اتفاق چند روز پیش که طی آن
پییر پوآلیور پس از پیروزی به عنوان رهبر حزب محافظهکار، مدیریت اقتصادی جاستین ترودو و بهطورکلی سیاست وی را هدف قرار داده و انتقادات شدیدی را به آنها وارد کرده است. وی در این میان، به رسانههای کانادایی نیز حمله کرده و معتقد است آنها به واسطه بودجه کلانی که میگیرند، دنبالهرو و حامی دولت هستند.
پوآلیور تاکید میکند رسانهها باید مستقل از دولت عمل کرده و آزاد باشند بنابراین وعده میدهد در صورت انتخاب شدن در انتخابات آینده فدرال، حتماً آزادی را به مطبوعات کشور بازمیگرداند.
پییر پوآلیور در مصاحبهای به جردن پیترسون گفت: «رسانه های سیاسی در گالری مطبوعات پارلمانی بخشی از تشکیلاتی هستند که مرا تهدید میکنند زیرا من دارم یک افراطگرای سیاسی را ناراحت می کنم. آنها بخشی از اکوسیستم دولت بزرگ هستند. وقتی صحبت از رسانه خبری CBC میشود، انگار خود، دولت بزرگی است چراکه کل بودجهاش از دولت تامین می شود. این غول رسانهای سالانه ۱/۲ میلیارد دلار از سوی دولت فدرال دریافت می کند.» این مصاحبه از ماه می تاکنون بیش از دو میلیون بار در یوتیوب دیدهشده است.
پوآلیور با طعنه در مورد رسانههای کانادایی امروز میگوید که آنها فکر میکنند کارشان این است که مردم را در برابر دولت پاسخگو کنند نه اینکه دولت در مقابل مردم پاسخگو باشد.
البته پوآلیور فقط سیبیسی را زیر سؤال نبرد. وی به بل مدیا، صاحبان اخبار جهانی و سیتیوی به دلیل پوشش مغرضانه علیه خود در طول مبارزات انتخاباتی بهعنوان بخشی از تشکیلاتی که میخواهند ترودو را در قدرت نگهدارند، نیز حمله کرد.
پوآلیور محتوای اخبار سیبیسی را بهعنوان تبلیغات چپ افراطی لیبرال که بیشتر پوشش سیبیسی را تشکیل میدهد، توصیف کرده و میگوید اگر نخستوزیر شود، برخلاف رهبران محافظهکار گذشته، هزینه این غول رسانهای را کاهش میدهد.
وی معتقد است سیبیسی مخاطبان بسیار کمی دارد و تقریباً هیچ محتوای اصلی تولید نمیکند که در جای دیگری آن را نتوان پیدا کرد اما کاری که سیبیسی انجام میدهد این است که یک اکوسیستم عظیم با بودجه دولتی ایجاد کرده و حتی روزنامهنگارانی که برای آن کار نمیکنند، این قراردادها را برای اظهارنظر در مورد سیبیسی دریافت میکنند.
آنها در این پنلها شرکت کرده و ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ دلار برای هر پاپ دستمزد میگیرند تا بروند و نظر خود را ارائه دهند بنابراین اساساً همه آنها میخواهند عقاید قابلقبول تولیدشده توسط دولت را منعکس کنند. یک ایدئولوژی یکپارچه و روایت سیاسی که از مرکز دولت آمده و برای حمایت از دولت ترودو طراحیشده تا حد امکان آنها را در قدرت نگه دارد.
پوآلیور تاکید کرد که مخالف این مسئله است. «قطعاً، آنها هر کاری که بتوانند، انجام می دهند تا من از حرکت باز بمانم. تردیدی در این مورد ندارم.»
پوآلیور گفت درحالیکه برخی از محافظهکاران به وی نسبت به وعدهاش مبنی بر کاهش بودجه سیبیسی هشدار دادهاند اما باید بدانیم محافظهکاران چیزی برای از دست دادن ندارند زیرا در نهایت آنها منصفانه رفتار نخواهند کرد. مردم میگویند خب شما مقابل سیبیسی ایستادید، پس در انتخابات بعدی شما را همراهی خواهند کرد همانگونه که با دیگر رهبران حزب محافظهکار همراه شدند.
آنها بهطورتماموقت برای انتخاب جاستین ترودو به نخستوزیری مبارزه کردند بنابراین، آنها با اسلحه به سمت من خواهند آمد. حتی اگر من موضع اصولی را در مورد کمکردن بودجه این رسانهها اتخاذ نکنم آنها اقدامات خود را انجام میدهند.
پوآلیور با اشاره به حمایت ۵۹۵ میلیون دلاری دولت ترودو از صنعت رسانه طی پنج سال با هزینه مالیاتدهندگان و لابیگری این صنعت گفت: «سیاستهای ترودو قطعاً طوری طراحیشده که اساساً کل دستگاه رسانهای را به حسن نیت دولت وابسته کند. آنها یک بوروکراسی دولتی دارند که تعیین می کند چه شرکتی به عنوان یک شرکت روزنامه نگاری واجد شرایط در نظر گرفته شود و آنها را بر اساس دیدگاههای سیاسی خود انتخاب کرده و سپس به آنها بودجه میدهند. من فکر میکنم که این برای ایجاد وابستگی بیشتر به دولت و جلب لطف بیشتر دولت طراحیشده است. من هنوز در مورد اینکه دقیقاً چگونه می خواهم این مشکل را برطرف کنم، طرح یا برنامهای اعلام نکرده ام اما حتماً کاری در این مورد انجام خوام داد. من میخواهم مطبوعات را غیرسیاسی کنم و اساساً با خارج کردن دولت از آن، دوباره آزادی مطبوعات را به کشور بازگردانم.»
حمله پوآلیور به رسانهها این واقعیت را نادیده میگیرد که گالری مطبوعات پارلمانی، از جمله سیبیسی، سیتیوی و گلوبال، اخبار متعددی را در انتقاد از دولت ترودو منتشر کردند. به عنوان مثال، روزنامههای دیتو، گلوباندمیل که در میان بسیاری از نمونههای دیگر، به رسوایی شرکت مهندسی و ساختوساز اسانسی-لاوالین را پرداختند.
قابلذکر است بزرگترین روزنامه زنجیرهای در کانادا، پستمدیا است که از نظر فلسفی محافظهکار است و اکثر روزنامههای مهم در انتخابات فدرال سال گذشته محافظهکاران را تأیید کردند، همانطور که در انتخابات سال ۲۰۰۶ رخداد. در ضمن، پست مدیا که مالک تورنتو سان است، تحت همین سیاست بودجه دریافت کرده است.
منبع: Toronto Sun