تحریریهی «مداد»
در هفتههای گذشته، حملات هوایی اسرائیل به مواضع جمهوریاسلامی، در کنار خسارات سهمگین به رژیم، موجی از ویرانی، مرگ و اندوه را برای مردم عادی به همراه داشته است.
وزارت بهداشت ایران مدعی است که ۹۰ درصد قربانیان این حملات، غیرنظامیان بودهاند.
روزنامه های نیویورک تایمز به قلم فرناز فصیحی، واشنگتن پست به قلم یگانه تربتی و شبکههای خبری مانند CNN علیرغم محدودیت های دسترسی مستقیم که توسط جمهوریاسلامی اعمال شده، گزارشهایی از قربانیان غیر نظامی ایرانی در این جنگ منتشر کردهاند که خلاصهای از آن را در ادامه میخوانید:
از جمله این قربانیان پرنیا عباسی، شاعر جوان ایرانی بود که تنها یک هفته تا تولد ۲۴ سالگیاش فاصله داشت. پرنیا در خانوادهای فرهنگی بزرگ شده بود؛ پدرش معلم مدرسه و مادرش کارمند بازنشسته بانک بود. او پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه در رشتهی زبان انگلیسی، در بانک ملی ایران مشغول به کار شد. خانواده عباسی شش ماه پیش توانسته بودند با فشار مالی فراوان خانهای سهخوابه در مجتمع ارکیده در خیابان ستارخان تهران خریداری کنند تا فرزندانشان اتاقهای جداگانهای داشته باشند. اما روز جمعه، این ساختمان هدف گرفته شد و پرنیا، برادر کوچکترش پرهام و پدر و مادرش را به کام مرگ کشاند.
گزارشها از دیگر نقاط ایران همچون اصفهان، شیراز، مشهد و کرج نیز روایتگر حوادث دردناک مشابهی است. تارا حاجمیری، دختر هشت سالهای که عاشق رقصهای محلی بود و ویدئوی او با لباس قرمز در مطب دندانپزشکیاش در شبکههای اجتماعی پربازدید شد، به همراه ۶۰ نفر دیگر در حمله به ساختمانی مسکونی در خیابان پاتریس لومومبا جان باخت. همچنین صالح بیرامی، طراح گرافیک باسابقه که برای نشریاتی چون نشنال جئوگرافیک کار میکرد، هنگام بازگشت از جلسه کاری و توقف در چراغ قرمز میدان قدس، بر اثر انفجار موشک جان سپرد.
واشنگتنپست نیز بهطورویژه به زندگی پرنیا عباسی پرداخته و او را صدای نسل جوان شاعر ایرانی معرفی کرده است؛ دختری که شعرهایش از امید، رنج و آرزوی صلح سخن میگفت. به گزارش این روزنامه، پرنیا در یکی از آخرین مصاحبههایش گفته بود: «تمام رویدادهای زندگیام را همچون داستانهایی برای نوشتن میبینم.» دوستان و همکاران پرنیا در یادبودهایشان، او را انسانی مهربان، صلحطلب و پر از شور زندگی توصیف کردهاند.
این حملات، نهتنها زندگی هزاران خانواده را در سراسر ایران نابود کرده، بلکه چهره شهرها را نیز دگرگون ساخته است. آسمان شهرها زیر آتش پدافندها، آژیر آمبولانسها و ویرانیها به کابوسی بیپایان بدل شده است. بیمارستانها در بسیاری از شهرها پر از مجروحان است و کادر درمانی بهطورشبانهروزی در تلاش برای نجات جان آسیبدیدگان هستند. فعالان حقوق بشر و روزنامهنگاران مستقل چون جیلا بنییعقوب هشدار دادهاند که تلفات غیرنظامیان بسیار فراتر از آمار رسمی است و سکوت دربارهی این قربانیان، به عمق تراژدی افزوده است.
در دل این ویرانیها، پیام مشترک خانوادهها و بازماندگان یک چیز است: «نه به جنگ»
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
