زهرا فرودی
نام این غذا از نحوه برش سیب‌زمینی آن گرفته شده است که به قول ما به شکل ورقه‌ورقه برش می‌خورد، اما برای ابداع‌کننده آن گویا این برش‌ها شبیه صدف یا گوش‌ماهی بوده است. از طرفی هم گفته می‌شود که این نام شاید از کلمه انگلیسی قدیم «collops» آمده باشد که به معنای برش‌دادن گوشت به‌صورت نازک است و آشپزهای یورکشایر انگلستان برای توصیف این غذا پس از بریده‌شدن سیب‌زمینی‌ها به‌کار برده باشند.
تصور می‌شود که منشاء اولین غذای سیب زمینی خلال شده از انگلستان یا قاره آمریکا باشد، اما منشا آن به طور قطع مشخص نیست. چیزی که مطمئن است این واقعیت است که این غذا اغلب در غذایی سنتی تعطیلات ارائه می‌شود. این واقعیت که آنها را می توان قبل از تعطیلات آماده کرد و سپس در صورت لزوم به سادگی پخت و زمان آماده سازی در خود تعطیلات واقعی را کاهش می دهد، آنها را به یک مکمل جذاب برای هر گردهمایی خانوادگی یا زمان صرف غذا تبدیل می کند. بنابراین اگر هرگز آنها را مجبور نکرده اید که به آنها یک شات بزنند، به زودی خواهید دید که چقدر شام شما را روشن می کنند. و شما به سرعت متوجه خواهید شد که چگونه آنها آنقدرها هم دردسرساز نبودند. لذت بردن.
این غذا در کشورهای دیگر نیز تهیه می‌شود، اما به روش‌های مختلف؛ مثلاً در استرالیا و انگلستان، برش‌های نازک سیب‌زمینی و سرخ‌شده است و به آن «کیک سیب‌زمینی» یا «fritters» هم می‌گویند.
اسکالوپ که با سیب‌زمینی‌های حلقه‌شده در مخلوطی از کره، شیر و آرد درست می‌شود، طی چندین نسل، یکی از اصلی‌ترین غذاهای کانادایی و جزو غذاهای آسان‌پز بوده است و در سال 2015، در مسابقه‌ی طعم‌های کانادایی به‌عنوان یکی از نمادین‌ترین غذاهای کانادا انتخاب شد.
سیب‌زمینی‌های این غذا با سیر و دیگر افزودنی‌ها، طعمی لذیذ پیدا می‌کنند. برای تمام وعده‌های غذایی مناسب هستند و بسیار سبک‌تر از غذایی مثل گراتن پر خامه هستند و ماده‌ی غذایی خسته‌کننده‌ای مثل سیب‌زمینی را به وعده‌ای لذیذ تبدیل می‌کنند؛ به‌خصوص در کنار انواع گوشت‌ها مثل گوشت خوک یا ژامبون در شب عید پاک!
این غذا شباهت زیادی به گراتن سیب‌زمینی دارد. هر دو از غذاهای جانبی و البته مناسبتی هستند و در کنار غذای اصلی روی میز می‌نشینند؛ هر دو از لایه‌های سیب‌زمینی پخته شده در سس خامه تشکیل شده‌اند. اما تفاوت های ظریفی نیز بین این دو وجود دارد. برای پخت اسکالوپ، معمولاً، از سیب‌زمینی Russet یا Yucon طلایی استفاده می‌شود، زیرا خامه را به خوبی جذب می‌کند.
لایه‌های سیب‌زمینی در ظرف اسکالوپ کمی ضخیم‌تر از لایه‌های گراتن است. سیب‌زمینی‌های گراتن نازک‌تر ورقه می‌شوند، معمولاً به ضخامت حدود ¼، تا پنیر و خامه در سیب‌زمینی خیس بخورند. در اسکالوپ سنتی، بر خلاف گراتن، از پنیر استفاده نمی‌شود؛ گرچه برخی از دستور العمل های جدیدتر ممکن است پنیر را به‌طور اختیاری اضافه کنند. در گراتن از پودر سوخاری استفاده می‌شود تا یک پوسته ترد و خشک روی ظرف ایجاد کند.
اکنون پس از آشنایی با داستان این غذای سمبلیک کانادا، مطلب‌مان را با دستور تهیه و رسپی کلاسیک آن ادامه می‌دهیم. امیدواریم که لااقل یکبار آن را امتحان کنید و نظرتان را در مورد آن با ما و دیگر خوانندگان این مطلب به اشتراک بگذارید.
مواد لازم:
کره: 1/4 پیمانه
سیر خردشده: 3 حبه
آرد: 1/4 فنجان
آویشن تازه و خردشده: 1 قاشق چای‌خوری
نمک: 3/4 قاشق چای‌خوری
فلفل: 1/2 قاشق چای‌خوری
شیر: 2 1/2 فنجان
6 سیب‌زمینی (ترجیحاً Yukon): 900 گرم
پیاز کوچک خلال‌شده: 1 عدد
طرز تهیه:
در یک تابه گود، کره را روی حرارت متوسط آب کنید؛ سیر را اضافه کرده و به مدت 1 دقیقه تفت دهید. سپس، آرد، آویشن، نمک و فلفل را اضافه کرده، به مدت 1 دقیقه تفت داده و هم بزنید.
حالا شیر را به تدریج در آن بریزید و مدام هم بزنید تا بجوشد و غلیظ شود. این مرحله حدود 8 دقیقه طول می‌کشد.
سیب زمینی را پوست گرفته و برش دهید. یک سوم آنها را در ظرف پیرکس مربعی 8 اینچی که چرب کرده‌اید، قرار دهید. نیمی از پیاز را روی آن پخش کنید. لایه‌ها را تکرار کنید. سیب‌زمینی‌های باقی‌مانده را روی آن بچینید. سس را روی آنها بریزید و با استفاده از پشت چاقو، سس را بین لایه‌ها نفوذ دهید.
سپس روی ظرف را پوشانده و در فر با دمای 350 درجه فارنهایت (180 درجه سانتیگراد) به مدت یک‌ساعت بپزید. بعد از این زمان، درب ظرف را باز کرده و حدود 30 دقیقه دیگر بپزید تا سطح غذا کمی قهوه‌ای شود. بگذارید 5 دقیقه خارج از فر به آن زمان دهید و سپس سرو کنید.
نوش جان!
خبرهای صبحگاهی
