پوریا ناظمی
نگاهی به صفحه اول روزنامه نشنال پست امروز در کاناد
نشنال پست یکی از روزنامه‌های قدیمی د رعین حال مهم کانادا به شمار می‌رود. این روزنامه که مالکیت آن بر عهده نهاد رسانه‌ای پست مدیا است به همراه گلوب اند میل در رده دو روزنامه اصلی ملی کشور به شمار می‌رود و به همین دلیل وقتی تلاش برای تغییر واقعیت به خرج می‌دهد، نگرانی بیشتری به همراه می آورد.
تیراژ روزانه این روزنامه به طور مستقیم معمولا در رده سه یا چهار روزنامه پر تیراژ کانادا قرار دارد اما اثرش از تعداد تیراژ چاپی آن بسیار بیشتر است.
عمده رسانه‌ها و روزنامه‌های متعلق به خانواده رسانه‌ای پست مدیا بخش اخبار بین المللی خود را با نقل مستقیم از نشنال پست و زیر لوگوی این روزنامه منتشر می‌کنند. و به همین دلیل تولیدات محتوای نشنال پست ضریب نفوذ بالاتری نسبت به رقبای خود دارد.
روزنامه نشنال پست در طول تاریخ انتشارش جهت‌گیری‌های سیاسی متفاوتی داشته است. در سال‌های اخیر و با به قدرت رسیدن لیبرال‌ها این روزنامه بیشتر سمت و سوی محافظه‌کاران را گرفته است و نه تنها به دفاع از محافظه‌کاران کانادا می پردازد که بازتاب دهنده بخشی از گروه تندروتر محافظه کاران در سطح جهانی است.
برای مثال این روزنامه به نوعی در برابر انتقادهایی که از جمهوری‌خواهان آمریکا می‌شود به هواداری از آنها بر‌می‌خیزد، در باره مسایل جهانی رویکردی تندرو و برخوردگرایانه دارد و در زمینه همه‌گیری نیز به طور دایم در حال نقد ساختار دولت است. البته نقد این روزنامه عموما در راستای این نیست که چرا این سیاست‌ها به اندازه کافی پاسخگو نیستند بلکه به این موضوع تمرکز دارد که دستورهای بهداشتی و محدودیت‌ها، خطرناک و غیر ضروری و ابزار سیاسی دولت لیبرال است.
این روزنامه حتی در مواردی مانند سفر جنجالی گروهی از شهره‌های شبکه‌های اجتماعی در دوران همه‌گیری که با واکنش وسیع مردم مواجه شده بود این واکنش را به شرمنده‌سازی غیر ضروری گروهی از جوان‌ها برای پرت کردن افکار عمومی از مساله اصلی ناکارآمدی دولت تقلیل داد.
صفحه اول امروز این روزنامه نمونه دیگری از تلاش برای اثرگذاری سیاسی بر ذهن مخاطب است.در صفحه اول این روزنامه شش تیر اصلی کار شده است.
در بالای صفحه از ابطال حکم لغو ویزای جکوویچ که به دلیل واکسینه نشدن از سوی دولت استرالیا صادر و سپس با تلاش وکلای او لغو شد به پیروزی مسجل او در زمین همه‌گیری یاد شده است.
تیتر و تصویر اصلی به دو تصویر از باری شلوغ در آمریکا و رستورانی تعطیل در کانادا اختصاص دارد که در آن اشاره می‌کند آمریکا به سوی نرمال بودن در حال حرکت است و ما به سوی قرنطینه.
یادداشت اصلی صفحه اول با تیتر «دیگه بسه – این کشور را قبل از اینکه خیلی دیر شود، باز کنید.» به نقد نامه ای از تعطیلی و اعمال محدودیت های مربوط به همه‌گیری پرداخته است. در خبر دیگر به نقد از تصمیم نخست‌وزیر مبنی بر ضرورت واکسینه شدن رانندگان کامیون و حمل‌ونقل اجناس پرداخته است و در خبر دیگری که از نظر فنی ایراد دارد به ادعای شناسایی اومیکرون پیش از آفریقای جنوبی در نوا اسکوشیا پرداخته است که بر مبنای مرور فاضلاب شناسایی شده است (بررسی پسماندهای فاضلاب اگرچه می‌توانند وجود و توسعه ویروس را شناسایی کنند در شناسایی سویه ها دقتی ندارند.)
