سه سال پیش در چنین روزهایی «مداد» کار خود را شروع کرد. از همان روز اول میدانستیم که این رسانه قرار است در خدمت «کاناداییهای ایرانیتبار» باشد. کسانی که کانادا را وطن خود میدانند اما ریشههای عمیق و دوستداشتنیشان در سرزمین اهورایی ایران را فراموش نکردهاند.
«مداد» متولد شد تا کانادا و مخصوصا شهر زادگاه خود، مونترال را برای مهاجران نسل نخست، جایی دوستداشتنیتر کند و میخواست عشق به وطن دوم را به گونهای در قلب مخاطبان خود روشن کند تا باد آن، شمع «زادگاهمان» را خاموش نکند.
«مداد» آنچه امروز هست را مدیون خوانندگان خوب و سخاوتمند خود میداند که همواره در طول این سه سال سخت در کنار ما باقی ماندند و با انتقادات و پیشنهادات و اعتمادشان، از «مداد» نشریهای ساختند که ما امروز به کار کردن در آن، افتخار میکنیم.
«مداد» همچنین در این راه قدردان همکاران متعدد خود و همه کسان دیگری است که مداد را لایق قلم، آثار، کمکهای مالی و کار داوطلبانه خود دانستند و تا مدتها بدون چشمداشت مالی برای این نشریهی آنلاین زحمت کشیدند.
لطفا کامنت بگذارید و به ما بگویید دربارهی «مداد» چه فکر میکنید
شهرام یزدانپناه
سردبیر
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.