چند روز پیش خبری در رسانههای اجتماعی مونترال دست به دست میشد که صحبت از تصویب قانونی خاص برای دانشجویان ایرانی داشت. قانونی که طبق این خبر گویا تصویب شده بود تا به داد دانشجویان ایرانی متضرر از تنزل ناگهانی ارزش پول ملی کشورشان برسد.
سومین نفری که به دفتر مجله مداد زنگ زد و از ما درباره این خبر پرسید، فکر کردیم شاید سوژهای داغ را از دست دادهایم. فورا دست به کار شدیم و خبرهای چند روز اخیر را از اداره مهاجرت تا آموزش عالی و خبرنامههای دانشگاهی را زیرورو کردیم تا منبع این خبر را به دست آوریم. اما هر چه بیشتر گشتیم، کمتر یافتیم.
این شد که به سراغ منبع خبر در یکی از رسانههای فارسی زبان مونترال رفتیم و از شخص نویسنده درباره منبع خبر پرسیدیم و وقتی با حیرت او روبرو شدیم، فهمیدیم که دوباره یکی از آن اشتباهات روزنامهنگاری رخ داده است. اشتباهی که اینبار امیدی واهی در دل صدها دانشجوی ایرانی دور از وطن به وجود آورده بود. این خبر هرچند اکنون در وبسایت آن رسانه فارسیزبان تصحیح شده اما ما هم بد ندیدیم تا توضیحی در این باره بنویسیم.
اول اینکه تیتر خبر اشتباه بود، هیچ قانون خاصی برای دانشجویان ایرانی تصویب نشده است. اصلا این قانون، قانونی جدید هم نیست. بخش ۲۰۸ قانون مهاجرت که به اختصار R208 نامیده میشود شامل استثنائی است که قانونگذاران به دلایل انسانی برای دانشجویان ناتوان از پرداخت شهریه محیا کردهاند تا آنها را قادر به تامین شهریه و هزینه زندگیشان در شرایط استثنائی کند. آخرین اصلاحیه روی این قانون در سال ۲۰۱۴ صورت پذیرفته است.
معصومه علیمحمدی، وکیل مهاجرت ساکن مونترال در پاسخ به پرسش خبرنگار ما گفت: «دانشجویانی که قادر به اثبات علت عدم توانایی پرداخت هزینههای تحصیل و یا زندگی روزمره بر اساس عواملی خارج از کنترل خود باشند، میتوانند با ارائه تاییدیه موسسه آموزشی مبنی بر اینکه به علت عدم پرداخت شهریه دیگر اجازه تحصیل ندارد، درخواست «مجوز کار تمام وقت» کنند. این مجوز کار تمام وقت، تنها برای مدتی محدود و به منظور تامین هزینههای تحصیلی صادر میشود. متقاضیان قبل از ارائه این درخواست میبایست حداقل شش ماه از دوره تحصیل خود را سپری کرده باشند.»
همچنین بخوانید: