نیروانا احسانی
تجربیات پیشین نشان می‌دهد مدیریت بیمارانی از پیشینه‌های قومی مختلف و برقراری ارتباط با آن‌ها بسیار دشوار است و این موضوع زمانی جدی‌تر می‌شود که برخی افراد پس از ورود به کانادا زبان انگلیسی یا فرانسوی را می‌آموزند و در بسیاری از موارد وقتی در کهن‌سالی به زوال عقل و آلزایمر مبتلا می‌شوند، توانایی صحبت کردن به زبانی که جدیداً یاد گرفته‌اند را از دست می‌دهند.
از این موضوعات خاص که بگذریم، تنوع فرهنگی و تاکید بسیاری از بیماران و افراد کهن‌سال برای اجرای باورهای مذهبی و فرهنگی خود می‌تواند شرایط را پیچیده‌تر کند. متخصصان این حوزه معتقدند درک پس زمینه‌ی فرهنگی یک فرد سالمند، هنگام ارائه‌ی مراقبت از وی بسیار مهم است.
اگر کارکنان مراکز ارائه‌ی خدمات مراقب و بهداشت از قبل آموزش نبینند، گاهی اوقات ممکن است مراقبت‌هایی را ارائه می‌کنند مضر تشخیص داده شود چراکه ممکن است فرد را به دلیل پس زمینه‌ی فرهنگی دچار ترس و اضطراب کند.
در کنار خلأهایی که در ارائه‌ی آموزش شایستگی درک فرهنگی برای کارکنان بهداشتی و مراقب طولانی‌مدت از سالمندان مشاهده می‌شود، فقدان داده‌های بهداشتی مرتبط با گروه‌های اقلیت نیز وجود دارد که باعث ایجاد این سؤال می‌شود که آیا سیستم‌های مراقبت بهداشتی کانادا برای جمعیت سالخورده با تنوع شدید فرهنگی آماده هستند؟
طبق آمارهای رسمی و پیش‌بینی‌های انجام‌شده، جمعیت سالمند کشور تا سال ۲۰۴۳ از ۱۱ میلیون نفر فراتر خواهد رفت و انتظار می رود تعداد کل سالمندان در گروه‌های نژادی در سال ۲۰۴۱ به دو میلیون و ۹۵۰ هزار نفر برسد.
طبق داده‌های سرشماری سال ۲۰۲۱ مرکز آمار کانادا، نزدیک به دو میلیون مهاجر ۶۵ ساله یا بیشتر در کشور سکونت داشتند که تقریباً ۳۰ درصد از جمعیت سالمند کانادا را تشکیل می‌دهند.
بر اساس این داده‌ها، ۴۵ درصد از مهاجران ۶۵ ساله و بالاتر در اروپا متولدشده‌اند، درحالی‌که ۳۶ درصد از آسیا آمده‌اند. نسبت باقیمانده مهاجران ساکن کانادا از قاره آمریکا ۱۴ درصد، آفریقا ۴/۵ درصد و اقیانوسیه یک درصد است.
با افزایش جمعیت سالمند کانادا، شاهد افزایش تعداد افراد مبتلا به زوال عقل هستیم که اهمیت درک تفاوت‌های فرهنگی و زبانی را در مواجه با این افراد افزایش می‌دهد، به همین دلیل مهم است که سیستم‌های مراقبت بهداشتی کشور برنامه‌های کافی برای کمک به جوامع مختلف داشته باشند.
برای مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ روی کانادایی‌های جنوب آسیا که مبتلا به زوال عقل شدند، نگرانی‌ها را در مورد احتمال تبعیض کارکنان بخش‌های مراقبت‌های بهداشتی علیه آن‌ها و همچنین شکاف دانش در مورد این بیماری و برنامه‌های حمایتی در نزد مهاجران، برجسته کرد.
در این شرایط باید منتظر ماند و دید که سرانجام دولت و سیاست‌گذاران حوزه‌ی بهداشت و خدمات درمانی چه تمهیداتی برای مقابله با این چالش جدی پیش رو خواهند داشت.
منبع: CTV
