نیروانا احسانی
کمیته حقیقت‌یابی و برگزار کننده جلسات تحقیق و تفحص مجلس نسبت به‌کارگیری «قانون شرایط اضطراری» توسط دولت ادعا می‌کند به دنبال مقصر نمی‌گردد اما روند جلسات و شهادت دادن‌های شاهدان نشان‌دهنده پیدا کردن یک مقصر در این قضیه است.
آیا مدیریت شهری اتاوا در این مسئله مقصر بود یا پلیس اتاوا؟ باید دولت فدرال را مقصر دانست یا دولت استانی را؟
استیو کانلاکوس، مدیر شهری اتاوا و بوروکرات ارشد شهرداری، سه ساعت و نیم از جلسه را صرف شهادت کرده و به صراحت تاکید کرد که سرویس پلیس اتاوا در جمع‌آوری اطلاعات و برنامه‌ریزی اعتراضات کوتاهی و قصور به خرج داده است. شهر به پلیس متکی است تا تصویر کاملی از آنچه در هنگام ورود کاروان آزادی که در ۲۹ ژانویه از تمام نقاط کشور به اتاوا آمدند به آن‌ها ارائه دهد.
علی‌رغم ارائه شواهد دیگری به شهرداری اتاوا که با گفته‌های پلیس مغایرت داشت، کانلاکوس گفت که شهرداری باید به گزارش‌های اداره پلیس تکیه کند. به اعتقاد وی، بسته اطلاعاتی پلیس از همه کامل‌تر است.
آنچه واحد اطلاعاتی پلیس اتاوا به شهرداری گفته بود این بود که تنها چند هزار معترض راهی پایتخت خواهند شد و بیشتر آن‌ها بعد از آخر هفته یا حداکثر چهارشنبه پس از آن، شهر را ترک خواهند کرد.
انجمن هتل‌های محلی به شهرداری و پلیس اتاوا اطلاع داده بود گروهی از افراد برای ۳۰ روز اتاق رزرو کرده‌اند و یک تماس از رزرو اتاق برای هزاران نفر به مدت ۹۰ روز داشتند. گزارش‌های رسانه‌ای از قبیل روزنامه‌ها، رادیو و تلویزیون در آن زمان، مملو از داستان‌هایی بود که سازمان‌دهندگان کاروان آزادی را توصیف کرده و می‌گفتند آن‌ها به اتاوا می‌روند تا بمانند و به هر آنچه می‌خواهند برسند. ادعاهایی که هیچ کس عاقبت آن را نمی‌دانست و از ذهن‌ها به سادگی پاک نمی‌شود. رایلی بروکینگتون، عضو شورای شهر اتاوا، در ایمیلی به مقامات ارشد شهرداری هشدار داد که اعداد ارائه‌شده توسط پلیس بسیار کمتر از حد انتظار است. وی در ۲۶ ژانویه اعلام کرد در حال حاضر هزار تا دوهزار نفر به شهر آمدند انتظار بیش از این‌ها را داشته باشید این مسئله بیش از یک هفته طول خواهد کشید.
بروکینگتون گفت که علاوه بر گزارش‌های اطلاعاتی نادرست، پلیس اتاوا بود که اعلام کرد نمی‌توان جاده‌ها را بست. درحالیکه وی پلیس را مقصر می‌دانست، وکلای سرویس پلیس اتاوا و رئیس سابق آن، پیتر اسلولی سعی کردند شهرداری را به دلیل آماده نبودن و انجام ندادن درست مسئولیت‌های خود سرزنش کنند.
هرکس به دنبال این بود که دیگری را مقصر جلوه داده و خود را از اتهامات مبرا سازد.
کانلاکوس در یکی از تبادل‌نظرها درباره اینکه چرا کامیون‌ها با یدک‌کش‌ها جابه‌جا نشده‌اند، اظهار داشت نه تنها شرکت‌های یدک‌کش خصوصی برای پاک‌سازی معترضان نگران بوده و احتیاط می‌کردند، بلکه کارمندانی که دو کامیون یدک‌کش سنگین شهر را اداره می‌کردند، نیز نگران بودند.
درحالیکه تحقیق در مورد استناد به قانون اضطراری و اینکه آیا استفاده از این قانون مناسب بوده است یا خیر، در روزهای اولیه شهادت به تأثیر محلی اعتراض و واکنش محلی مقامات شهری پرداخته است. آنچه ما دیدیم مدیریت شهری است که نه تنها به دلیل حجم و دامنه اعتراض، بلکه به دلیل اطلاعات نادرست و تصمیم‌گیری بد خود غافلگیر شده است.
پس از این مرحله، بیشتر تمرکز این جلسات بر اقدامات و تصمیمات دولت ترودو خواهد بود، به ویژه آنچه که آن‌ها را به استناد به این عمل سوق داد.
در چند روز آینده شهردار جیم واتسون و مشاور دایان دینز، رئیس سابق هیئت خدمات پلیس، در این جلسات حضور خواهند داشت و نظرات خود را بیان کرده و شهادت خواهند داد. انتظار می‌رود واتسون و دینز همه را به غیر از خودشان را مقصر بدانند درحالیکه بیشتر سرزنش‌ها، شهرداری و پلیس اتاوا را نشانه گرفته‌اند.
خبرهای صبحگاهی
پوریا ناظمی
