تحریریهی «مداد»
سال ۱۸۶۳ – سرافیم «جو» فورتز (Seraphim “Joe” Fortes)، یکی از نخستین شخصیتهای مشهور ونکوور، متولد شد. او زادهی بندر اسپانیا در کشور ترینیداد بود و پس از نجات از یک حادثه دریایی و نابودی کشتی به ونکوور رسید. او شغلهای متعددی داشت، اما بیشتر از هر چیز به عنوان مربی شنا و نجات غریق بدون دستمزد شناخته میشد. پس از یکدهه فعالیت، فورتز به انتصاب اولین نجات غریق رسمی شهر ونکوور درآمد. شهر ونکوور، در سال ۱۹۸۶، لقب «شهروند سده» را به فورتز بخشید.
سال ۱۸۷۹ – راهآهن ساحل شمالی تکمیل شد. راهآهن ساحل شمالی، مونترال را به کبک سیتی متصل میکرد.
سال ۱۹۲۲ – گروهی متشکل از پانصد زن مدافع حق رأی زنان (سافرجت) با رئیس دولت وقت کبک، لویی-الکساندر تاشرو، دیدار کردند. با وجود اینکه در این زمان زنان در انتخابات فدرال از حق رأی برخوردار بودند، تاشرو گفته بود که تا زمانی که او رئیس دولت است، زنان اجازه نخواهند داشت در کبک رأی بدهند. او پس از این دیدار، تا ۱۳ سال دیگر نیز ریاست دولت استانی کبک را بر عهده داشت.
در اینجا دربارهی لویی-الکساندر تاشرو اطلاعات بیشتری بخوانید.
سال ۱۹۷۱ – در کنفرانس وزرای نخست، تلاش برای دستیابی به متممی جدید شکست خورد زیرا کبک خواستار خودگردانی و اختیار کامل در سیاستگذاری اقتصادی شد.
سال ۲۰۰۴ – ژنرال ریک هیلر فرماندهی نیروی کمکی امنیت بینالمللی NATO در افغانستان را به دست گرفت. در طول دورهی ششماههی فرماندهی، هیلر مسئولیت پنجهزار و پانصد سرباز از ۳۰ ملیت مختلف را بر عهده داشت. نیروی کمکی امنیت بینالملل وظیفه داشت امنیت شهر کابل و نواحی اطرافش و همینطور حفاظت کارکنان سازمان ملل را تامین کند.
تصویر، که گروهی از زنان سافرجت کانادایی را نشان میدهد، تزئینی است.
#در_گذر_زمان
خبرهای صبحگاهی
مجله مداد
