تحریریهی «مداد»
یکی از جاذبههای زندگی در مونترال، بیتردید گشتوگذار در خیابان سنتکاترین است، یعنی خیابانی که از یک مسیر باریک مالرو به شاهرگ تجاری شهر تبدیل شده است.
در میانه قرن هجدهم، آنچه امروز به عنوان خیابان سنت کاترین میشناسیم، تنها جادهای باریک و روستایی بود که از میان مزارع میگذشت. این مسیر که با توافق کشاورزان همسایه شکل گرفته بود، کمکم با گسترش شهر در قرن نوزدهم به مسیری عمومی تبدیل شد و بخشهای مختلف آن، از وستمونت تا اوشلاگا-مزونوو، به هم پیوستند.
تاریخ این خیابان با مسیر توسعه مونترال گره خورده است. در حالی که خیابان سن لوران از سال ۱۷۱۷ شمال و جنوب جزیره را به هم متصل میکرد، شکلگیری خیابانهای عرضی مانند سنت کاترین روندی پیچیدهتر داشت. با این حال، همین پیچیدگی به شکلگیری هویتی منحصر به فرد برای این خیابان انجامید.
دههی ۱۸۷۰ نقطه عطفی در تاریخ مونترال بود. شهر که جمعیتش از صد هزار نفر گذشته بود، به مرکز تجاری، مالی و صنعتی کانادا تبدیل شده بود.
مغازههای کوچک خردهفروشی در همه جای شهر دیده میشدند و فروشگاههای بزرگی چون مورگان (۱۸۴۵)، اوگیلوی (۱۸۶۶) و دوپویی فرر (۱۸۶۸) در مونترال قدیم، که آن زمان مرکز تجاری شهر بود، فعالیت میکردند.
با گسترش صنعتیشدن در نیمه دوم قرن نوزدهم، طبقه مرفه به تدریج به سمت مونرویال حرکت کرد. خانوادههای ثروتمند فرانسویزبان در امتداد خیابانهای سن دنی و سن اوبر، نزدیک میدانهای سن لویی و ویژه ساکن شدند. به دنبال این مشتریان ثروتمند، بازرگانان نیز مغازههایشان را به خیابان سنت کاترین منتقل کردند.
از سال ۱۸۹۰، با انتقال فروشگاههای بزرگ به این خیابان، هویت تجاری آن تثبیت شد و هفت دهه طلایی آن آغاز گشت. فروشگاههای بزرگی چون دوپویی فرر، سیمپسون، ایتون و مورگان (که در سال ۱۹۶۰ به لابی تغییر نام داد) در این خیابان مستقر شدند و به تدریج آن را به مقصد اصلی خرید مونترالیها تبدیل کردند. تا اواخر دههی ۱۹۶۰، بیش از ۸۳۰ فروشگاه در این خیابان فعال بودند و ۱۵ هزار نفر در آنها مشغول به کار بودند که یک چهارم آنها در بخش پوشاک فعالیت میکردند.
اما سنت کاترین تنها یک خیابان تجاری نبود. مونترالیها پس از خرید میتوانستند در رستورانهای متعدد آن غذا بخورند، به سینما و تئاتر بروند یا با گرفتن تراموا به سمت غرب، خود را به ورزشگاه فوروم برسانند؛ جایی که از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۹۶ خانه تیم محبوب هاکی کانادینز بود.
امروز تصور مونترال بدون «کاترین» ناممکن است. حالا این خیابان با ویترینهای پیدرپی، نماهای روشن و شاد و کسبوکارهای معروفش، به محلی برای تعامل طبقات و فرهنگهای مختلف تبدیل شده و در قلب هویت شهری مونترال جای گرفته است.
این مطلب ابتدا با این لینک در کانال تلگرامی «مداد» منتشر شد.
