تحریریه‌ی «مداد»
انتخابات فدرال کانادا در حالی به ساعات سرنوشت‌ساز خود نزدیک می‌شود که حزب لیبرال امیدوار است رویایی که تا چند هفته پیش دور از دسترس به نظر می‌رسید، محقق شود: پیروزی اکثریتی و گرفتن سکان هدایت کشور برای چهارمین دوره‌ی پیاپی
لیبرال‌ها این پیروزی احتمالی را که تا چند ساعت دیگر و با شمارش آراء، تکلیفش روشن خواهد شد را به تنهایی به دست نخواهند آورد.
طی چند هفته‌ی گذشته افزایش تنش‌ها با ایالات‌متحده، به‌ویژه تهدیدهای دونالد ترامپ درباره‌ی اعمال تعرفه‌های تجاری و حتی ادعاهای الحاق سرزمین، فضای سیاسی کانادا را به شدت دگرگون کرد تا جایی‌که بسیاری از رأی‌دهندگان کانادایی اعتماد خود را به مارک کارنی، رهبر تازه‌وارد حزب لیبرال، ابراز کرده‌اند؛ رهبری که با وجود آشنایی اندک عمومی، امیدواری زیادی برای هدایت کشور در مسیر ناشناخته‌ها برانگیخته است.
مارک کارنی؛ تازه‌کار در سیاست، باتجربه در مدیریت بحران
مارک کارنی تنها هفت هفته پیش به رهبری حزب لیبرال انتخاب شد، پنج روز بعد سوگند نخست‌وزیری یاد کرد و تنها ۱۰ روز پس از آن، انتخابات زودهنگام را اعلام نمود
کارنی با تکیه بر سابقه‌ی خود به‌عنوان رئیس پیشین بانک مرکزی کانادا در دوران بحران مالی ۲۰۰۸ و ریاست بانک مرکزی انگلستان در دوره‌ی برگزیت، تلاش کرده تا خود را به‌عنوان رهبری معرفی کند که می‌تواند در برابر سیاست‌های ترامپ بایستد و اقتصاد کانادا را بازسازی کند؛ آن‌هم به‌گونه‌ای که این کشور را به قوی‌ترین اقتصاد گروه G7 بدل سازد.
در کارزار انتخاباتی، او بارها با پرسشی ساده و پرشور، حمایت رای‌دهندگان را برانگیخت: «چه کسانی آماده‌اند با من برای کانادا بایستند؟»
رقابت در مناطق کلیدی؛ چشم‌ها به انتاریو و کبک دوخته شده
بر اساس آخرین نظرسنجی مؤسسه نانوس، لیبرال‌ها در بیشتر مناطق کشور پیشتاز هستند؛ به جز استان‌های فلات مرکزی کشور که در آنها محافظه‌کاران همچنان دست بالا را دارند و لیبرال‌ها در رتبه‌ی دوم قرار دارند.
نخستین صندوق‌های رأی در نیوفاندلند و لابرادور ساعت هفت عصر به وقت شرق کانادا (مونترال) بسته خواهد شد و نیم ساعت بعد، سایر استان‌های آتلانتیک نیز رأی‌گیری را به پایان خواهند رساند. بسیاری از تحلیل‌گران منتظرند ببینند آیا لیبرال‌ها می‌توانند در این مناطق تعداد بیش‌تری کرسی به دست آورند یا همانند سال ۲۰۱۵، یک پیروزی کامل رقم بزنند.
اما نبرد اصلی در استان‌های پرجمعیت کبک و انتاریو جریان دارد که رأی‌گیری در آنها ساعت ۹:۳۰ شب به پایان می‌رسد. به ویژه، حوزه‌های حساس در منطقه‌ی کلان‌شهری تورنتو، جایی که در سال ۲۰۲۱ لیبرال‌ها با اختلافی ناچیز پیروز شدند، به دقت زیر نظر قرار دارند.
امید به پیشروی در غرب کانادا
با اینکه اکثریت کرسی‌های منیتوبا، ساسکاچوان و آلبرتا به احتمال زیاد در اختیار محافظه‌کاران باقی خواهد ماند، لیبرال‌ها امیدوارند بتوانند در شهرهایی مانند ساسکاتون، رجاینا، کلگری و ادمونتون کرسی‌هایی به دست آورند. این پیروزی‌های احتمالی می‌تواند گامی در جهت کاهش احساس بیگانگی غرب کانادا نسبت به دولت مرکزی باشد.
در بریتیش‌کلمبیا نیز رقابتی فشرده میان لیبرال‌ها، محافظه‌کاران، حزب نیودموکرات (NDP) و حزب سبز جریان دارد. کارنی طی کارزار انتخاباتی سه بار به جزیره‌ی ونکوور سفر کرد تا برای کسب کرسی در منطقه‌ای که نزدیک به دو دهه است لیبرال‌ها در آن نماینده‌ای نداشته‌اند، تلاش کند.
نتایج این رقابت‌ها می‌تواند تفاوت بین تشکیل دولت اکثریتی یا اقلیت را رقم بزند.
امید به یک «روز آفتابی» برای لیبرال‌ها
در‌حالی‌که مارک کارنی بارها خواستار کسب یک «تفویض واضح و قوی» قدرت از سوی مردم شده است، برخی چهره‌های شاخص حزب به‌صراحت از پیش‌بینی پیروزی اکثریتی سخن گفته‌اند.
ملانی ژولی، وزیر امور خارجه، و ژان کرتین، نخست‌وزیر پیشین، از جمله کسانی هستند که در روزهای اخیر ابراز خوش‌بینی کرده‌اند. کرتین در تجمعی در اتاوا خطاب به هواداران گفت: «دوشنبه روز آفتابی لیبرال‌ها خواهد بود.»
حالا باید منتظر ماند و دید امشب شمارش آراء چگونه پیش می‌رود و آیا در ورای امید لیبرال‌ها به پیروزی حداکثری، معجزه‌ای برای محافظه‌کاران که تا همین چند هفته پیش پیروز صددرصد میدان بودند، رخ خواهد داد یا خیر.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
نیروانا احسانی
