خوانندگان «مداد»
سالها پس از قتل Gabby Pettito به دست شریک زندگیش، قانونی مخصوص در ایالت فلوریدا جایی که این زن در آن زندگی میکرد، وضع شد که براساس آن، یک ارزیابی دقیق از احتمال خطرناک بودن و یا کنترلگری شریک آزارگر باید صورت بگیرد. این ارزیابی از طریق یک آزمون به شکل پرسشنامه و توسط پلیس انجام خواهد شد.
How Gabby Petito’s Tragic Murder Sparked Florida Law Change (msn.com)
متاسفانه همچنین آزمونی در کانادا هنوز وجود ندارد. امروز در کانادا، همچنان زنان جوان بین ۲۰ تا ۴۰ ساله مورد خشونت قرارمی گیرند. حقیقتی که نشان میدهد تا چه اندازه خشونت در بین زوجها وجود دارد و هر روز در حال زیاد شدن است. بر طبق آخرین گزارشهای DPCP، دفاتر دادستانی در مونترال، جرایم مربوط به آزارگری از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ در حدود ۵۵ درصد افزایش نشان میدهند. بالای سه هزار مورد از جرایم آزارگری در روابط عاطفی خشونتبار رخ دادهاند.
Harcèlement criminel | Menaces et insultes « à l’infini » | La Presse
بسیاری از زنان دریافتهاند که حتی اگر توان اقامهی اتهام علیه فرد آزارگر را داشته باشند، مراحل قانونی این اقدام میتواند سالها به طول بینجامد و فرد آزارگر میتواند پس از مدتی آزاد شود. حتی بسیاری از این زنان وقتی این آزارگران پس از گذراندن دوران حبس بیرون میآیند، از امنیت خود میترسند.
اما این همه خشونت از کجا می آید و چرا هنوز وجود دارد؟
کوچک جلوه دادن خشونت
سازمان پزشکی قانونی در کبک در سا ل ۲۰۱۹ دربارهی قتل یک مادر و دو فرزندش، گزارشی منتشر کرد. این گزارش در حالی منتشر شد که پنج سال از کشته شدن مادری جوان به همراه دو پسر خردسالش توسط شوهرش گذشته بود و حاوی نکاتی درباره مشاهدات و توصیهها برای روابط خشونتبار زناشویی و بحث درباره نحوهی درست ارائهی خدمات به قربانیان بود. نکتهای که درباره این گزارش در ذهن من باقی مانده است این بود که به خودشیفته بودن فرد آزارگر اشاره شده بود اما به جنبه توانایی او برای کشتن همسر و یا رفتاری مبنی بر تمایل او به خودکشی هیچ اشارهای نشده بود. این به معنی کوچک شمردن جنبههای خشونتآنیز زناشویی است.
Quebec coroner calls for more domestic violence resources after murder of family | CTV News
به اضافه همه این حقایق، هنوز هم قربانیان از طرح اتهام و شهادت دادن در این زمینه میترسند. هنوز هم درجامعه افراد زیادی وجود دارند که تصور میکنند با مساله خشونت باید به صورت یک تابو و امر خصوصی برخورد کرد و آن را به صورت یک راز در خود خانواده مخفی کرد.
خودداری قربانی از شهادت
هنوز هم مساله افشا نکردن مسائل خصوصی و روابط پنهانی مردم و شرم از بیان ابراز این نوع مسائل باعث می شود که زنان اقدامی برای شهادت دادن نکنند.
کمبود منابع مرتبط و تخصصی برای کمک به قربانیان خشونت در دستیابی به خدمات و امنیت به طور سریعتر وآسانتر
برخی از زنان آسیبپذیری مضاعف دارند زیرا ممکن است مهارت زبانی برای ارتباط برقرار کردن نداشته باشند، از حمایت برخوردار نباشند و البته سیستم را نشناسند. به دلیل وجود چنین موانعی و موانع دیگر، در دست اسیرکنندگان خود اسیر میمانند و هر حرکت آنها کنترل و نظارت میشود.
کودکان تاثیرپذیرفته ازخشونت
تنها زنان نیستند که از آثار خشونت رنج میبرند و در خطر هستند، متاسفانه کودکان هم قربانی میشوند. خدمات حفاظت از جوانان کبک (DPJ) میگوید که سال گذشته بیش از ۱۷ هزار تماس در مورد کودکانی که در معرض خشونت خانگی بودهاند، دریافت کرده است. قانونی که قرار گرفتن در معرض خشونت زناشویی برای کودکان را محکوم میکند، سال گذشته اجرایی شد.
Quebec youth protection report emphasizes impact of intimate partner violence on children | CBC News
راهحلهای این موج فزایندهی خشونت چیست؟
پیشگیری بهتر و مستمر از طریق برنامههای آگاهی عمومی؛ قوانین خاصتر و خدمات هماهنگتر. با این حال، ما باید از قربانیان حمایت کنیم. اولین واکنشی که خیلیها با شنیدن صحبتهای یک زن در مورد رابطهی زناشویی طولانی مدت دارند این است: چرا ماندی؟
با این درخواست ما سرزنش ماندن در یک رابطه خشونت آمیز را به گردن او میاندازیم. او به دلایل زیادی مانده است: ترس، شرم، عشق، وضعیت اقتصادی، و نگرانی برای سرنوشت فرزندانش.
ما کی هستیم که او را قضاوت کنیم، شک کنیم و دوباره قربانی کنیم. به عنوان یک جامعه، ما باید او را توانمند کنیم تا بتواند تصمیمات خود را بگیرد. در نهایت ما نمیتوانیم و نباید این نوع سوءاستفاده بر اساس جنسیت و نابرابری را تحمل کنیم.
