تحریریه‌ی «مداد»
امشب ایرانیان در سراسر جهان با افروختن آتش، ضمن بزرگداشت چهارشنبه‌سوری، برای استقبال از عید نوروز آماده می‌شوند.
چهارشنبه‌سوری فقط یک جشن مبتنی بر آتش نیست، بلکه فریادی از دل تاریخ باشکوه این سرزمین اهورایی و نشانه‌ای از مقاومت فرهنگی در برابر اهریمن و تاریکی است. این جشن باستانی که هزاران سال است در میان تمام اقوام ایرانی زنده مانده، نشان‌دهنده‌ی گذر از تاریکی به روشنایی، از یأس به امید، و از زمهریر زمستان به بوستان دل‌انگیز بهار است.
چهارشنبه‌سوری تاریخی طولانی و درعین‌حال پیچیده دارد و در طول زمان، بر اساس مقتضیات زمانه دستخوش تغییر و تفسیرهای مختلفی شده است.
در یکی از کهن‌ترین روایت‌های مربوط به این آیین، ایرانیان در پایان سال با افروختن آتش به استقبال روان درگذشتگان و فروهرهای خود می‌روند. آتش هر خانه‌ای ویژگی آن خانه را دارد و راهنمای روان‌ها و فروهرها است. آن‌ها با استفاده از این نشان به دیدار ما می‌آیند و از احوال ما آگاه می‌شوند و به همین دلیل هم هست که در آستانه‌ی نوروز خانه‌های خود را تمیز می‌کنیم تا روان‌های بازدیدکننده از ما و زندگی ما، شاد شوند.
آتش مقدس خانه‌هایتان درخشان و فروزان و از گزند دیوان و دروجان در امان باد.
تصویر پیوست مربوط به آتش بهرام در یزد است. آتشی که نگهبان همه‌ی آتش‌ها است و گفته می‌شود بیش از ۱۵۰۰ سال است که خاموش نشده است.
نکته‌ی مهم: آتش افروختن در اماکن عمومی مونترال (و دیگر شهرهای کانادا) ممنوع است. برای پریدن از روی آتش، لطفا به امکانات کم قناعت کنید!
همه‌ی سرخی‌ها، سلامتی‌ها و نشاط‌های دنیا را برایتان آرزو داریم!
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
