مهدیه مصطفایی
مریم کمالی‌نژاد، تحصیلاتش را تا سال ۲۰۰۰ در ایران انجام داد و بعد برای ادامه تحصیل، ایران را به مقصد فرانسه ترک کرد، مدرک دکترای خود را از دانشگاه پلی‌تکنیک گرونوبل فرانسه دریافت و دوره فوق دکترای خود را در کبک گذرانده است. سپس از سال ۲۰۰۹ در شرکت هیدروکبک در زمینه ساخت و تعمیرات سد و نیروگاه مشغول به کار شد و در طول سه سال گذشته فعالیت‌هایی را نیز در زمینه استراتژی توسعه شهری داشته است.
او که در کانادا در سهرهای کبک و مونترال زندگی کرده، در کنار کار و تحصیلات حرفه‌ای خود، مهمترین دغدغه و علاقه‌مندیش که توسعه شهری و حقوق شهروندی بوده را پیگیری کرده و در شروع کارش در شهر کبک و به عنوان مشاور شهر تا دو سال کار داوطلبانه انجام داده است.
مریم کمالی‌نژاد می‌گوید: «از سه سال قبل با شروع ساخت‌وسازهای زیاد در شهر مونترال و شهرهای اطراف، به این سوژه حساس شدم و به سیاست‌های شهرداری شهر «مونت رویال» توجه خاصی نشان دادم، تا جایی که در روزنامه‌های مونترال مقالات انتقادی می‌نوشتم. از دو سال قبل به صورت سازمان‌یافته با هم‌محله‌ای‌های این منطقه همراه شدیم و تصمیم گرفتیم، در انتخابات شرکت کنیم.»
او ورود خود به عرصه رقابت انتخاباتی شورای شهر را یک فرصت برای رسیدن به هدف‌های سازمان‌یافته‌اش در منطقه «مونت رویال» می‌داند و می‌گوید: «من از دیدی سیاسی به این انتخاب نگاه نمی‌کنم، اما شاید در آینده نزدیک به فعالیت‌های سیاسی هم فکر کنم. واقعیت این است که من به عنوان یک شهروند فعال شروع به کار کردم، شهروندی که به آنچه دور و برش می‌گذرد حساس است، می‌شنود و تحلیل می‌کند.»
البته فراهم شدن امکانی برای رساندن نظرات به گوش همه نیز نکته مهمی است که مریم کمالی‌نژاد بر آن محقق شدن آن پافشاری داشته. او می‌گوید: «وقتی دیدم که جایگاهی برای شنیده شدن ندارم، به خودم اجازه دادم به عنوان یک شهروند با نوشتن مقالات انتقادی در روزنامه‌های شهر صدای مردم منطقه «مونت رویال» باشم. از نظر من، شهرداری بیشتر در دسته مدیریت شهری قرار می‌گیرد تا کار سیاسی. بعد از مدتی با چند فعال دیگر که در روزنامه‌ها مقاله می‌نوشتند آشنا شدم و فعالیت رسمی خودمان را برای انتخابات آغاز کردیم.»
او فرآیند ثبت‌نام و ورود به عرصه رقابت را آسان می‌بیند و می‌گوید: «آنچه که مهم است تجربه و سابقه کار داوطلبانه در حوزه شهرداری و شورای شهر است، وگرنه ثبت‌نام کردن در این رقابت به عنوان کاندیدا از لحاظ مالی تنها ۲۰۰ دلار هزینه دارد. فرد می‌تواند خود را به عنوان یک کاندیدای مستقل معرفی کند، یا می‌توانید عضو یک حزب یا گروه باشید. در استان کبک و کانادا بیشتر مردم تمایل دارند تا یک گروه را انتخاب کنند، و نه یک فرد. اگر می‌خواستم به صورت مستقل وارد رقابت بشوم، در مرحله اول شانس برنده شدنم کمتر می‌شد و در مرحله دوم هزینه‌های زیادی داشت و باید تمام تشکیلات یک گروه یا حزب را می‌داشتم و از همه مهمتر جمع‌آوری نیروهای داوطلب بود. بنابراین من و همگروهی‌هایم تصمیم گرفتیم یک تیم با مدیریت Peter J Malouf شهردار کنونی شهر «مونت رویال» تشکیل دهیم و با هم همکاری کنیم.»
