تحریریهی «مداد»
۲۷ سال پیش در چنین روزی، یعنی در چهارم ژانویهی سال ۱۹۹۸ بارش مداوم و چند روزهی باران یخی، حادثهای را پدید آورد که هنوز هم کابوس بسیاری از کبکیهای قدیمی است.
هیچکس در صبح چهارم ژانویهی سال ۱۹۹۸ حتی حدس هم نمیزد باران ریز و ملایمی که در اواسط روز شروع شده بود، بتواند چنین فاجعهی بزرگی را خلق کند. بارش باران کمکم به باران یخی تبدیل شد و با تجمع حدود ۱۰ سانتیمتر یخ طی چند روز پس از آن، موجب شکستن درختان، ویرانی برخی از خانهها و انبارهای قدیمی، پاره شدن کابلهای برق و سرنگون شدن حدود ۱۷ هزار دکل انتقال برق شد.
در پی این ماجرا حدود یک میلیون نفر در کبک در تاریکی و صد البته سرما فرو رفتند و این قطعی برق در اوج زمستانِ آن سال، برای بعضیها تا یک ماه ادامه داشت. منطقهی وسیعی مابین سن هایسن، گرنبی و سنژانریشیلیو، به «مثلث تاریکی» مشهور شده بود و بخشهای زیادی از مناطق مرزی بین آمریکا و کانادا هم بدون برق در سرما رها شده بودند.
تخمین زده میشود در اوج این بحران حدود ۶۰۰ هزار نفر در استان کبک مجبور شدهاند از فرط سرما از خانههای خود بیرون زده و به پناهگاههای عمومی که به همین منظور برپا شده بودند، پناه بیاورند.
شهر مونترال هم از این تاریکیها زخم خورد و از روز پنجم طوفان، برق بیشتر مناطق شهر قطع شده بود. عبور و مرور از روی پلهای فلزی شهر به دلیل وزن بسیار زیاد یخ تجمیعشده روی آنها، ممنوع شده بود و بنابراین همه در جزیرهی مونترال گیر افتاده بودند.
قطع برق در مناطق شهری به مفهوم قطع سیستمهای گرمایشی و عدمامکان پختوپز بود. در چنین شرایطی خیلی از مونترالیها به سراغ اجاقهای نفتی و هیزمی رفتند که منجر به گازگرفتگی تعدادی از مردم و مخصوصاً افراد مسن شد.
در آن روزها برخی از رستورانهای مونترالی که با اجاقهای گازی یا هیزمی کار میکردند، با پخت و توزیع رایگان یا نیمبهای غذا، به یاری همشهریان خود شتافتند.
ارتش به کمک فراخوانده شد و با ارسال ژنراتور به داد مردم رسید. سرانجام طوفان یخی مهار شد اما کبک در حدود سه میلیارد دلار خسارت دید و ۳۳ نفر هم جان خود را از دست دادند.
از آن سال به بعد، هرگاه، باران یخی به سراغ استان کبک میآید، کبکیها وحشتزده میشوند و فوراً تدارکات لازم برای مدتی بیبرقی را فراهم میآورند.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
