۱۹ واقعیت جالب درباره مونترال

۱. بنیان‌های شهر

در سال ۱۶۴۲، گروهی از مبلغان مذهبی فرانسوی به سرپرستی پل شومدی دو مزونوو (Paul Chomedey de Maisonneuve)، شهر مونترال را تأسیس کردند. آنها شهری به نام ویل‌مری (Ville-Marie) را تأسیس کردند که به مونترال امروزی تبدیل شد. ساکنان قبلی مونترال، اقوام بومی ایروکوئی، هورون و آلگونکوین بودند.

۲. معنای نام

نام «مونترال» از مونت رویال (Mount Royal) یا مون‌رویال (Mont-Royal)، تپه‌ای در مرکز شهر گرفته شده است. ژک کارتیه، کاشف فرانسوی، که در سال ۱۵۳۵ از این منطقه بازدید کرد، قله را پس از توصیف آن به عنوان «کوه یا تپه ای با شکل زیبا و چشمگیر» نامگذاری کرد.

۳. شهری مهم در تجارت آمریکای شمالی

در مراحل اولیه تجارت خز در آمریکای شمالی، مونترال نقش مهمی را به عنوان یک مرکز تجاری ایفا کرد. در آن زمان، گروه‌های مختلفی از مردم بومی، سایر ساکنان محلی و تاجران فرانسوی برای تبادل اقلامی مانند خز، پوست و حتی تنباکو در آنجا جمع می‌شدند.

۴. مونترال در جنگ هفت ساله بود

اگرچه جنگ هفت ساله یک درگیری نسبتاً کوتاه بود، اما بسیار مخرب بود و اثر خود را در شهر مونترال بر جای گذاشت. حمله بریتانیا تنها چند ماه به طول انجامید، اما تأثیر قابل توجهی بر حاکمیت مونترال گذاشت، زیرا این اولین درگیری جهانی بود که مونترال در آن حضور داشت.

۵. انتقال کنترل شهر از‌ فرانسوی‌ها به بریتانیایی‌ها

در جنگ هفت ساله، مونترال سرانجام در سال ۱۷۶۰ تسلیم شد و تا سال ۱۷۶۳ کاملاً تحت کنترل بریتانیا بودبه این ترتیب، مونترال تبدیل به یک استان و بخشی از امپراتوری آمریکای شمالی بریتانیا شد. این واقعه همچنین به معنای پایان حکومت کانادایی فرانسه در کانادا بود.

۶. رشد مونترال

در قرن نوزدهم، با رونق تجارت خز، کشتیرانی و صنایع نساجی، اهمیت مونترال افزایش یافت. موقعیت استراتژیک آن در تقاطع راه‌آهن‌ها و کانال‌های متعددی که به سایر نقاط کانادا و ایالات متحده آمریکا منتهی می‌شود، به آن اجازه می‌دهد تا به عنوان یک مرکز اقتصادی و حمل‌ونقل بزرگ عمل کند و مقادیر زیادی کالاهای تجاری و سلاح را جابجا کند.

۷. کانال لشین

کانال لشین مونترال که در سال ۱۸۲۵ تکمیل شد. این به کشتی‌ها امکان می‌داد تا به جای عبور از یک منطقه خطرناک در رود سن لوران، از این کانال عبور کنند و به این ترتیب یک مسیر ارتباطی مهم برای حمل‌ونقل ایجاد شد. کانال لشین تا سال ۱۹۵۹ همچنان مورد استفاده قرار می‌گرفت، ولی اکنون به عنوان یک مکان تاریخی ملی و گردشگری در کانادا شناخته می‌شود.

۸. افزایش ناگهانی جمعیت

افزایش مهاجران به طور قابل توجهی به رشد جمعیت و وضعیت شهر کمک کرد. جمعیت مونترال در اواخر قرن بیستم به شدت افزایش شد، که یکی از دلایل آن هجوم تازه واردان از اروپا بود. جمعیت شهر از ۲۶۷ هزار نفر در سال ۱۹۰۱ به ۵۵۸ هزار نفر در سال ۱۹۱۱ افزایش یافت که رشدی بیش از ۱۰۰ درصد داشت.