ناشناخته بودن بزرگترین چالش پیش رو بود
او بزرگترین چالش خود در این رقابت را ناشناخته بودن عنوان کرد و گفت: «در مقابل ما گروه دیگری بود که دو نفر از کاندیداهای آن‌ها در دوره قبل نیز عضو شورای شهر مونت رویال بودند و همین نکته، رقابت را برای ما کمی سخت‌تر می‌کرد. اما این انتخابات نشان داد که هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست و شهردار مونت رویال، Peter J Malouf که برخلاف انتظارها به مقام شهرداری رسید، کاندیدایی از گروه ما بود.»
مریم کمالی‌نژاد، از سختی‌های این رقابت برایمان چنین گفت: «این قدم برای من بسیار سخت بود، چراکه ساکن مونت رویال هستم ولی در حوزه انتخاباتی خود زندگی نمی‌کنم. در منطقه‌ای که من کاندیدا شده بودم، یک کاندیدای کبکی که در آن حوزه زندگی می‌کرد و بسیار سرسخت بود، رقیب من شد. برای مردم در انتخابات شهرداری خیلی مهم است که کاندیدا در حوزه کاندیداتوری خود ساکن باشد، اما من این ریسک را کردم و با این شرایط کاندید شدم.»
او از تجربه خود در این رقابت و خواسته اصلی مردم منطقه مونت رویال گفت: «بزرگترین خواسته مردم در این منطقه پیدا کردن یک راه حل برای ترافیک و مشکل رفت‌و‌آمد است. نگرانی دوم این منطقه زمین‌های خالی است که در اطراف وجود دارد و کم کم تبدیل به ساختمان‌های مسکونی شده که فاقد امکانات شهری از جمله پارک، مدرسه و کتابخانه است. سومین نگرانی مردم کمبود دبستان فرانسوی‌زبان است. تغییر جمعیتی که در این منطقه رخ داده باعث این اتفاق شده است. یک چالش بزرگ عبور قطار REM از این منطقه است که مخالفت‌های بسیاری را از سوی شهروندان این منطقه داشته است. در این پروژه توجهی به ساکنان محل عبور قطار نشده و همین باعث عصبانیت بسیاری از آن‌هاست. علاوه بر اینکه قیمت خانه‌های ساکنان تغییر کرده سروصدای ناشی از عبور قطار نیز برای آن‌ها معضل بزرگی است.»
نماینده شهرداری شهر مونت رویال، در ادامه از ارتباط و داشتن دوستان خوب ایرانی تبارش گفت و از حمایت‌های روحی آن‌ها در این رقابت تشکر کرد. او امیدوار است که بتواند به همراه همکارانش در طول چهار سال آینده بخشی از دغدغه‌ها و مشکلاتی را که به آن اشاره شد، رفع کند و در این راه به کمک و همراهی شهروندان و پیشنهاداتشان احتیاج دارد.
خواستن توانستن است
مریم کمالی‌نژاد در پایان با گفتن یک خاطره، و ایمان داشتن به این جمله که «خواستن، توانستن است»، از عبور از خط پایان دوی ماراتن بوستون برایمان گفت: هر کسی که تلاش بکند، نمی‌تواند که بهره نبرد. مطمئنا در قبال تلاشش نتیجه مطلوب را خواهد گرفت. هر کسی که هدفی دارد باید برایش زحمت بکشد. من کسی بودم که به جرات می‌گویم هیچ وقت ورزش نکردم. همیشه از خاله‌ام که دکتر بود گواهی می‌گرفتم که نمی‌توانم ورزش کنم. تا پنج سال قبل که همسرم، تصمیم گرفت که قبل از پنجاه سالگی در ماراتن بوستون شرکت کند، من از حسودی به او شروع به دویدن کردم و پیش خودم گفتم، من هم باید در این مسابقه شرکت کنم، چرا که نه!
او ادامه داد: «من به عنوان کسی که هیچ وقت در زندگی‌اش ورزش نکرده بود، سال پیش شروع به دویدن کردم و ۱۱ اکتبر امسال توانستم در مسابقات دو ماراتن بوستون شرکت و در کمال ناباوری خودم از خط پایان عبور کنم و از این بابت بسیار خوشحالم و به خودم می‌گویم که خواستن، توانستن است.»
مریم در هفتم نوامبر امسال از خط پایان یک رقابت دیگر نیز عبور کرده و این بار پیروز این رقابت بوده و بر کرسی عضو شورای مونت‌رویال تکیه زده است. حالا باید صبر کنیم و ببینیم آیا مونترالی‌ها روزی می‌توانند مریم کمالی‌نژاد را «خانم شهردار» خطاب کنند.
