تحریریه‌ی «مداد»
به یاد مجیدرضا رهنورد: «شادی کنید و بر سر مزارم آهنگ شاد پخش کنید»
میا بی دف به گور من زیارت
که در بزم خدا غمگین نشاید
یک سال پیش در چنین روزی مجیدرضا رهنورد را از ما گرفتند. مجیدرضایی که پاسخش به بازجوخبرنگار صداوسیمای جمهوری‌اسلامی وقتی گمان می‌کرد با سوالش باعث تخریب مجیدرضا می‌شود، به سرودی درخشان بدل شد و همچون ستاره‌ی شمال، راه پیروزی را به مردم نشان داد.
«شادی کنید و بر سر مزارم آهنگ شاد پخش کنید»
مجیدرضا رهنورد با این گفته‌ی خود، در صف سربدارانی قرار گرفت که ما برای سال‌های طولانی گمان می‌کردیم تنها نام‌ها و افسانه‌هایی در اشعار هستند. آن‌ها که رقص‌کنان به پای دار می‌روند و نغمه‌ی زندگی را حتی با مرگ خود فریاد می‌زنند.
موسیقی، رقص و شادی، مهم‌ترین سلاح بچه‌های کف خیابان‌های ایران در مبارزه در مقابل جمهوری‌اسلامی به شمار می‌رود. از ترانه‌ی «برای …» و نقش رپرهایی مانند توماج صالحی و سامان یاسین، رقص مهسا امینی، خوانندگی نیکا شاکرمی، رقص دختران اکباتان، رقص روسری‌سوزان دختران و پسران، رقص خدانور لجه‌ای و حالا هم موسیقی و رقص صادق بوقی که به نشانه‌ی جدید اعتراضی مردم تبدیل شده است.
شهرام یزدان‌پناه
سردبیر
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