۹. اولین ساختمان مرتفع

مونترال شاهد ساخت اولین آسمان خراش‌های خود در اواخر قرن نوزدهم بود که هنوز هم پابرجا هستند. ساختمان هشت طبقه نیویورک لایف (New York Life) که در قلب شهر واقع شده است به راحتی با آسانسور قابل دسترسی بود و به بازدیدکنندگان اجازه می‌داد تا برج ساعت دیدنی شهر را به طبقه آخر ببینند. ساختمان‌های رویال تراست (Royal Trust) و دولوث (Duluth buildings) که ارتفاع آن‌ها به ۱۰ طبقه می‌رسید، از نظر ارتفاع پس از ساختمان نیویورک لایف قرار می‌گرفتند.

در حال حاضر ۴۲ ساختمان در مونترال وجود دارد که ارتفاع‌شان بیشتر از ۱۰۰ متر است. مقررات ساختمان‌سازی در شهر مونترال به شکلی است که اجازه نمی‌دهد ارتفاع ساختمان‌ها از بلندی تپه مونت رویال، یا ۲۳۳ متر بالاتر از سطح دریا، بیشتر باشد. آسمان‌خراش‌های مونترال از نظر مکان هم محدودیت دارند و در حال حاضر تنها در مناطقی مشخص اجازه ساخت ساختمان‌هایی با ارتفاعی بیشتر از ۱۲۰ متر داده می‌شود.

» همچنین بخوانید: مرتفع‌ترین ساختمان مونترال

۱۰. نمایشگاه جهانی

اکسپو ۶۷ (Expo 67) که به عنوان نمایشگاه جهانی ۱۹۶۷ (1967 World’s Fair) نیز شناخته می‌شود، در مونترال برگزار شد. این رویداد بزرگ جهانی به معرفی فرهنگ، تاریخ و نوآوری پرداخت. اکسپو ۶۷ میلیون‌ها بازدید کننده را از سراسر جهان جذب کرد و به شهرت روزافزون مونترال به عنوان یک کلانشهر بین المللی و چند قومیتی کمک کرد.

۱۱. میزبانی المپیک برای اولین بار در کانادا

مونترال اولین شهر میزبان اولین بازی‌های المپیک در کانادا بود. در حالی که بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۶ با برخی آشفتگی‌ها و مشکلات مالی مواجه بود، مونترال همچنان توانست تیم‌های ورزشی کشورهای مختلف و طرفداران آنها را از سراسر جهان جذب کنند. مکان‌هایی مانند مونترال بیودم (Montreal Biodome) و استادیوم المپیک (Olympic Stadium) به‌طور ویژه برای این بازی‌ها ساخته شده‌اند و به عنوان میراثی ماندگار باقی می‌مانند.

۱۲. پناهگاه زیرزمینی برای زمستان‌های سخت

شهر زیرزمینی مونترال که معمولاً با نام RÉSO شناخته می‌شود، شامل حدود ۳۲ کیلومتر مسیر زیرزمینی شامل مراکز خرید است. در ابتدا در دهه ۱۹۶۰ به عنوان پناهگاهی در برابر سرمای سخت ساخته شد و از آن زمان به یک مقصد گردشگری محبوب تبدیل شده است که شاید بسیاری از مردم ممکن است از آن آگاه نباشند.

۱۳. استقبال از دوزبانگی

از زمان جنگ هفت ساله، هر دو زبان فرانسه و انگلیسی معمولاً در میان جمعیت مونترال مورد استفاده قرار می‌گرفتند که نشان دهنده وضعیت چندزبانه شهر است. مونترال به دلیل کیفیت بالای زندگی، مهمان نوازی گرم و فرهنگ منحصر به فرد خود که جنبه‌هایی از سنت‌های فرهنگی انگلیسی و فرانسوی را در‌هم می‌آمیزد، مشهور است.

