نیروانا احسانی
راحیل رضا، خبرنگار و کنشگر اجتماعی کانادایی – پاکستانی حجاب را در ایران نماد ظلم دانسته نه آزادی و یادداشت مفصلی در این مورد منتشر کرده است.
راحیل رضا در این یادداشت می‌نویسد:
مهسا امینی، دختر ۲۲ ساله، به دلیل عدم رعایت کامل حجاب و دیده شدن موهایش توسط گشت ارشاد دستگیر و کشته شد. در شرایطی که نیروی انتظامی دلیل مرگ وی را سکته قلبی اعلام کرد، باور عمومی و شواهد نشان‌دهنده شکنجه و ضرب و شتم وی به نوعی بوده که ضربه سنگینی به جمجمه این دختر وارد شده است.
در پی وقوع این رویداد، اعتراضات به کشته شدن مهسا در شهرها و روستاهای ایران گسترش یافته است. زنان ایرانی در اعتراض به قوانین سخت‌گیرانه کشور، حجاب خود را به آتش کشیده و فریاد اعتراض سر دادند و در مقابل، نیروهای امنیتی با خشونت و بسیار وحشیانه با آن‌ها برخورد می‌کنند.
بر اساس اعلام سازمان عفو بین‌الملل، دست کم ۱۹ نفر، از جمله سه کودک، تنها در ۲۱ سپتامبر توسط نیروهای امنیتی ایران کشته‌شده و در مجموع تخمین زده می‌شود که حداقل ۷۶ نفر طی این اعتراضات کشته‌شده‌اند.
در روزهای آخر هفته گذشته، وزارت امور خارجه ایران، سیمون شرکلیف سفیر بریتانیا را در اعتراض به رسانه‌های فارسی‌زبان انگلیسی احضار کرد. ایران معتقد است که نحوه واکنش و موضع‌گیری انگلستان و دولت‌های غربی باعث ایجاد اغتشاش و دامن زدن به شورش‌ها شده است.
در بحبوحه اعتراضات مردمی در ایران، ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور تندروی جمهوری اسلامی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک حضور یافته و این حادثه را محکوم کرد. کریستین امانپور، خبرنگار سی‌ان‌ان، در زمان حضور رئیسی در نیویورک از وی درخواست مصاحبه کرد اما رئیسی از او خواست به دلیل ماه محرم روسری به سر کند که این موضوع با مخالفت امانپور مواجه شد.
آیا قرار بود موهای امانپور، رئیسی را به جنون برساند؟ اگر موهای بنفش مرا دیده بود چه می‌شد؟
حجاب یا پوشش سر اکنون تبدیل به اصلی‌ترین موضوع بسیاری از روحانیون مسلمان شده است. قرن‌هاست که زنان مسلمان و غیرمسلمان در گوشه و کنار جهان حجاب بر سر دارند. قرآن در مورد نحوه حجاب به‌طور‌دقیق دستورالعملی ارائه نداده بنابراین زنان مسلمان با توجه به فرهنگ و منطقه جغرافیایی خود از حجاب استفاده می‌کنند. بر این اساس، پوشش سر در آفریقا، جنوب آسیا، اندونزی، مالزی و خاورمیانه کاملاً متفاوت است.
با این حال، پوشاندن موی سر هرگز قرار نبود اجباری شود. در حقیقت قرار بود این موضوع یک انتخاب باشد. وقتی در پاکستان بزرگ شدم، زنانی را دیدم که در صورت لزوم، روسری را بر می‌داشتند، اما این افراد هرگز تحت تعقیب پلیس قرار نمی‌گرفتند.
در واقع این آیت‌الله خمینی بود که با الهام از اخوان‌المسلمین، حجاب را اجباری کرده و معیارهای سخت‌گیرانه‌ای را در مورد نحوه پوشش زنان اعمال کرد. بسیج که به‌عنوان یک گروه شبه‌نظامی داوطلب، توسط خمینی در سال ۱۹۷۹ ایجاد شد، به اجرای دستورات مذهبی رژیم ظالم پرداخته و عامل ایجاد رعب و وحشت معترضان ایرانی شناخته می‌شود.
