نیروانا احسانی
طبق گزارش ICI، هر کسی می‌تواند در کبک یک مدرسه‌ی خصوصی باز کند. این مراکز آموزشی ارائه‌دهنده‌ی دیپلم، عمدتاً دو گروه اصلی از قربانیان را هدف قرار می‌دهند:
۱- مهاجرین تازه‌وارد
۲- افراد کهن‌سال
بیشتر این قربانیان از الجزایر، هائیتی و کشورهای فرانسوی‌زبان آفریقایی می‌آیند. برخی از آن‌ها پناهجو یا دانشجویان خارجی هستند و برخی دیگر نیز دارای ویزای توریستی هستند. آن‌ها معمولاً از دوستان و اطرافیان خود یا در رسانه‌های اجتماعی اخباری آمیخته با حقیقت و دروغ مبنی بر وجود مشاغلی با درآمد بالا و کمبود نیروی کار در کبک دریافت می‌کنند و در این شرایط به آن‌ها پیشنهاد می‌شود در ازای پرداخت صدها و حتی هزاران دلار شهریه به این مدارس ناشناس که با عنوان RPA شناخته می‌شوند، آموزش سریع دریافت کرده و امکان یافتن شغل را داشته باشند.
در بیشتر موارد، برای ثبت‌نام نیازی به مجوز تحصیل یا کار نیست اما موضوعی که از قربانیان این کلاهبرداری‌ها مخفی می‌ماند، این است که مدرک تحصیلی بیشتر این مراکز از نظر دولت کبک، ارزشی ندارد.
این بازار موازی از زمان همه‌گیری کرونا افزایش پیداکرده و برای نمونه تعداد زیادی از این مدارس در مونترال تأسیس شده‌اند که مقامات استان کیفیت آموزش آن‌ها را تأیید نمی‌کنند.
در این میان یکی از مشکلات استان کبک، کمبود پرستار و نیروی کار مناسب برای نگهداری از سالمندان است، به همین دلیل مهاجرانی برای زندگی و کار در این حوزه به کبک می‌آیند. این شرایط زمینه‌ساز کلاهبرداری مجدد از این افراد شده و بسیاری از آن‌ها سه، پنج و حتی ده هزار دلار برای آموزش غیر رسمی در این مراکز پرداخت می‌کنند و پس از پایان دوره متوجه می‌شوند که مدرکشان به هیچ دردی نمی‌خورد.
بسیاری از فارغ‌التحصیلان این مدارس در سال گذشته این مسئله را به سختی آموختند، زیرا چندین RPA به دلیل مقررات اعلام‌شده در سال ۲۰۲۲ استخدام آن‌ها را متوقف کرده بودند. برخی از آن‌ها نمی‌خواستند به‌طور‌علنی شهادت دهند، به ویژه برای اینکه ممکن است آینده‌ی شغلی‌اشان به خطر بیفتد.
اگر چه طی سال‌های گذشته و در پی تلاش دولت کبک، استانداردهای آموزشی تشدید شده است اما این مدارس همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند به‌طوری‌که در سال گذشته، ۴۰ درصد از RPA های بازرسی‌شده در کبک، اخطارهای عدم انطباق در مورد آموزش کارکنان خود را دریافت کردند.
البته در این میان یک مشکل بزرگ نیز وجود دارد، کمبود نیروی کار رسمی در حوزه مراقبت از سالمندان باعث شده است برخی مراکز این حوزه برای تأمین نیروی کار خود به این مدارس غیررسمی مراجعه کرده و در نتیجه پرستاران و نیروی کار غیرمتخصص را برای تأمین نیازهای سالمندان استخدام کنند که این موضوع نیز به نوبه خود مشکلات متعددی در پی داشته است. مدیران این مراکز عمدتاً اعلام می‌کنند مجبور هستند برای تأمین نیروی کار خود به مدارس خصوصی روی آورند زیرا لیست انتظار در مراکز خدمات آموزشی رسمی و قانونی، بسیار طولانی است.
به گفته‌ی مقامات بازرسی استان کبک، دولت از ترس تشدید موج بسته شدن مراکز نگهداری از سالمندان در این استان، نسبت به انجام اقدام قاطع در مقابل مدارس RPA مردد است. در این شرایط برخی نیروهای استخدام‌شده به ترتیبی که در بالا ذکر شد، بدون داشتن مهارت‌های کافی و آموزش مناسب در مشاغل پرستاری به‌کارگماشته شده‌اند. اگر چه در حال حاضر دشوار است که بدانیم چند کارگر خارجی در این وضعیت هستند اما یک چیز مسلم است و آن اینکه تعداد آن‌ها از زمان همه‌گیری افزایش یافته است.
بر اساس آمارهای رسمی، در سال ۲۰۱۹، تنها ۱۵ مجوز کار موقت در کبک برای کارکنان ذینفع صادر شد درحالی‌که طی سال جاری تاکنون ۷۵۵ مجوز صادر شده است.
در نهایت باید به این موضوع نیز اشاره کرد که برخی از این مدارس در چارچوب قانون اقدام به برگزاری دوره‌های لازم در ساعات کاری مشخص و تعیین شده می‌کنند اما عدم نظارت کافی و ضعف‌های متعدد قانونی باعث شده است در این حوزه فرصت مناسبی نسبت به تبدیل آموزش به یک تجارت غیرمنصفانه ایجاد شود و بسیاری از مدارس فوق صرفاً تبدیل به کارخانه‌های دریافت پول و صدور مدارک بی‌ارزشی شده‌اند که عواقب آن هم مردم استان و هم سیستم‌های دولتی را تهدید می‌کند.
مجله مداد
پوریا ناظمی
