نیروانا احسانی
به گزارش The Counter Signal، با افزایش مشکلات سیستم بهداشت و درمان و طولانی‌تر شدن زمان انتظار، کانادایی‌ها بیش از پیش به بررسی گزینه‌های خصوصی در این حوزه علاقه‌مند شده‌اند.
بر اساس مطالعه‌ی منتشر شده‌ی مؤسسه‌ی SecondStreet.org، حدود ۴۸ درصد از کانادایی‌ها مایل به کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی بیمه‌ی درمانی خصوصی هستند و ۳۲ درصد از آن‌ها آماده‌اند تا هزینه‌های فعلی بازار را پرداخت کنند.
این مطالعه نشان می‌دهد در صورت مجاز شدن بیمه‌ی درمانی خصوصی جامع در کانادا، این بخش می‌تواند سالانه حدود ۲۱ میلیارد دلار رشد کرده و نزدیک به ۳۹ هزار شغل جدید در حوزه‌ی سلامت ایجاد کند.
از نظر کارشناسان این مؤسسه، کانادایی‌ها خواهان همان انتخاب‌هایی که در فرانسه، بریتانیا و سوئد وجود دارد، یعنی انتخاب میان یک سیستم عمومی با بودجه‌ی مناسب یا استفاده از بیمه‌ی درمانی خصوصی، هستند.
از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴، نزدیک به ۷۵ هزار کانادایی در لیست انتظار درمان جان خود را از دست داده‌اند. همچنین، مطالعه‌ای از مؤسسه‌ی فریزر در سال ۲۰۲۳ نشان داد کانادایی‌ها به دلیل زمان‌های طولانی انتظار، بین ۳/۵ تا ۱۰/۶ میلیارد دلار از دستمزدهای خود را از دست داده‌اند.
این مطالعه همچنین نشان داد افراد جوان‌تر تمایل بیش‌تری به بیمه‌ی درمانی خصوصی دارند به‌طوری‌که ۵۳ درصد از افراد زیر ۵۴ سال خواهان بیمه‌ی درمانی خصوصی جامع هستند در‌حالی‌که این رقم در افراد ۵۵ ساله و بالاتر به ۳۹ درصد کاهش پیدا می‌کند.
در کبک، پس از حکم دیوان عالی در سال ۲۰۰۵، فعالیت کلینیک‌های خصوصی به‌طوررسمی مجاز شد. پزشکان کبکی فعال در هر دو بخش دولتی و خصوصی، سیستم خصوصی را از نظر کیفیت مراقبت، برتر می‌دانند.
در ساسکاچوان، یک طرح دولتی برای سپردن خدمات درمانی عمومی به کلینیک‌های خصوصی باعث کاهش ۴۷ درصدی زمان انتظار شد. همچنین، دولت بریتیش‌کلمبیا برای کاهش فشار در سیستم درمانی سرطان، هزینه‌ی درمان برخی از بیماران را در ایالات‌متحده پرداخت کرده است.
کارشناسان معتقدند سیستم سلامت کانادا نباید با سیستم آمریکا مقایسه شود، بلکه می‌تواند از مدل‌های موفق کشورهای اروپایی الگو بگیرد. در واقع کانادا باید یک سیستم عمومی قوی را حفظ کند، اما هم‌زمان گزینه‌های بیش‌تری از جمله سیستم خصوصی را برای شهروندان فراهم آورد.
طرفداران این روش می‌گویند که پیاده‌سازی چنین مدلی در کانادا نیز می‌تواند مانند سایر کشورهایی که سیستم درمانی دولتی دارند، باعث کاهش فشار بر سیستم عمومی و کاهش زمان انتظار بیماران شود اما مخالفان در مقابل معتقدند که وجود سیستم خصوصی باعث از بین رفتن تدریجی سیستم دولتی و تبدیل شدن آن به مجموعه‌ای زائد خواهد شد که دسترسی میلیون‌ها نفر از طبقه‌ی متوسط و فقیر جامعه را به درمان و بهداشت، مختل می‌کند.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