خبر دیگر این صفحه به ابراز نگرانی گروهی از نمایندگان از احتمال رهگیری بیماری کووید با کمک گوشی‌های تلفن اشاره شده است.
تصویری که دیدن این صفحه اول به ذهن می آورد این است که کانادا و دولت‌های فدرال و استانی این کشور به دلایل اهدافی نامعلوم قصد دارند وضعیت قرنطینه را ادامه داده و در مقابل بازگشایی کشور مقاومت می‌کنند در حالیکه همسایه جنوبی به سوی بازگشایی کامل می‌رود و خطری وجود ندارد و همین طور مساله ویزای جوکوییج به پیروزی علیه مقرارت سلامت تعبیر می‌شود.
نکته مهم در این بین این است که تیم حرفه‌ای نشنال پست احتمالاً به خوبی می‌دانند تصویری که به خوانندگان خود ارائه می‌دهند، دقیق و متکی بر داده و واقعیت‌ها نیست.
آنها بخش عمده‌ای از صفحات اول خود را به ستون‌های دیدگاه خود اختصاص داده‌اند و نه گزارش و خبر.
در این دیدگاه‌ها که با اتکا به تیتر و تصویر بالای صفحه معنی و قدرت پیدا می‌کند از دولت خواسته شده است تا به این وضع پایان دهد.
بیایید این تصویر را در قاب واقعیت‌هایی بگذاریم که می‌دانیم
به سه نمودار زیر نگاه کنید:
نمودار نخست تعداد ابتلاهای روزانه به کرونا از ابتدای همه‌گیری تا کنون را برای دو کشور آمریکا و کانادا نشان می دهد. نمودار دوم تعداد بستری‌های بیمارستان و نمودار سوم میزان مرگ و میر.
تعداد ابتلا در شرایط فعلی از هر زمانی نسبت به آغاز همه‌گیری بیشتر است که بخش عمده‌ای از آن به دلیل شیوع بالای سویه اومیکرون است.
در حالی که بسیاری ادعا می‌کنند که اومیکرون سویه ضعیف‌تری از دلتا است اما یادآوری اینکه کماکان نسبت به نسخه ابتدایی قوی‌تر و همچنین ضریب شیوع آن به شدت بالاتر است، باعث شده که تعداد بستری‌های بیمارستانی در هر دو کشور آمریکا و کانادا در کل دوره همه‌گیری به بیشترین حد خود رسیده باشد.
خوشبختانه به واسطه اثر واکسن‌ها و همچنین پیشرفتی که در مراقبت‌ها پیش آمده تعداد مرگ و میرها هنوز به نسبت بستری.ها افزایش نیافته است اما هم در آمریکا و هم در کانادا شاهد رشد چشمگیر نمودار آن هستیم.
آیا این وضع به نظر شما وضعیتی عادی و نرمال است؟ هم از نظر تعداد و هم از نظر تعداد بستری‌های بیمارستانی ما با شرایطی بی‌سابقه از ابتدای همه‌گیری تا الان مواجه هستیم.
آیا اگر برخی از ایالت‌ها و شهرهای آمریکا بر خلاف توصیه‌های نهادهای بهداشتی خود بر اساس ایدئولوژی سیاسی و عدم باور به علم محدودیت‌ها را رعایت نمی‌کنند و اثرش را در تعداد ابتلا، بستری شدن و فوت می‌بینیم، ما نیز باید چنین کنیم؟
عملکرد دولت فدرال و دولت‌های استانی و شهرداری‌ها در کانادا در دروه همه‌گیری با نقدهای زیادی همراه است. برخی از این نقدها کاملا منطقی است و باید با جدیت پیگیری شود. اما جاانداختن تصویری غیر واقعی از وضع موجود به دلیل اهداف سیاسی و حزبی و عادی جلوه دادن شرایط موجود در حالیکه می‌دانیم این شرایط هیچ شباهتی با نرمال بودن ندارد، غیر از اینکه پایان همه‌گیری را به تاخیر می‌اندازد، هزینه‌های مادی و جانی آن را نیز افزایش می‌دهد.
اتخاذ چنین رویکردی به خصوص از سوی روزنامه‌ای سراسری و با نامی معتبر نگران کننده است و بهای آن را مردمی می‌دهند که بر اساس اعتماد خود به آن رسانه محتوای آن را باور کرده و به آن قطعیت می‌دهند.
خبرهای صبحگاهی
مجله مداد