در ایران، آزار و اذیت زنان به دلیل نشان دادن یک تار مو یا امتناع از داشتن حجاب همیشه محل مناقشه بوده اما اکنون این موضوع به یک چرخش مرگبار تبدیل شده است. صدها زن به دلیل نپوشاندن موی سر، یا استفاده از آرایش و لاک ناخن دستگیر، شکنجه یا زندانی‌شده و مجبور به پرداخت جریمه بوده و حتی شلاق خورده یا روانه زندان می‌شوند.
سیما تاجدینی که خود را یک کانادایی میهن‌پرست و درعین‌حال نگران می‌خواند، یک دگراندیش ایرانی است که از ۱۸ سال پیش در کانادا زندگی می‌کند. وی دقیقاً به دلیل شرایطی که امروز در ایران شاهد هستیم، از میهن خود گریخته است. سیما به من گفت که در دانشگاه سه بار به اتهام عدم رعایت حجاب و آرایش صورتش دستگیرشده و به دلیل موقعیت خانواده‌اش موضوع با پرداخت جریمه فیصله یافت.
به گفته سیما تاجدینی، استفاده از لاک ناخن، ریمل، رژ لب و غیره جریمه‌هایی در پی دارد. این مسئله مضحک و درعین‌حال ترسناک است. گشت ارشاد همواره برای دستگیری زنان در خیابان‌ها به ویژه در نزدیکی مؤسسات آموزشی حضورداشته و این کار را با خشونت بسیار زیاد و بی‌رحمانه انجام می‌دهد.
گشت ارشاد در ایران که خود را پلیس امنیت اخلاقی معرفی می‌کند، خود کاملاً از استانداردهای اخلاقی عاری است و اخیراً گزارش شده است که مقامات ایرانی مسئول قتل حدیث نجفی، زن ۲۰ ساله‌ای هستند که به نماد آنلاین اعتراضات علیه مرگ مهسا امینی در جریان تظاهرات در شهر کرج تبدیل شده است.
بحث بر سر این که آیا حجاب از الزامات دینی است یا خیر، بحثی پیچیده و پایان‌ناپذیر محسوب می‌شود. من بیست سال پیش، برای حدود هشت ماه حجاب داشتم تا ببینم آیا این رفتار باعث بیشتر شدن تقوای من می‌شود و ببینم مردم چه واکنشی نشان خواهند داد. من طی این تجربه به وضوح دریافتم که پوشاندن سرم باعث نمی‌شود احساس تقوای بیشتری داشته باشم، و نحوه نگرش من به خودم یا ارتباط دیگران با من را تغییر نداد.
وقتی زنان غیرمسلمان غربی را می‌بینم که در به اصطلاح همبستگی با زنان مسلمان حجاب می‌کنند، نمی‌دانم که آیا آن‌ها ظلم و ستم بر زنان در ایران را در نظر می‌گیرند؟ برای بسیاری از مردم، حجاب به یک نماد فمینیستی عجیب تبدیل شده است اما آن‌ها این را در نظر نمی‌گیرند که اکثریت زنان در جهان اسلام به اجبار، ناگزیر به داشتن حجاب هستند.
قوانین سخت‌گیرانه در ایران معیاری را برای سایر رژیم‌های سرکوبگر نیز تعیین می‌کند. در ماه مه، طالبان مجریان زن تلویزیون را مجبور به استفاده از نقاب کرد. قانونی که در هیچ جای اسلام وجود ندارد.
در خاتمه باید به‌طور‌واضح اعلام کنم که همه زنان در مورد بدن خود و توانایی تصمیم‌گیری در مورد نحوه لباس پوشیدن خود باید آزاد باشند و ما باید از آن‌ها در تلاش برای رسیدن به این آزادی شخصی حمایت کنیم.
منبع: National Post
تحریریهی «مداد»