۱۴. دومین شهر بزرگ فرانسوی‌زبان

مونترال پس از پاریس، دومین شهر بزرگ با جمعیت فرانسوی‌زبان بوده و هنوز هم هست. این مورد در طول تاریخ بوده است، حتی قبل از قرن بیستم نیز تعداد فرانسوی‌زبانان در مونترال از تورنتو و شهر کبک بیشتر بود.

۱۵. متروی مونترال بیش از ۵۰ سال قدمت دارد

ایستگاه‌های مترو مونترال، سیستم متروی شهر، به‌خاطر معماری و طراحی متمایزشان به‌طور گسترده شناخته شده‌اند. متروی مونترال، بر خلاف برخی شهرهای بزرگ دیگر، چندان قدیمی نیست. بهره‌‌برداری از این مترو مونترال از سال ۱۹۶۶ آغاز شد و اکنون چهار خط و بیش از ۶۸ ایستگاه را در بر می‌گیرد. بنابراین، اگر از مرکز شهر مونترال، جزیره مونترال یا محله‌های آن سفر می‌کنید، در واقع از یک مسیر تاریخی استفاده می‌کنید.

۱۶. جان لنون ترانه «به صلح یک فرصت بده» را در مونترال نوشت

هتل فیرمونت کوئین الیزابت (Fairmont Queen Elizabeth Hotel) میزبان مهمانان مشهور بسیاری از جمله ملکه الیزابت دوم، شارل دوگل، فیدل کاسترو، گاندی، دالایی لاما و نلسون ماندلا بوده است. با این حال، زمانی که جان لنون، که از ورود به ایالات متحده منع شده بود، در اتاق ۱۷۴۲ اقامت کرد و در آنجا با نوشتن ترانه معروف «به صلح فرصت بده» (Give Peace a Chance)، به این هتل شهرتی جهانی داد. در نهایت این آهنگ به یک فریاد تجمع برای معترضان به جنگ ویتنام در ایالات متحده تبدیل شد.

۱۷. مونترال، شهر میزبان

مونترال یکی از مهم‌ترین شهرها در آمریکای شمالی برای رویدادهای بین‌المللی است. این شهر میزبان رویدادهای سالانه متعددی است که برای نمونه می‌توان به جشنواره «فقط برای خنده» (Just For Laughs)، جشنواره بین‌المللی جاز مونترال، جشنواره بین‌المللی آتش بازی، جشنواره آبجو مونترال، جشنواره بین‌المللی فیلم هنر و جشنواره بین المللی هنر سیرک اشاره کرد.

۱۸. شهر طراحی یونسکو مونترال

مونترال از سال ۲۰۰۶ عنوان جایزه شهر طراحی یونسکو (UNESCO City of Design award) را در اختیار دارد.

۱۹. مونترال، انبار غله‌ی آمریکای شمالی

در اواخر قرن نوزدهم میلادی، بندر مونترال به مرکز توزیع غلات در آمریکای شمالی تبدیل شده بود. قطار سرتاسری کانادا و مجموعه کانال‌های آبی و رودخانه‌‌های قابل کشتیرانی، شرایط مناسبی جهت ایجاد مرکز توزیع غلات تولید شده در غرب و مرکز کانادا به وجود آورده بود.

همین موضوع باعث شد تا در اوایل قرن بیستم، صنعت سیلوداری در کناره بندر مونترال به یک صنعت روبه‌رشد تبدیل شود. سیلوهای اولیه همگی چوبی بودند. استفاده از آهن برای ساخت سیلوی گندم نخستین بار در سیلوی شماره یک مونترال اتفاق افتاد. سیلوهای بتنی یک دهه بعد پا به میدان گذاشتند.

بخشی از مطلب برگرفته از CultMTL