تحریریه‌ی «مداد»
نگاهی به کابینه‌ی مارک کارنی
یک ایرانی‌تبار در فهرست اعضای کابینه
نگاهی به فهرست اعضای کابینه‌ی نخست‌وزیر جدید نشان می‌دهد تصمیم او برای کوچک کردن دولت و بی‌توجهی به سیاست برابری تعداد اعضای زن و مرد در کابینه، جدی است.
بر اساس فهرست اعلامی، برخی وزرای دولت ترودو به کابینه جدید راه نیافته‌اند، یا به این دلیل که تصمیم گرفته‌اند در انتخابات بعدی شرکت نکنند یا چون کارنی ۵۹ ساله در تشکیل کابینه‌ی بسیار کوچک‌تر خود، آن‌ها را با افراد دیگری جایگزین کرده است.
کارنی برخی از چهره‌های ثابت دولت ترودو مانند ژان-ایو دوکلو، کارینا گولد، مارک هالند، مارک میلر و دیان لوبوتیلیه را کاملاً از کابینه‌ی جدید ۲۴ نفره انتقالی کنار گذاشته است. برخی دیگر مانند کریستیا فریلند که اکنون وزیر حمل‌و‌نقل شده، به سمت‌های احتمالاً کم‌اهمیت‌تری تنزل یافته‌اند.
او همچنین سمت قدیمی فریلند، معاون نخست‌وزیر را کاملاً حذف کرده و در این دولت چنین سمتی وجود نخواهد داشت.
با این حال، هم‌پوشانی قابل‌توجهی با آخرین کابینه ترودو وجود دارد. ملانی ژولی همچنان وزیر امور خارجه باقی می‌ماند، جاناتان ویلکینسون نیز در منابع طبیعی ابقا شده و دومینیک لوبلان به عنوان وزیر تجارت بین‌المللی جدید کارنی، همچنان پرونده‌ی روابط کانادا-آمریکا را حفظ خواهد کرد.
تیم کارنی می‌گوید دلیل این امر تمایل او به حفظ تداوم در پرونده‌های کلیدی است، در حالی که کشور با مجموعه‌ای از چالش‌های حاد مواجه است.
در کابینه‌ی جدید فدرال، علی احساسی نماینده‌ی ایرانی‌تبار تورنتو وزیر جدید خدمات عمومی و تدارکات است.
فرانسوآ-فیلیپ شامپاین که در طرح کانادا برای مقابله با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا نیز فعال بوده، ارتقا یافته و وزیر اقتصاد کارنی خواهد شد. آنیتا آناند سمت قبلی شامپاین به عنوان وزیر نوآوری، علوم و صنعت را برعهده می‌گیرد.
استیون گیلبو، مدافع سرسخت مالیات کربن، از وزارت محیط زیست کنار رفته و سمت متفاوتی را برعهده می‌گیرد: وزیر فرهنگ و هویت کانادایی. او همچنین به عنوان معاون کبکی کارنی خدمت خواهد کرد.
سه چهره‌ی جدید به عنوان وزرای کابینه جدید وارد صحنه می‌شوند. آریل کایاباگا، نماینده‌ی منطقه‌ی لندن، مسئول هماهنگی دولت در پارلمان می‌شود.
همچنین کودی بلوا نماینده نوا اسکوشیا به عنوان وزیر کشاورزی خدمت خواهد کرد.
وزیر جدید مهاجرت کانادا، راشل بندایان که نماینده‌ی مجلس از اوترمونت در استان کِبِک است. او به عنوان رئیس اداره‌ی مهاجرت کانادا خدمت خواهد کرد و جایگزین مارک میلر، وزیر مهاجرت پیشین می‌شود.
خود کارنی البته هرگز در کابینه‌ی ترودو حضور نداشت، که بخشی از جذابیت او برای برخی رأی‌دهندگان لیبرال بود که خواهان یک گسست کامل از گذشته بودند.
کابینه کوچک‌تر کارنی از نظر جنسیتی برابر نیست – ۱۳ مرد و ۱۱ زن، از جمله خود کارنی، در آن حضور دارند – و برخی استان‌ها مانند آلبرتا، جزیره‌ی پرنس ادوارد و ساسکاچوان، وزیری در این کابینه ندارند.
اما این کابینه با واکنش‌هایی نیز روبه‌رو شد. پی‌یر پوآلیو، رهبر حزب محافظه‌کار در پستی نوشت: « ۸۷ درصد از وزرای کارنی همان وزرای ترودو بودند و ۱۰۰ درصد وزرای کارنی در جمع نمایندگان حزبی ترودو حضور داشتند که به افزایش مالیات کربن و دو برابر شدن بدهی، هزینه‌های مسکن و صف‌های بانک غذا کمک کردند. یک لیبرال همیشه یک لیبرال است.»
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
