همانطور که انتظار میرفت پس از اوجگیری اعتراضات در ایران، جمهوری اسلامی تلاش کرد ابتدا با قلعوقمع و کشتار گسترده، سپس دستگیریهای فلهای، بعد با اعدامهای نمایشی و در انتها با بمبهای خبری، مردم را از پیگیری دادخواهیشان دلسرد کند.
اما اینبار مردم در ایران آنقدرها تنها نبودند و تظاهرات گستردهی ایرانیان در خارج از کشور، بسیاری از پیشبینیهای را بر هم زد و دولتهای خارجی را وادار به عکسالعمل به خواست جمعی شهروندان ایرانیتبار خود نمود.
حالا که به نظر میرسد اوضاع کمی آرام شده، میتوان به وضوح نشانههایی از آغاز پروژهی تخریب شخصیتهای موثر در شکلگیری تجمعات خارج از کشور را مشاهده کرد. از حملات پیدرپی به حامد اسماعیلیون که فراخوانهای او به عنوان سخنگوی انجمن خانوادههای پرواز، نقشی غیرقابل انکار در گردهمآییهای دهها هزار نفره در شهرهای مختلف جهان داشت تا پروژهی تندرو کردن طرفداران شاهزاده رضا پهلوی برای حتی رد شدن از او؛ و در ته صف تلاش برای نشانهگیری فعالین محلی در شهرهای مختلف خارج از ایران و پروژهی دشمن جدید ایجاد کردن.
از حالا به بعد، همهی ما به هوشیاری بیشتری نیاز داریم تا سرکوبگران نتوانند فعالان اجتماعی را هدف تیرهای تهمت، تهدید و تخریب خود قرار دهند و در دلهایمان تردید ایجاد کنند. سیزده فرمانی که برای سرکوب اعتراضات در داخل ایران تهیه شده، در خارج از کشور نیز قابل اجرا هست (این مطلب را دوباره بخوانید)
🔴 یادمان نرود اگر روزی دیدیم مشغول مبارزه با هرکسی به جز جمهوری اسلامی هستیم، آن روز به بازیکن جمهوری اسلامی تبدیل شدهایم.