در واقع بر اساس آمارها، تعداد مهاجرانی که کانادا را ترک کردهاند، در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹، حدود ۳۱ درصد بالاتر از میانگین ملی بوده است. طبق این مطالعه، عواملی که بر مهاجرت معکوس از کانادا تأثیر میگذارند شامل شرایط اقتصادی، عدم احساس تعلق، وجود نژادپرستی، مشکل مسکن و کمبود آن و فرصتهای اقتصادی بهتر در سایر کشورها میشود.
در میان بحران مسکن ارزانقیمت و سایر خدمات، مارک میلر، وزیر مهاجرت، در اول نوامبر اعلام کرد دولت فدرال هدف خود را برای پذیرش ۵۰۰ هزار ساکن دائمی جدید در سال ۲۰۲۶ حفظ خواهد کرد. این موضوع در حالی است که دهها نفر از افرادی که به عنوان مهاجر به کانادا آمدهاند با رسانهها تماس گرفتهاند تا توضیح دهند چرا تلاشهای خود برای ساختن زندگی در اینجا را رها کرده یا قصد انجام این کار را دارند.
اکثر پاسخدهندگان هزینههای بالای زندگی و رقابت برای پیدا کردن شغل و مسکن ارزانقیمت را عواملی عنوان کردند که آنها را بر آن داشته تا برای چشمانداز بهتر آینده خود و خانوادهاشان، به فراتر از مرزهای کانادا نگاه کنند.
شرایط عنوانشده باعث شده بسیاری از کاناداییها قادر نباشند نزدیک محل کارشان زندگی کنند و به همین دلیل دهها ساعت را در هر ماه صرف رفتوآمد میکنند. علاوه بر این طی سالهای اخیر افزایش هزینههای زندگی از مهدکودک گرفته تا مسکن و هزینههای روزانه خانه، به نقطهای رسیده است که به راحتی میتواند از درآمد یک خانواده بیشتر شود.
در این شرایط، برخی مهاجرانی که کانادا را ترک کردند اظهار داشتند از رویای کانادایی بودن به شدت ناامید شدهاند. در ضمن، مشکلات مراقبتهای بهداشتی و یک چشمانداز سیاسی غیردوستانه نسبت به مهاجرین، از دلایل ترک کانادا به شمار می رود.
گروهی از مهاجران کانادایی که عمدتاً از کشورهای اروپایی به اینجا آمدهاند نیز در توجیه تصمیم خود برای ترک کانادا اعلام کردند قصد دارند به جامعهای بازگردند که در آن مالیاتها منجر به خدمات عمومی ملموس میشود، مراقبتهای بهداشتی یک حق طبیعی شهروندی است، نه یک امتیاز، چراکه متأسفانه در کانادا خدمات مراقبتهای پزشکی به بدترین شیوه ارائه میشود.
برخی از مهاجرین هم نتوانستند با آبوهوای سرد کانادا کنار بیایند و به آن عادت کنند و این شرایط آبوهوایی بر شرایط جسمی و روحیشان تأثیر منفی گذاشته است.