کانو سواری روی یخ، ورزشی هیجانانگیز و منحصربهفرد است که ریشههای عمیقی در تاریخ و فرهنگ استان کبک دارد. این ورزش که تقریباً فقط در کبک انجام میشود، به یکی از نمادهای فعالیتهای زمستانی و میراث فرهنگی استان تبدیل شده و بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی مردم کبک محسوب میشود.
کانو سواری به قرن هفدهم و دوران استعمار فرانسه در آمریکای شمالی بازمیگردد. در آن زمان، رودخانهی سنلوران که بخشی از آن یخ میزد، به عنوان یک مسیر حیاتی برای حمل و نقل مورد استفاده قرار میگرفت. قایقهای کانو تنها وسیلهای بودند که میتوانستند در شرایطی که یخ برای عبور عادی کشتیها بسیار ضخیم و برای ایجاد پل یخی به اندازه کافی محکم نبود، به کار گرفته شوند.
این قایقها برای جابهجایی مسافرین، نامهها و کالاها بین جزایر و سواحل سن لوران استفاده میشدند.
با پیشرفت فناوری و ظهور کشتیهای بخار که قادر به شکستن یخها بودند،کانو سواری روی یخ به عنوان یک روش حملونقل از رونق افتاد. اما این پایان کار نبود.
در سال ۱۸۹۴، اولین مسابقهی رسمی قایقرانی روی یخ در جشنوارهی زمستانی کبک برگزار شد و این فعالیت به تدریج به یک ورزش رقابتی تبدیل شد. امروزه، این ورزش نه تنها به عنوان یک رقابت جدی، بلکه به عنوان یک فعالیت تفریحی محبوب در میان مردم کبک شناخته میشود.
کانو سواری روی یخ معمولاً توسط تیمهای پنج نفره انجام میشود که اعضای آن به نوبت بین پارو زدن در آبهای آزاد و هل دادن یا کشیدن قایق روی تکههای یخ در حال حرکت، جابهجا میشوند. این ورزش نیازمند ترکیبی منحصربهفرد از قدرت، استقامت و استراتژی است، زیرا شرکتکنندگان باید در شرایط سخت زمستانی و در میان یخهای شناور رودخانهی سنلوران حرکت کنند.
کانوهای مدرن مورد استفاده در این ورزش به طور خاص برای این فعالیت طراحی شدهاند و از موادی مانند اپوکسی و فایبرگلاس ساخته میشوند. همچنین، شرکتکنندگان از تجهیزات ویژهای مانند کفشهای میخدار (کرامپون) برای حرکت روی یخ استفاده میکنند.
این ورزش در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است و مسابقاتی از مونترال تا جزیره ایل-او-کودر (L’Isle-aux-Coudres ) برگزار میشود. جشنواره زمستانی کبک میزبان یکی از معروفترین مسابقات قایقرانی روی یخ است که بیش از ۴۰ تیم از مناطق مختلف در آن شرکت میکنند. اگرچه بیشتر شرکتکنندگان از کبک هستند، اما تیمهایی از سایر نقاط کانادا و حتی کشورهای دیگر نیز در این مسابقات حضور داشتهاند.
کانوسواری فقط یک ورزش نیست، بلکه بخشی از میراث فرهنگی ناملموس کبک محسوب میشود. در سال ۲۰۱۴، این فعالیت به عنوان بخشی از میراث فرهنگی کبک تحت قانون میراث فرهنگی به رسمیت شناخته شد.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.