تحریریهی «مداد»
نظام ناکارآمد بهداشت و درمان استانی در کانادا یک بار دیگر با یک تراژدی روبهرو شد، اینبار با داستان تلخ رزان میلبرن ۶۱ ساله که به دلیل نبود تخت بیمارستانی و تأخیر در درمان، مجبور به از دست دادن پای راست خود شد.
این حادثه که نتیجهی یک سلسله اتفاقات ناگوار پس از عمل تعویض مفصل زانو بود، نگرانیهای جدی درباره وضعیت نظام سلامت کانادا را برانگیخته است.
ماجرا از آنجا آغاز شد که میلبرن در ماه اکتبر، پس از شش سال انتظار، بالاخره تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار گرفت اما در اواخر نوامبر، به دلیل بروز عفونت، پزشکان مرکز علوم سلامت وینیپگ (HSC) مجبور به برداشتن بافتهای مرده از زانوی او شدند. قرار بود پس از معاینه توسط متخصص ارتوپدی در بیمارستان کنکوردیا، زخم بخیه شود، اما به دلیل نبود تخت خالی در HSC، این انتقال هرگز انجام نشد.
میلبرن مجبور شد هشت روز دردناک را با زخمی باز در بیمارستان کنکوردیا سپری کند. وقتی سرانجام به این مرکز درمانی منتقل شد، پزشکان به او اطلاع دادند که به دلیل تأخیر طولانی در بخیه زدن زخم، پای او دیگر قابل نجات نیست. اگرچه مدیران نهاد مسئول خدمات درمانی منیتوبا میگویند انتخاب روش درمان با خود بیمار بوده اما میلبرن تأکید میکند که گزینهی دیگر، شامل چندین عمل جراحی با احتمال قطع پا در نهایت، منطقی به نظر نمیرسید.
علیرغم این تجربهی تلخ، میلبرن روحیهی خود را حفظ کرده است. او تنها یک روز پس از عمل، تلاش کرد تا با استفاده از واکر، مستقل شود. این اقدام او حتی کادر پزشکی را شگفتزده کرد. با این حال، او که خود را «بزرگ خاندان» میداند، پذیرش وابستگی به دیگران برایش دشوار است و با بغض میگوید: «من همیشه از خانواده مراقبت میکردم و حالا سخت است که آنها از من مراقبت کنند.»
میلبرن که اکنون با «درد اندام خیالی» دست و پنجه نرم میکند، احتمالاً تا روز کریسمس یا بیشتر در بیمارستان خواهد ماند. او تصمیم گرفته است از عمل جراحی زانوی چپ خود، که برای آن نیز شش سال در لیست انتظار بوده، صرفنظر کند و با تلخی میگوید: «مراقب آرزوهایتان باشید!»
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
