بگیرد. هرچند هر جا که می شد از حمله به جاستین ترودو و برنامه‌هایش کوتاهی نکرد. مخصوصا بر سر رسوایی SNC-Lavalin ، رفتار جنجالی ترودو در سفر به هندوستان، مالیات بر کربن و حاضر نشدن نخست‌وزیر در مناظره انتخاباتی.
» همچنین بخوانید سوغات جاستین ترودو از هندوستان
اندرو شی‌یر از آن طرف و در نبود جاستین ترودو، به کیسه بوکسی تبدیل شده بود که رهبران دو حزب نئودموکرات و سبز تلاش داشتند تا با ضربه زدن به آن خود را مبارز جلوه دهند. جاگمیت سینگ و الیزابت می،رهبران دو حزب نئودموکرات (NDP) و سبز در نظرسنجی‌ها بسیار عقب‌تر از دو حزب لیبرال و محافظه‌کار قرار دارند و مشغول مبارزه با هم برای کسب جایگاه سوم هستند.
در این میان و برای قدرت گرفتن، حمله به رقیب بزرگ می‌تواند استراتژی مبارزاتی خوبی به شمار آید. کاری که هر دو نفر با طرح اتهاماتی مثل «عروسک ترامپ»، «عوام‌فریبِ ضدِ مهاجر» و «حامی ثروتمندان» نسبت به اندرو شی‌یر سعی در انجام آن داشتند.
از اندرو شی‌یر به عنوان رهبر حزبی که احتمال دارد برنده «دولت حداقلی» شود، انتظار می‌رفت این حملات را تحمل کند تا بعدا بتواند با ائتلاف با آنها، دولت تشکیل دهد اما اندرو شی‌یر از پاسخ به حملات کوتاهی نکرد و مخصوصا چند باری به جاگمیت سینگ تاخت.
